31 Δεκεμβρίου 2009


ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΖΕΣΤΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ Ο,ΤΙ ΕΠΙΘΥΜΕΙ, ΜΑ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΟΛΑ ΥΓΕΙΑ. ΕΛΠΙΖΩ ΣΥΝΑΜΑ ΠΩΣ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΘΝΟΣ, ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ. ΝΑ 'ΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ!

30 Δεκεμβρίου 2009

Νέο «καμπανάκι» Αλμούνια ότι η υπομονή των αγορών για την Ελλάδα έχει εξαντληθεί

Παραμονές του νέου έτους ο Ευρωπαίος Επίτροπος Χοακίν Αλμούνια κρούει νέο καμπανάκι κινδύνου για τη χώρα, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι η υπομονή των αγορών για την Ελλάδα έχει εξαντληθεί.
Η Ελλάδα θα βρεθεί αντιμέτωπη με τις αγορές εάν δεν ακολουθήσει πολιτική μείωσης του χρέους δήλωσε ο κ. Αλμούνια μιλώντας σε ισπανικό ραδιόφωνο.
«Οι αγορές φθάνουν σε ένα σημείο, που λένε 'ως εδώ'. Στην περίπτωση χωρών όπως η Ελλάδα, οι επενδυτές έχουν πει ότι δεν θα συνεχίσουν να δανείζουν, αν οι κυβερνήσεις δεν κάνουν βήματα να μειώσουν τα χρέη τους» πρόσθεσε ο κ. Αλμούνια.
Την ίδια ώρα, έτοιμο δηλώνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) να βοηθήσει την Ελλάδα, αν του ζητηθεί από την ίδια την χώρα ή από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), όπως είπε ο επικεφαλής του ΔΝΤ για την Ευρώπη, στο Reuters.
«Ναι, είμαστε έτοιμοι. Αλλά εξαρτάται από το αν η ΕΕ ή η Ελλάδα θα το ζητήσουν» δήλωσε ο Μάρεκ Μπέλκα σε συνέντευξη στο Reuters.
Ο ίδιος ζήτησε να δημιουργήσει η ΕΕ «δίχτυ προστασίας» για παρόμοιες περιπτώσεις.
«Η ΕΕ θα πρέπει να δημιουργήσει έναν μηχανισμό για να βοηθάει τις χώρες που βρίσκονται στην κατάσταση της Ελλάδας. Πρέπει όμως να πιστέψουμε ότι η Ελλάδα θα λύσει μόνη της τα προβλήματα» είπε ο κ. Μπέλκα.
Εν τω μεταξύ, στην άρνησή του για παροχή οικονομικής βοήθειας στην Ελλάδα από τις χώρες της ΕΕ επιμένει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Μια τέτοια επιλογή θα αποτελούσε «κακώς εννοούμενη αλληλεγγύη» λέει χαρακτηριστικά.
«Θα ήταν κακώς εννοούμενη αλληλεγγύη, αν στηρίζαμε την Ελλάδα μέσω οικονομικής βοήθειας», είπε ο Σόιμπλε σε προδημοσίευση συνέντευξης στην γερμανική εφημερίδα Boersen Zeitung, όπως αναφέρει το Reuters.
από το in.gr

Συντάσσεται με ΛΑΟΣ - Κριτική στην κυβέρνηση για την Θ.Δραγώνα και από τη ΝΔ

Κριτική στην κυβέρνηση για την επιλογή της ειδικής γραμματέος του υπουργείου Παιδείας Θάλειας Δραγώνα ασκεί η ΝΔ, συντασσόμενη με τον ΛΑΟΣ. Στο επίκεντρο της επίθεσης εις βάρος της κ. Δραγώνα βρίσκεται το επιστημονικό έργο της.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Τα Νέα, η ΝΔ κινείται σε θολά νερά όσον αφορά στην επίθεση που δέχεται η ειδική γραμματέας του υπουργείου Παιδείας.
Μπροστά στον κίνδυνο να προκύψει μια γαλάζια Βαβέλ για την υπόθεση -ύστερα και από την παρέμβαση του γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ Γ.Τραγάκη, που κινήθηκε στα βήματα του προέδρου του ΛΑΟΣ Γ.Καρατζαφέρη- η Ρηγίλλης αποφάσισε να τοποθετηθεί επισήμως, βάζοντας και αυτή στο στόχαστρο την κ. Δραγώνα.
Με στόχο να μην εμφανιστούν ότι ακολουθούν τον ΛΑΟΣ, οι επιτελείς της Ρηγίλλης αποφεύγουν να θέσουν ζήτημα απομάκρυνσης της ειδικής γραμματέως, αλλά μέμφονται το ΠΑΣΟΚ για την τοποθέτησή της στο υπουργείο Παιδείας. «Το ΠΑΣΟΚ επωμίζεται τις ευθύνες του για τους διορισμούς και τις επιλογές που κάνει», ανέφερε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος της ΝΔ Πάνος Παναγιωτόπουλος.
Το σχόλιο της ΝΔ προκάλεσε την άμεση αντίδραση της υπουργού Παιδείας Αννας Διαμαντοπούλου, η οποία εκτιμά ότι η αξιωματική αντιπολίτευση στοχοποιεί την κ. Δραγώνα και συνηγορεί, ουσιαστικά, στην επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον της ο ΛΑΟΣ. «Πολύ γρήγορα και με σαφή τρόπο ο εκπρόσωπος της ΝΔ ταύτισε το κόμμα του με τον κ. Καρατζαφέρη και με τις πλέον ακροδεξιές φωνές», ανέφερε η υπουργός.
Την επίθεση στην κ. Δραγώνα συνέχισε ο ΛΑΟΣ, αναφέροντας ότι εάν η υπουργός Παιδείας συμφωνεί με την ειδική γραμματέα «τότε πρέπει να αλλάξει τον σταυρό που βρίσκεται έξω από το υπουργείο της με την ημισέληνο».
Ο κ. Καρατζαφέρης είχε αναφερθεί στην κ. Δραγώνα από το βήμα της Βουλής, διαβάζοντας ανακοίνωση της Ένωσης απόστρατων αξιωματικών, η οποία επικαλείται φράσεις από το βιβλίο που επιμελήθηκε η κ. Δραγώνα (δεν είμαστε Έλληνες, μας έκαναν Έλληνες, η επανάσταση του 21' ήταν εθνική επεκτατική πολιτική, οι Έλληνες είναι ρατσιστές βασιζόμαστε στον τούρκικο πολιτισμό) και είχε ρωτήσει: «Δεν ντρέπεστε για την Δραγώνα κύριοι του ΠΑΣΟΚ, που την έχετε στο υπουργείο Παιδείας;»
από το in.gr

Οξύνονται οι σχέσεις Τουρκίας- Ισραήλ

Όσο παραμένω Υπουργός Εξωτερικών και το κόμμα μου μετέχει στην κυβέρνηση, δεν θα επιτρέψω να υπάρξει διαμεσολάβηση της Τουρκίας στις διαφορές Συρίας-Ισραήλ". Αυτά δήλωσε ο Ισραηλινός Υπουργός Εξωτερικών Λίμπερμαν, ενδεικτικό των κακών σχέσεων των δύο χωρών.
Ο Ισραηλινός Υπουργός Εξωτερικών χαρακτήρισε φαντασιώσεις τις φήμες ότι η Τουρκία θα επανέλθει ως μεσολαβητής στις συρο-ισραηλιτικές διαπραγματεύσεις.
Την ίδια στιγμή, ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου, επισκεπτόμενος την Πρεσβεία της Παλαιστινιακής Αρχής στην Άγκυρα, δήλωσε ότι η Γάζα αποτελεί νάρκη στη Μέση Ανατολή και αποτελεί καθεστώς ανοικτής φυλακής, επικρίνοντας το Ισραήλ για την κατάσταση που επικρατεί.
Ο Νταβούτογλου ζήτησε την άρση του αποκλεισμού της Γάζας ώστε να ανοίξει ο δρόμος σε ειρηνευτική διαδικασία. Ωστόσο απέφυγε να σχολιάσει τις δηλώσεις του Ισραηλίτη ομολόγου του.
Ο τουρκικός Τύπος γράφει ότι οι σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ δεν πρόκειται να βελτιωθούν και θα παραμείνουν αμφιλεγόμενες και κατά το 2010, εκτός και εάν το Ισραήλ κάνει κίνηση καλής θέλησης για τη Γάζα.
ΣΗΜΕΡΙΝΗ - Αναδημοσίευση από: http://infognomonpolitics.blogspot.com

Γ. Καρατζαφέρης: Ο πρωθυπουργός αιφνιδίασε με την ψήφο των μεταναστών



Ο πρωθυπουργός αιφνιδίασε με το θέμα της ψήφου των μεταναστών, παρατήρησε ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Γ. Καρατζαφέρης σε δηλώσεις του στον Real FM, επαναλαμβάνοντας τη θέση του κόμματός για διεξαγωγή δημοψηφίσματος.
«Για ένα τέτοιο κυρίαρχο θέμα που αλλάζει τη σύσταση του εκλογικού σώματος πρέπει να ρωτάται ο λαός. Έχουμε δικαίωμα να ζητήσουμε από το λαό να εκφραστεί. Είμαστε 35 χρόνια δημοκρατίας και το Σύνταγμα προβλέπει δημοψηφίσματα. Δεν έχει γίνει ούτε ένα για πράγματα εξαιρετικά σοβαρά που άλλαξαν τη ζωή μας», υπογράμμισε ο κ. Καρατζαφέρης και σημείωσε:
«Ούτε το 2000...το ΠΑΣΟΚ είπε προεκλογικά ότι θα πάρει το θρήσκευμα από τις ταυτότητες. Το έκανε αιφνιδιαστικά την επόμενη μέρα των εκλογών. Ούτε τώρα ο αξιότιμος κύριος Παπανδρέου είπε προεκλογικά ότι "έχω σκοπό να δώσω ψήφο και ιθαγένεια στους μετανάστες". Καμία φορά, σε καμία πλατεία, σε κανένα πάνελ. Έρχεται και το κάνει δύο μήνες αμέσως μετά. Αυτοί είναι αιφνιδιασμοί».

«Κίνδυνος δημιουργίας μουσουλμανικού κόμματος στην Ελλάδα όπως και στη Βουλγαρία»
Στη συνέχεια ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. μίλησε για τους κινδύνους που, όπως υπογράμμισε, εμπεριέχει η χορήγηση ιθαγένειας και δικαιώματος ψήφου στους μετανάστες:
«Όταν εντάξουμε 500.000 μετανάστες και τους κάνουμε Έλληνες, αυτομάτως την επόμενη μέρα λόγω ανεργίας θα πληρώνουμε στον ΟΑΕΔ άλλους 500.000 ανθρώπους. Ένα σημείο, κόστος. Δεύτερον, έχουμε ευαίσθητα σύνορα...Να προσθέσω άλλες 400.000 μουσουλμάνους, θα μου γίνει ένα μουσουλμανικό κόμμα στην Ελλάδα όπως και στη Βουλγαρία. Δεν έχω την ηρεμία της καλής γειτονιάς για να προχωρήσω σε μια τέτοια αλλοίωση».
«Εδώ γίνονται πάρα πολύ χύμα τα πράγματα και με ανησυχεί. Η πρώτη υποχρέωση που έχουμε σαν κράτος είναι να καταγράψουμε πόσους μετανάστες έχουμε. Δεν ξέρουμε ποιοι είναι και ποιους θα βάλουμε... Είναι πολύ επικίνδυνα παιχνίδια αυτά...Πρώτα να τους καταγράψουμε,..., δεύτερον να δούμε από πού προέρχονται, τρίτον να δούμε ειδικότητες, να δούμε χρόνια που έχουν παραμονής στην Ελλάδα, να δούμε τρόπο συμπεριφοράς, να δούμε αν έχουν κατηγορηθεί ή καταδικαστεί...Και εν συνεχεία να αποφασίσουμε την ποσόστωση...Είμαι κάθετος κι αντίθετος στο χύμα. Θέλω κανόνες», ξεκαθάρισε ο κ. Καρατζαφέρης.
Nαυτεμπορική

http://dhmopshfisma.blogspot.com

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ

29 Δεκεμβρίου 2009

Η Τουρκία καλύπτει το 34% του «προϋπολογισμού» στα κατεχόμενα



Αναλυτική εικόνα για την κατάσταση της οικονομίας στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου δίνει ο τουρκοκύπριος δημοσιογράφος Χασάν Καφετζίογλου σε εκτενές ρεπορτάζ, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Πολίτης».
Σύμφωνα με τον Χ. Καφετζίογλου, ο «προϋπολογισμός» για το 2010 ανέρχεται σε 1.2 δισ. ευρώ. Η Τουρκία καλύπτει το 34% του «προϋπολογισμού».

Ο προϋπολογισμός του 2010 της Κυπριακής Δημοκρατίας, που εγκρίθηκε πρόσφατα από τη Βουλή, προβλέπει έσοδα περίπου πέντε δισ. ευρώ και έξοδα περίπου επτά δισ. ευρώ.

«Όπως γίνεται κάθε χρόνο, ο επίσημος 'προϋπολογισμός' της διοίκησης στο βόρειο τμήμα της Κύπρου αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα θέματα συζήτησης στην εσωτερική πολιτική σκηνή κατά τη διάρκεια του Δεκεμβρίου.



Όμως, η πιο μεγάλη διαφορά φέτος είναι ότι ο έλεγχος του 'προϋπολογισμού' πέρασε στα χέρια του Ντερβίς Έρογλου, ενώ πέρσι ανήκε στον Φερντί Σαμπίτ Σογιέρ. Ο Έρογλου κατηγορεί την περασμένη διοίκηση ότι 'δεν διαχειρίστηκε καλά τα χρήματα'. Ουσιαστικά, και οι αριθμοί επιβεβαιώνουν ότι δεν ήταν πολύ πετυχημένη η 'διαχείριση του προϋπολογισμού' από το Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα (ΡΤΚ). Κατά την προετοιμασία του προϋπολογισμού για το 2009, η διοίκηση Σογιέρ προέβλεψε 'έλλειμμα' της τάξης των 102.5 εκατ. ευρώ. Όμως, οι αριθμοί δείχνουν ότι το 'έλλειμμα' αυτό θα φτάσει στα 235 εκατ. ευρώ στο τέλος του Δεκεμβρίου», επισημαίνει ο τουρκοκύπριος δημοσιογράφος.

Στη Λευκωσία υπάρχει και μια «Επιτροπή Βοήθειας», αποτελούμενη από γραφειοκράτες ανώτατου επιπέδου προερχομένων από την Τουρκία, για να συντονίζει αυτή τη βοήθεια της Τουρκίας. Ο πρέσβης της Τουρκίας εκτελεί χρέη Προέδρου της Επιτροπής Βοήθειας. Οι τεχνοκράτες που υπηρετούν σε αυτή την επιτροπή, εκπροσωπώντας τα διάφορα υπουργεία της Τουρκίας, παρακολουθούν στενά όλα τα σχέδια που εκτελούνται με αυτή τη βοήθεια. Αναμένεται ότι τα προσεχή τρία χρόνια η Τουρκία θα παράσχει βοήθεια ύψους 670 εκατ. δολαρίων τον χρόνο κατά μέσο όρο. Όμως, συνήθως η ετήσια βοήθεια της Τουρκίας ξεπερνά τους συμφωνηθέντες αριθμούς.


Οι Τουρκοκύπριοι πολιτικοί ζητούν συνεχώς συμπληρωματικές βοήθειες και δάνεια από την Τουρκία για τα «ελλείμματα» που προκύπτουν. Το Κόμμα Εθνικής Ενότητας (ΚΕΕ), που ανέλαβε καθήκοντα φέτος μετά τις εκλογές του περασμένου Απριλίου, προσπάθησε να καλύψει τα «ελλείμματα στον προϋπολογισμό», εξασφαλίζοντας επιπλέον κονδύλι 150 εκατ. ευρώ με ένα «συμπληρωματικό πρωτόκολλο», που υπέγραψε με την Τουρκία.

Το μεγαλύτερο μερίδιο στον προϋπολογισμό είναι οι μισθοδοσίες των δημόσιων υπαλλήλων που ανέρχονται στο 38%. Ακολουθούν τα τρέχοντα έξοδα με 44%. Αποτελούν το 82% του προϋπολογισμού για το 2010 οι πληρωμές για μισθούς, επιδόματα, κοινωνικές παροχές, συντάξεις και βοήθεια σε επίσημους οργανισμούς και τοπικές διοικήσεις. Τα ποσοστά των εσόδων στον προϋπολογισμό είναι τα εξής: Εγχώρια έσοδα 66% και βοήθεια και δάνεια από την Τουρκία 34%.

Οι αξιωματούχοι του ΚΕΕ, παρακολουθώντας από κοντά τον προϋπολογισμό της Κυπριακής Δημοκρατίας για το 2010, επισημαίνουν ότι το «έλλειμμα» στον προϋπολογισμό της, που υποβλήθηκε στη Βουλή, προβλέπει έξοδα 7.2 δισ. ευρώ και έσοδα 5.7 δισ. ευρώ. Αναφέροντας αυτό, οι αξιωματούχοι του τουρκοκυπριακού κόμματος δίδουν το μήνυμα ότι «η κατάστασή δεν είναι τόσο άσχημη όσο νομίζουν κάποιοι».

Στο μεταξύ, ο πληθωρισμός που ήταν 19,2% το 2006 και 9,4% το 2007, ανήλθε στο 14,5% το 2008 και μειώθηκε στο 6% κατά τους πρώτους έντεκα μήνες του 2009.

Από το 2004 και εντεύθεν, η πρεσβεία της Τουρκίας στη Λευκωσία εκδίδει και διανέμει στον Τύπο λεπτομερείς εκθέσεις, που περιέχουν τις βοήθειες και τα δάνεια που παρέχει στους Τουρκοκύπριους. Στο βιβλίο που εξέδωσε το Μάρτιο του 2009 με τίτλο «Επενδύσεις που Προγραμματίζεται να γίνουν το 2009», η Πρεσβεία είχε ανακοινώσει ότι η Τουρκία θα προσέφερε βοήθεια ύψους 543 εκατ. δολαρίων για το 2009. 150 εκατ. δολάρια από αυτό το ποσό θα πήγαιναν σε έργα υποδομής και 60 εκατομμύρια σε σχέδια ενίσχυσης του πραγματικού τομέα της οικονομίας. Στο βιβλίο της πρεσβείας παρατέθηκαν αναλυτικά 345 σχέδια για έργα υποδομής που προγραμματίζονταν για το 2009 και 92 σχέδια για την πραγματική οικονομία.

Μόλις ο Ντερβίς Έρογλου ανήλθε στην εξουσία φέτος και είπε ότι βρήκε άδεια τα ταμεία, η Τουρκία απέστειλε συμπληρωματικό κονδύλι ύψους 150 εκατομμυρίων ευρώ.

Η Πρεσβεία της Τουρκίας ετοιμάζει ξεχωριστές εκθέσεις για τα έργα που προγραμματίζονται και ξεχωριστές για τα έργα που ολοκληρώνονται. Τις προάλλες δημοσιεύθηκε και η «Έκθεση Δράσης», που ετοίμασε η Πρεσβεία για το 2008. Στον πρόλογο της έκθεσης, η οποία καταλαμβάνει 96 σελίδες, ο Πρέσβης της Τουρκίας Σακίρ Φακιλί αναφέρει ότι το 49,4% της βοήθειας που δόθηκε το 2008 χρησιμοποιήθηκε για να καλυφθούν τα ελλείμματα στον προϋπολογισμό σημειώνοντας: «Στόχος μας ως Τουρκία είναι η χρήση του συνόλου αυτής της βοήθειας σε έργα υποδομής και στην πραγματική οικονομία». Επισημαίνει ότι δεν τον χαροποιεί το γεγονός ότι μόνο 27,2% των χρημάτων που στέλλονται από την Τουρκία δαπανώνται σε έργα υποδομής και για στήριξη της πραγματικής οικονομίας.

Ο Φακιλί υπογραμμίζει ότι προγραμματίστηκε οικονομική βοήθεια ύψους 526 εκατ. δολαρίων για το 2008, αλλά στο τέλος δόθηκαν 609 εκατ. Στην «Έκθεση Δράσης για το 2008, αναφορικά με τη βοήθεια που δόθηκε στους Τουρκοκύπριους από την Τουρκία», αναφέρθηκε ότι το 2008 ήταν μια χρονιά κατά την οποία δεν χρησιμοποιήθηκαν αποτελεσματικά τα χρήματα που δόθηκαν ως βοήθεια από την Τουρκική Δημοκρατία.

Σύμφωνα με την έκθεση, το 2008 παρατηρήθηκε το μεγαλύτερο ποσοστό των τελευταίων επτά χρόνων στο θέμα της δαπάνης της βοήθειας της Τουρκίας για κάλυψη των ελλειμμάτων στον προϋπολογισμό και μια τέτοια κατάσταση δεν υπήρξε στο παρελθόν εκτός από την περίοδο 2000-2001. Ενώ το 2006 η βοήθεια της Τουρκίας δαπανήθηκε κατά ένα μεγάλο ποσοστό για επενδύσεις, το 2008 μεγάλο μέρος αυτής της βοήθειας μεταφέρθηκε στο έλλειμμα του προϋπολογισμού. Οι δε δαπάνες για την άμυνα ακολούθησαν σταθερή πορεία. Με χρήματα της Τουρκίας υλοποιήθηκαν ή βοηθήθηκαν συνολικά 37 έργα το 2008.

Σύμφωνα με την έκθεση, φαίνεται ότι το 41% των κονδυλιών που δόθηκαν για την άμυνα, τα έργα υποδομής, την πραγματική οικονομία και τον χρηματοπιστωτικό τομέα μεταφέρθηκαν στο 2009.

Αξιοπρόσεχτο, επισημαίνει ο Χ. Καφετζίογλου, είναι και το γεγονός ότι δεν καθίσταται δυνατόν να χρησιμοποιηθούν τα περισσότερα από τα χρήματα που δίδονται και μεταφέρονται στην επόμενη χρονιά. Η Πρεσβεία της Τουρκίας στη Λευκωσία, η οποία αξιολόγησε το ποσοστό αυτό ως πολύ υψηλότερο από αυτό που έπρεπε να ήταν, κατέδειξε ως το λόγο για τον οποίο συμβαίνει αυτό «το γεγονός ότι προχωρούν πολύ αργά οι επενδύσεις του δημοσίου και τα κίνητρα στην πραγματική οικονομία στην Κύπρο και είναι πολύ μακρά η διαδικασία δαπάνης αυτών των κονδυλιών, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν αρκετά κονδύλια για επενδύσεις και για στήριξη της πραγματικής οικονομίας».

kathimerini.gr με πληροφορίες ΑΠΕ-ΜΠΕ


Χωριάτης ποιός ἀνήξερος, ἢ ποιός θεομπαίχτης Φράγκος
ποιός Βενετσιάνος πονηρός, ὀχτρός τῆς Ρωμιοσύνης,
ἢ ποιός κακός μετωριστής, ποιός ἂθεος χαροκόπος,
πέστε μου, ποιό παράλλαμα, γραικός, γασμοῦλος, ξένος,
τοῦ ἒρμου στερνοῦ κρυψώνα σου τσακίζοντας τήν πόρτα
κι ἀνοίγοντας τό μνῆμα σου καί διαγουμίζοντάς το,
σέ τάραξε, σέ ξύπνησε, σέ ξέβρασε, συντρίμμι,
μαγαριστής, ἀτιμαστής τῶν ἃγιων;
Κ. Παλαμᾶ, Ἡ φλογέρα τοῦ Βασιλιᾶ

Αναφέρεται στο γεγονός που διασώζει ο ιστορικός Παχυμέρης, ότι δηλαδή το 1261 τα ελληνικά στρατεύματα του Αυτοκράτορος της Νικαίας Μιχαήλ Παλαιολόγου απελευθέρωσαν την φραγκοκρατούμενη Κωνσταντινούπολη και βρήκαν ξεθαμμένο τον σκελετό του Βασιλείου Βουλγαροκτόνου.

27 Δεκεμβρίου 2009

Περί Ψήφου στους Μετανάστες και οι τεράστιες πολιτικές ευθύνες του κ. Αντώνη Σαμαρά



Γράφει ο Βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ Α.Γεωργιάδης
Όλος ο κομματικός μηχανισμός του ΛΑ.Ο.Σ. συστρατεύεται για την πανελλήνια εκστρατεία συλλογής υπογραφών
Άφησα να περάσουν λίγες ημέρες από τα γεγονότα, διότι ήθελα να ακούσω τα σχόλια και τις ενστάσεις ενός εκάστου, ώστε να απαντήσω συνολικώς. Στο παρόν άρθρο λοιπόν θα προσπαθήσω να εξηγήσω όσες απορίες άκουσα, για να ξέρουμε με τί έχουμε να κάνουμε ακριβώς.
1. Πόσος είναι ο αριθμός των μεταναστών τους οποίους αφορά το παρόν σχέδιο νόμου του ΠΑΣΟΚ;
Το ΠΑΣΟΚ σκοπεύει να δώση ιθαγένεια στα παιδιά των μεταναστών και δικαίωμα ψήφου στις Δημοτικές Εκλογές, σε όσους ζουν “νομίμως” στην Ελλάδα εδώ και τρία χρόνια.
Η πρώτη κατηγορία αφορά (χωρίς να εξειδικεύσω τις λεπτομέρειες) σε 250.000 παιδιά σήμερα. Φυσικά όσο γεννιούνται παιδιά και μεγαλώνουν και περνούν τα 18 χρόνια, αυτός ο αριθμός διαρκώς θα αυξάνεται.
Το ΠΑΣΟΚ δεν θέλει να δώση εφ άπαξ δικαίωμα, αλλά να αλλάξη τον Κώδικα Ιθαγενείας, άρα συνεχώς θα μεγαλώνη αυτός ο αριθμός στο διηνεκές. Επειδή δε οι μετανάστες κατά κανόνα κάνουν και πολλά παιδιά αντιλαμβάνεστε ότι ο αριθμός τους θα είναι ιδιαίτερα μεγάλος στο μέλλον.
Η δεύτερη κατηγορία, κατά την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ αφορά σήμερα στα 300.000 άτομα. Σήμερα, διότι μέχρι το τέλος της τετραετίας ολοένα και περισσότεροι θα συμπληρώνουν το διάστημα της “νομίμου” τριετίας. Οι “νόμιμοι” μετανάστες στην Ελλάδα κατά την Ε.Ε. είναι 890.000. Άρα σε βάθος τριετίας το πολύ, όλοι αυτοί θα έχουν δικαίωμα ψήφου στις Δημοτικές Εκλογές. Αντιλαμβάνεστε όμως, ότι από την στιγμή που θα εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους και θα έχουν και την πολιτική δύναμι να επηρεάζουν την εκλογή των Δημάρχων είναι πια θέμα ελαχίστου χρόνου να αποκτήσουν και πλήρη πολιτικά δικαιώματα. Νομίζω ότι είναι βέβαιον, ότι όλοι αυτοί θα ψηφίζουν, αν όχι από τις επόμενες τουλάχιστον από τις μεθεπόμενες εθνικές Εκλογές.
Άρα ομιλούμε για ένα σύνολον ψηφοφόρων σε βάθος τετραετίας 1.100.000 άτομα, που όμως διαρκώς θα αυξάνεται.
2. Είναι μεγάλος αριθμός αυτός;
Μά το ίδιο το Σύνταγμά μας τον θεωρεί τεράστιο.Το Σύνταγμα που έφτιαξαν αυτά τα δύο κόμματα, προβλέπει την υποχρεώσι του Κράτους μας να παραχωρήση το δικαίωμα της ψήφου στον τόπο διαμονής τους στους Αποδήμους Έλληνες πολίτες. Επειδή όμως ο αριθμός τους θεωρήθηκε μεγάλος και για να μην ανατραπή η σύνθεσις του εκλογικού σώματος εδώ, ορίσθηκε η αναγκαιότητα της αυξημένης πλειοψηφίας στην Βουλή, πλειοψηφία 2/3. Έτσι πέρυσι όταν ήρθε το σχετικό νομοσχέδιο επειδή το ψήφισε μόνον η Ν.Δ. και ο ΛΑ.Ο.Σ., δηλαδή τότε 162 βουλευτές, δεν πέρασε. Πόσοι προβλέπονταν να είναι όλοι αυτοί περίπου 300.000, άντε 400.000 το μέγιστο. Άρα το Σύνταγμά μας θεωρεί ιδιαιτέρως μεγάλο τον αριθμό αυτό, γι’αυτό ορίζει αυξημένη πλειοψηφία.
Όμως για να αλλάξης τον Κώδικα Ιθαγενείας, δεν προβλέπεται ανάλογη πλειοψηφία, έτσι με μόλις 151 ψήφους, ο Κώδικας θα αλλάξη και οι μετανάστες θα ψηφίζουν. Οι απόδημοι Έλληνες δηλαδή για να ψηφίζουν εδώ θέλουν 200 ψήφους στην Βουλή και οι Αλβανοί, οι Πακιστανοί κλπ 151…έτσι αποφάσισαν από κοινού το 2003 οι κ. Βενιζέλος και Παυλόπουλος.
3. Αφού το ΠΑΣΟΚ έχει ούτως ή άλλως 160 βουλευτές και άρα και μόνο του μπορεί να το περάση, μπορούμε εμείς να κάνουμε τίποτε για να το εμποδίσουμε;
Το Σύνταγμα της χώρας μας έχει μία συγκλονιστική αντιδημοκρατικότητα. Ενώ δηλαδή σε όλες τις Δυτικές Δημοκρατίες το Δημοψήφισμα είναι δικαίωμα της Μειοψηφίας, για να μπορή να σταματά θέματα που τα θεωρεί ιδιαιτέρως σημαντικά, εδώ είναι προνόμιο της Πλειοψηφίας. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν έχει γίνει κανένα από το 1974 μέχρι σήμερα. Γιατί μία πλειοψηφία Κοινοβουλευτική, να διακινδυνεύση να πάη στον λαό, όπου μπορεί και να χάση, ενώ στην Βουλή κερδίζει σίγουρα; Έτσι δεν προβλέπεται τρόπος συλλογής υπογραφών για την υποχρεωτική διενέργεια Δημοψηφίσματος όπως στην Ευρώπη ή στις Η.Π.Α. ή στον Καναδά.
Τι προβλέπεται; Ότι εάν συγκεντρωθούν 120 υπογραφές βουλευτών, διενεργείται στην Βουλή συζήτησις για Δημοψήφισμα, όπου και πάλι η πλειοψηφία αποφασίζει. Έτσι είχε γίνει πρόπερυσι αν θυμάστε όταν το ΠΑΣΟΚ κατέθεσε πρότασι για Δημοψήφισμα για την Συνθήκη της Λισσαβώνος. Και εμείς και ο ΣΥΡΙΖΑ υπογράψαμε, ξεπεράσαμε τον αριθμό των 120 βουλευτών, έγινε συζήτησις και η Ν.Δ. απέρριψε το αίτημα.
Στην παρούσα Βουλή, για να διενεργηθή η σχετική συζήτησις στην παρούσα Βουλή, η συζήτησις έστω όχι η διενέργεια του Δημοψηφίσματος, θα έπρεπε να υπογράψουν όλοι οι βουλευτές της Ν.Δ, του ΚΚΕ, του ΛΑΟΣ (Το άθροισμα Ν.Δ.-ΛΑ.Ο.Σ.-ΣΥΡΙΖΑ δεν επαρκεί διότι είμαστε 119). Άρα ισχυρίζονται τα μίσθαρνα όργανα του κ. Σαμαρά, δεν μπορούμε να κάνουμε ούτε την συζήτησι στην Βουλή οπότε γιατί φωνάζει ο Καρατζαφέρης;
Και εδώ ερχόμαστε στην ουσία του πολιτικού ζητήματος.
Τον Μάρτιο έχουμε την Εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Οι ελάχιστες ψήφοι για να εκλεγή είναι οι 180. Το ΚΚΕ, ως γνωστόν ποτέ δεν συμμετέχει στην διαδικασία και τώρα με το ΠΑΣΟΚ πάνω και Ασφαλιστικό κλπ αποκλείεται να συμμετάσχη. Άρα για να εξασφαλιστούν αυτές οι 180 ψήφοι απαιτούνται οι εξής συνδυασμοί. Ή ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. ή ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ-ΣΥΡΙΖΑ ή φυσικά ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.-ΛΑ.Ο.Σ.-ΣΥΡΙΖΑ ή ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ. Αν όμως και η Ν.Δ και ο ΛΑ.Ο.Σ. πουν όχι, ακόμη και αν ο ΣΥΡΙΖΑ υπερψηφίσει τότε και πάλι δεν μαζέυονται 180 ψήφοι, διότι οι δυό τους μαζί έχουν 173. Τότε η Βουλή διαλύεται και πάει η χώρα σε Εκλογές!
Κοντολογίς, εάν μαζέψουμε πολλές χιλιάδες υπογραφών, εκατοντάδες χιλιάδες ή δυνατόν, τότε θα έχουμε ευαισθητοποιήσει τον κόσμο πάρα πολύ και φυσικά εάν πάμε σε εκλόγές με βασικό επιχείρημα την ψήφο στους μετανάστες και η Ν.Δ. έχει βγει μπροστά δυνατά εναντίον, βασίμως πιστεύω ότι μπορεί να κερδίση. Φυσικά πρέπει να το θέλη!…
Άρα εις απάντησιν του ερωτήματος, μπορούμε να το εμποδίσουμε; λέμε ΝΑΙ!
Εάν αναγκάσουμε τον κ. Σαμαρά, να αλλάξη στάσι ως προς την Εκλογή του Προέδρου Δημοκρατίας τον Μάρτιο λόγω μεταναστευτικού, ο νόμος αυτός δεν θα περάση. Στις ανησυχίες των πολλών εκλογικών αναμετρήσεων η απάντησις είναι απλή. Εάν το ΠΑΣΟΚ αποσύρει τον Νόμο και δεσμευθεί ότι δεν θα το φέρη εις ψήφισιν εντός της τετραετίας ή εάν δεχθή το Δημοψήφισμα, τότε εκλέγουμε Πρόεδρο κανονικά, αποφεύγουμε τις Εκλογές και απαντά ο ίδιος ο ελληνικός λαός στο ερώτημα. Αυτονόητο είναι ότι εάν ο λαός μας αποφασίσει ΝΑΙ, εμείς θα σεβαστούμε την απόφασί του. Αυτός είναι κυρίαρχος. Όμως πόσοι ειλικρινά πιστεύουν ότι θα ψηφίση ΝΑΙ; Κανένας! Εάν το πίστευαν θα έκαναν από μόνοι τους Δημοψήφισμα για να μας διαλύσουν, όμως φοβούνται τον ελληνικό λαό, αυτή είναι η πραγματικότητα.
Επιχειρήματα του τύπου: “πρόσφατα ψήφισε ο λαός το ΠΑΣΟΚ ή είστε ένα κόμμα του 5% και εμείς οι υπόλοιποι το 95%”, είναι αστεία. Μόνον στην Ελλάδα η ψήφος στις Εθνικές Εκλογές χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για να μην διενενεργούνται δημοψηφίσματα. Όλες οι Κυβερνήσεις είναι δημοκρατικά εκλεγμένες, όμως γίνονται Δημοψηφίσματα. Το παράδειγμα δε του Δημοψηφίσματος για το Ευρωσύνταγμα στην Γαλλία ή για τους Μιναρέδες στην Ελβετία αποδεικνύουν ότι ενίοτε είναι άλλη η βούλησις του λαού για εκλογή Κυβερνήσεως και άλλη για ένα ειδικό θέμα. Ο λαός δεν δίνει λευκή επιταγή σε καμμία Κυβέρνησι. Το ορθό ερώτημα είναι, είναι αυτό το νομοσχέδιο αρκετά σοβαρό για να διενεργηθή Δημοψήφισμα; Μά, αν δεν είναι αυτό, τότε ποιό θα μπορούσε να ήταν; Δεν πρέπει να ερωτηθή το εκλογικό σώμα το οποίο εξέλεξε το ΠΑΣΟΚ, αν αποδέχεται την κατάργησί του και την αλλοίωσί του με ένα άλλο, διάφορο εκλογικό σώμα; Είναι βέβαιον ότι δεν υπάρχει καμμία σοβαρή ένστασις. Όλοι καταλαβαίνουν ότι το θέμα αυτό είναι αρκετά σοβαρό για να διενεργηθή Δημοψήφισμα.
Προσωπικά θεωρώ απολύτως βέβαιον ότι εάν το κ. Σαμαράς αξιοποιήσει την πρότασι του Καρατζαφέρη και συνδέσει την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας τον Μάρτιο είτε με την απόσυρσι του Νόμου είτε με το Δημοψήφισμα, το ΠΑΣΟΚ θα οπισθοχωρήση. Εάν το ΠΑΣΟΚ επιμείνει, θα υποστή συντριβή και το γνωρίζει. Φανταστείτε να είχε η ΝΔ. της εποχής των Ταυτοτήτων την δυνατότητα να ρίξη τον Σημίτη; Θα είχε κερδίσει με 10% διαφορά! Όμως τότε ο κ. Σημίτης, πονηρός ων, είχε φροντίσει πρώτα να επανεκλεγή ο κ. Στεφανόπουλος στην θέσι του Προέδρου της Δημοκρατίας και μετά άρχισε την ιστορία με τις ταυτότητες. Τότε ο κ. Στεφανόπουλος ξεχρέωσε τον κ. Σημίτη απορρίπτοντας τα 3.000.000 υπογραφών. Εάν είχε παραιτηθεί θα είχε μείνει στην Ιστορία. Όμως παρέμεινε “θεσμικός” και ουδείς τον θυμάται τώρα. Στην ίδια ακριβώς θέσι στην οποία βρισκόταν πολιτικά ο κ. Στεφανόπουλος βρίσκεται τώρα ο. Σαμαράς. Μάλιστα ο κ. Σαμαράς είναι σε πολύ ευκολώτερη διότι ο κ. Στεφανόπουλος έπρεπε να παραιτηθή και να πάη σπίτι του, διότι δεν μπορούσε να επανεκλεγή, ενώ ο κ. Σαμαράς στην χειρότερη γι’αυτόν περίπτωσι θα είναι και πάλι αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως, ενώ στην καλλίτερη Πρωθυπουργός. Τώρα ο κ. Παπανδρέου βιάστηκε και έδωσε στον κ. Σαμαρά μία τεράστια ευκαιρία. Αυτή η ευκαιρία ή αξιοποιηθή από τον κ. Σαμαρά ή θα τον καταστρέψη πολιτικά για πάντα, αφού θα είναι εκείνος που άφησε το ΠΑΣΟΚ να ψηφίση αυτόν τον νόμο. Η τραγική ειρωνία είναι ότι ο Κωστής Στεφανόπουλος ως Πρόεδρος ήταν επιλογή Σαμαρά….το δίς εξαμαρτείν κ. Σαμαρά ουκ ανδρός Σοφού!
Στην πραγματικότητα το κλειδί για να σταματήσουμε την Κυβέρνησι το κρατούν δύο αρχηγοί, ο κ. Σαμαράς και ο κ. Καρατζαφέρης. Εάν ο ΛΑ.Ο.Σ. έλεγε ότι θα ψηφίσει Παπούλια, ασχέτως του τί θα έκανε τελικώς η Ν.Δ. Πρόεδρος θα εκλεγόταν και αντιστρόφως. Ο κ. Καρατζαφέρης προσέφερε το δικό του μισό κλειδί και περιμένει τον κ. Σαμαρά. Αν επιμείνη μέχρι το τέλος να υπερψηφίση τον κ. Παπούλια λόγω θεσμικότητος (όπως ο κ. Στεφανόπουλος με τις ταυτότητες), τότε θα είναι ο αποκλειστικά ιστορικά υπεύθυνος των όσων θα επακολουθήσουν.
4. Τί θα κάνουμε εμείς;
Ήδη όλος ο κομματικός μηχανισμός του ΛΑ.Ο.Σ. συστρατεύεται για την πανελλήνια εκστρατεία συλλογής υπογραφών. Στόχος μας να μαζέψουμε όσες περισσότερες μπορούμε. Ετοιμάζουμε αφίσσες για τους δρόμους, φέϊγ βολάν, σποτ τηλεοπτικά, φόρμες συλλογής των υπογραφών. Καλούμε όλο τον κόσμο, ασχέτων κομματικών προτιμήσεων και επιλογών, να υποστηρίξουν το αίτημα περί Δημοψηφίσματος. Στόχος της συλλογής είναι η αύξησις της πολιτικής πιέσεως προς την Κυβέρνησι να κάνη πίσω ή να δεχθή το Δημοψήφισμα το οποίο πιστεύουμε ότι θα κερδίσουμε!
Στην κακοήθεια ορισμένων ότι το κάνουμε για να εισπράξουμε πολιτικό όφελος η απάντησις είναι απλή. Εάν θέλη κάποιο άλλο κόμμα να τεθή επικεφαλής αυτής την προσπάθειας, καλώς να ορίση. Μακάρι η Ν.Δ, και σας το λέει ο Γραμματεύς της Κεντρικής Επιτροπής του ΛΑ.Ο.Σ., μακάρι να σπεύση εκείνη να οργανώση την εκστρατεία. Είναι βέβαιον ότι θα τα καταφέρη πολύ καλλίτερα από εμάς. Είναι μεγαλύτερο κόμμα και πολύ καλλίτερα οργανωμένο. Θα μπορέση να μαζέψη πολύ περισσότερες υπογραφές, άρα μακάρι. Εδώ δεν χωρούν κομματικές αντιπαραθέσεις. Το πρόβλημα είναι ότι δεν θέλει. Ο κ. Σαμαράς αρνήθηκε και να σχολιάση καν την πρότασι του ΛΑ.Ο.Σ. προχθές, από τα συμφραζόμενά του δε συμπεραίνω ότι αυτό που σκοπεύει να κάνη είναι να καταψηφίση το σχετικό νομοσχέδιο στην Βουλή και τέλος. Δηλαδή να αντιμετωπίση αυτό το νομοσχέδιο, όπως ένα οποιοδήποτε άλλο. Υπενθυμίζω ότι όλα σχεδόν τα Κυβερνητικά Νομοσχέδια τα καταψηφίζει η εκάστοτε Αξιωματική Αντιπολίτευσις. Φυσικά επειδή το σχετικό νομοσχέδιο θα υπερψηφισθή από το ΠΑΣΟΚ θα περάση ούτως ή άλλως, ενδεχομένως και με τις ψήφους του ΣΥΡΙΖΑ. Οπότε η καταψήφισις του από την Ν.Δ. θα είναι καθαρά προσχηματική, για να μπορούν έμμισθοι υπάλληλοι του κ. Σαμαρά (βλ Δημητράκης), να μας λένε: “εμένα με καλύπτουν οι θέσεις του κ. Σαμαρά για το μεταναστευτικό…”. Δηλαδή θα καταψηφίση προσχηματικά για να το παίζη “πατριώτης”, αλλά χωρίς μεγάλη έντασι, για να μπορή τον Οκτώβριο να έχη και Αλβανούς υποψηφίους στα Δημοτικά του ψηφοδέλτια κλπ….μήν ξεχνάμε ότι θα ψηφίζουν 500.000 τουλάχιστον.
Όπως καταλαβαίνετε όλοι, μία τέτοια στάσι του κ. Σαμαρά θα είναι εξοργιστική, διότι αν και 400.000 κόσμος έτρεξε και έμεινε στην ουρά για να τον ψηφίση, αυτός θα τον έχη αφήσει ανεκπροσώπητο. Εκτός και αν κάποιος νομίζει, ότι έστω και ένας από αυτές τις 400.000 ψήφισαν Σαμαρά, θέλοντας να επιτρέψη να περάση ο νόμος για την ψήφο στους Μετανάστες…(εκτός του Δημητράκη που τον καλύπτουν οι θέσεις Σαμαρά βέβαια…) Ή εάν κάποιος θεωρή φερ’ ειπείν ότι η επανεκλογή του κ. Παπούλια είναι πιο σημαντικό γεγονός από το ότι θα ψηφίζουν 1.000.000 αλλοδαποί στην Ελλάδα…
Όπως λέει και ο ποιητής Καβάφης, κάποτε έρχεται η ώρα για όλους μας, να πη το μεγάλο ΝΑΙ ή το μεγάλο ΟΧΙ. Η ώρα αυτή για όλους εμάς έφθασε. Και για τους πολίτες, που πρέπει να τρέξουν πολύ για την συλλογή υπογραφών, για τις πορείες κλπ Και για τους Βουλευτές, για το τί θα ψηφίσουν και στο παρόν Νομοσχέδιο και στην Εκλογή Προέδρου και Φυσικά για τους Πολιτικούς μας Αρχηγούς.
Περιττό να σημειώσω, ότι εάν ο κ. Σαμαράς αποφάσιζε να μπη μπροστά και να εμποδίση αυτόν τον νόμο με κάθε διαθέσιμο μέσο, ακόμη και με την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, τότε θα μεταβαλόταν σε αληθινό ηγέτη και τότε θα πίεζε πράγματι το ΛΑ.Ο.Σ. Άρα θα είχε όφελος και από εκείνη την πλευρά. Εγώ διακινδυνεύω λοιπόν την βουλευτική μου καρέκλα, για να εμποδίσουμε αυτόν τον νόμο. Ας προκαλέση Εκλογές και ας μας πάρη και τις ψήφους. Βεβαίως εάν το κάνη, θα τον μισήσουν τα ΜΜΕ (που ρατσιστή θα τον ανεβάζουν και ακραίο θα τον κατεβάζουν). Έρχεται όμως η ώρα για να αποφασίσης κ. Σαμαρά με ποιους θες να είσαι, με τους Καμπουράκη-Οικονομέα ή με τους Έλληνες; Για να δούμε;…
Καλά Χριστούγεννα!
Υ.Γ. Οφείλω να πω ότι κάθε ανεξάρτητη προσπάθεια συλλογής υπογραφών είναι ευπρόσδεκτη, στο τέλος όμως για να κατατεθούν στην Βουλή χρειάζεται ούτως ή άλλως ένα κόμμα, για να τις υποστηρίξη. Εάν μέχρι τέλους το μόνο κόμμα που θα συλλέγη υπογραφές είναι ο ΛΑ.Ο.Σ. τότε δεν θα έχουν άλλη επιλογή παρά να μας τις φέρουν για να τις συνυπολογίσουμε. Ειδάλλως δεν θα μπορούν να προσμετρηθούν με τις δικές μας και θα παραμείνουν ασχολίαστες μέσα σε κάποιο ντουλάπι της Βουλής. Οφείλουμε όλοι να καταλάβουμε ότι το πολίτευμά μας είναι Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και το σύστημα αυτό λειτουργεί μέσω κομμάτων. Ό,τι συμβαίνει εκτός αυτών, είναι πολιτειακά ως μή γενόμενον! Ας αφήσουν λοιπόν κάποιοι τις μεμψιμοιρίες για τον ΛΑ.Ο.Σ. και ας κατανοήσουν ότι είναι μεγάλη η ευλογία που μας προσέφεραν οι 386.000 πολίτες που ψήφισαν ΛΑ.Ο.Σ. στις περασμένες εκλογές. Χάριν σε αυτούς υπάρχουμε εμείς τώρα μέσα στην Βουλή και υπάρχει η δυνατότητα να αγωνιστούμε έστω. Ειδάλλως μέσα στην Βουλή των Ελλήνων, το πάνδημο περί Δημοψηφίσματος αίτημα, δεν θα είχε ακουστεί καν. Περιττό να πω ότι όσοι υπογράψουν σε αυτό το αίτημα περί Δημοψηφίσματος, ούτε μέλη του ΛΑ.Ο.Σ εγγραφόνται, ούτε ψηφοφόροι του δηλώνουν. Το ερώτημα απευθύνεται σε όλους τους έλληνες, αλλά λόγω συστήματος αναγκαστικά ένα κόμμα πρέπει να το εκπροσωπήση Κοινοβουλευτικά ή πολλά περισσότερα του ενός βέβαια, εάν το επιθυμούν…
Από http://www.adonisgeorgiadis.gr/wordpress/?p=53

«Εγώ πήρα την σωρό του Τάσσου»



Νικόλαος Θεοδώρου
Καλούν στελέχη της Εθνικής Φρουράς για ανάκριση...!
Ώστε λοιπόν, έγινε και αυτό. Φτάσαμε στο πιο ξεφτιλισμένο σημείο για μια "ευρωπαϊκή" χώρα, να καλεί η ίδια στελέχη της Εθνικής Φρουράς για ανάκριση, ότι πήραν τα λείψανα του Τάσσου Παπαδόπουλου!
Η ίδια η πατρίδα, την οποία υπηρετώ εδώ και 15 χρόνια ως υπαξιωματικός, η ίδια η πατρίδα, που με προσέλαβε να την υπηρετήσω, με καλεί τώρα και με ανακρίνει ότι πήρα το σώμα του ανθρώπου που δόξασε τον Ελληνισμό. Μπράβο. Να πώ τι; Να γράψω, τι; Να κλάψω, γιατί; Να γελάσω, γιατί; Να θυμώσω; Γιατί; Να βρίσω; ποιόν; Πείτε μου εσείς.
Και έφτασε στο σημείο, το κράτος να σέρνει έναν επιλοχία Ε.Φ. Από σταθμό σε σταθμό, να του παίρνουν σάλιο για DNA, δακτυλικά αποτυπώματα, λέτε και είναι κανένας στυγνός εγκληματίας του Μπρούκλιν. Ποιός είμαι, ο Ντίλινγκερ; Και έφτασε στο σημείο το κράτος να στέλνει με ένταλμα ερεύνης πέντε αστυνομικούς στο σπίτι μου για έλεγχο!
Να βρείτε τι; Τι περιμένετε να βρείτε σε ένα διαμέρισμα 70 τ.μ.; Κανένα Παοφόρο; Κανένα ΑΜΧ30; Τίποτε μπαζούκας, ή τους S300; Τι περιμένατε να βρείτε μέσα στα συρτάρια με τα εσώρουχα της γυναίκας μου; Τι περιμένατε να βρείτε όταν με το ζόρι χωρώ εγώ, η γυναίκα μου και τα βιβλία μου; Τι; Πείτε μου, τι;
Και βγηκαν τα τηλεοπτικά κανάλια και οι "έγκυρες" εφημερίδες με πάρα πολύ ευκολία και βρήκαν τους ενόχους. Ανακρίθηκαν Ελλαδίτες ΕΠΥ - Θεωρούνται Χρυσαυγίτες έγραφε η "αλήθεια" (12-12-09). Μπράβο της. Ξεκάθαρες κουβέντες μια και φοράω παντελόνια. Η Χρυσή Αυγή ήταν κατά του σχεδίου Ανάν και είπε ΟΧΙ. ΌΧΙ είπα και εγώ. Ναι. Υπό αυτήν την έννοια είμαι Χρυσαυγίτης. ΟΧΙ, είπε και ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Είναι και ο μακαρίτης ο Πρόεδρος Χρυσαυγίτης; Πείτε μου γιατί έκανε το κράτος έλεγχο στο τηλεφωνό μου, με ποιούς μίλησα, τι είπα και τι δεν είπα.
Ε, με ποιούς να μιλάω ρε παιδιά; Με τις Ερυθρές Ταξιαρχίες; Θα ήταν πιο έντιμο για το κράτος να μου πει ξεκάθαρα, ότι θα σου κάνουμε έλεγχο και θα σε ανακρίνουμε, γι' αυτό και γι' αυτό, παρά να με κατηγορείτε ότι πήρα τη σορό του Προέδρου Παπαδόπουλου. Τα βλέπεις Νικόλα Παπαδόπουλε; Εγώ που ήμουν μαζί σου το βράδυ της πρώτης Κυριακής των προεδρικών εκλογών, στα γραφεία του ΔΗΚΟ και βλέπαμε τα αποτελέσματα, με ανακρίνουν, για να πώ τι ξέρω για τη σορό του πατέρα σου. Πόσα θαυμαστικά να βάλω άραγε; Δημοκρατία έχουμε και πιστεύω ό,τι θέλω. Πιστεύω ότι εγώ κρίνω σωστά. Πιστεύω και είμαι, όλα όσα δεν είσαστε εσείς. Διαβάστε το πρόγραμμα διακυβέρνησης του κ. Χριστόφια, στη σελίδα 37. Είμαι αυτό που εσείς θέλετε να εξαλείψετε. Εάν είναι έγκλημα η αγάπη για την πατρίδα, τότε κάντε λαϊκά δικαστήρια, δικάστε με και σκοτώστε με. Κρίμα κυπριακό κράτος, κρίμα. Έπεσα έξω.
Νικόλαος Θεοδώρου
Επιλοχίας ΕΠΥ στην Εθνική Φρουρά από το 1995
Υ.Γ. Προς τη γυναίκα μου: Άντρη Σταύρου - Θεοδώρου, σε ερωτώ. Στις επόμενες εκλογές, θα ψηφίσεις πάλι ΑΚΕΛ;
Από τον "ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΟΣΜΟ"

Ώρα για δράση για το μεταναστευτικό



του Χρίστου Γούδη
Καθ. Παν/μίου Πατρών
Πρόεδρος Ινστ.Αστρονομίας&Αστροφυσικής Εθν. Αστεροσκοπείου
Πρόεδρος Ινστ. "Ίων Δραγούμης"



Η επιχειρούμενη άφρων και προκλητική νομιμοποίηση της αλλοίωσης της ελληνικής ιδιοπροσωπείας, με την απονομή της ελληνικής ιθαγένειας σε αλλογενή στοιχεία που εποικίζουν με το έτσι θέλω, χωρίς φραγμό, τα χώματα της πατρίδας μας, αποτελεί καθοριστική αιτία πολέμου (casus belli) ενάντια σε ένα απαξιωμένο εξουσιαστικό κατεστημένο, που πολύτροπα υπονομεύει, υποσκάπτει, και αποδομεί τα θεμέλια και τα επιστεγάσματα του Ελληνικού Έθνους, έτσι ώστε να καταστεί αδύναμο να αντιδράσει στην κάθε εσωτερική αποσύνθεση και την κάθε εξωτερική απειλή.
Έλληνες, πιστοί στα κελεύσματα των ηρωϊκών νεκρών μας, γρηγορείτε, συσπειρωθείτε και αντιδράστε, για να περιφρουρήσετε τα ιερά και τα όσια του έθνους που στέριωσε με το αίμα των προγόνων μας, μπροστά σε μια επερχόμενη λαίλαπα αλλογενών και προδοτών, που δεν πρέπει να μας βρει ανέτοιμους.
Το φάσμα μιας παρακμιακής χώρας σε πτωτική πορεία μεταμόρφωσης σε έναν άνευρο εθνοφυλετικό βούρκο κι ένα ευνουχισμένο πολυθρησκευτικό μωσαϊκό, πλανάται απειλητικά στον ορίζοντα, ως φυσική συνέπεια της ηθικής διάβρωσης μιας κοινωνίας, που για χρόνια ανέχεται ακατάλληλους, εύκαμπτους, και ασήμαντους ιδιοτελείς αρλεκίνους, στον ρόλο των αρχόντων και των ταγών, πτωχών τω πνεύματι και πλουσίων τη κοιλία, αντί να αναδείξει τους φυσικούς της ηγέτες, τους ικανούς να οδηγήσουν στο μέλλον που της αξίζει, την Ελλάδα ενός τόσου λαμπρού παρελθόντος.
Η ώρα της αλήθειας έχει σημάνει. Τον ταύρο τον πιάνεις από τα κέρατα. Αλλιώς σε σκοτώνει. Τα πολλά λόγια περιττεύουν. Ήρθε η ώρα για να δράσουμε ή να σκάσουμε. Η επιλογή είναι δική μας.

24 Δεκεμβρίου 2009

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΑΝ ΠΡΕΠΕΙ Ή ΟΧΙ ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΣΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Προϋπολογισμός αποτυχίας


του Γιάννη Α. Χαραλαμπίδη

Δεν ξέρω πόσοι θέλησαν ή μπόρεσαν να παρακολουθήσουν την κοινοβουλευτική διαδικασία ψήφισης του κρατικού προϋπολογισμού για το 2010. Αν και χρειαζόταν υπομονή, ωστόσο ήταν ενδιαφέρουσα - ιδίως η χθεσινοβραδυνή καταληκτήρια συνεδρίαση με τις αγορεύσεις των πολιτικών αρχηγών.
Όσον αφορά αυτόν καθαυτόν τον προϋπολογισμό είναι προφανές ότι πρόκειται για κάτι ανεφάρμοστο, το οποίο πολύ σύντομα θα χρειαστεί να αναθεωρηθεί λόγω εσωγενών και εξωγενών παραγόντων. Η κυβέρνηση λαμβάνει κάποια μέτρα, τα οποία όμως θα αποδώσουν σαφώς λιγότερο από ό,τι υπολογίζεται. Όχι γιατί ο αρμόδιος υπουργός Γ.Παπακωνσταντίνου υπολείπεται σε ικανότητες ή εργατικότητα. Αντιθέτως πιστεύω ότι είναι εξαιρετικά σοβαρός και πολύ ευφυέστερος και εργατικότερος από πολλούς ομοτράπεζούς του στο υπουργικό συμβούλιο. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι η πολιτική που έχει επιλεχθεί δεν είναι η πλέον αποτελεσματική και ενδεικνυόμενη για να μας τραβήξει από το σκοτεινό πηγάδι της οικονομικής καχεξίας.
Προτάσσεται η αύξηση των εσόδων με τρόπους μάλιστα αμφίβολους όπως η αύξηση της φορολογίας και όχι η δραστική μείωση των δαπανών. Γνωρίζουμε όλοι μας καλά ότι ζούμε σε ένα κράτος σπάταλο και πλήρως ανορθολογικό σε ότι αφορά την κατανομή των δαπανών του. Υπάρχουν αναρίθμητοι λογαριασμοί των υπουργείων οι οποίοι θα μπορούσαν και θα έπρεπε να περικοπούν ή και να καταργηθούν και αυτό δεν θα είχε καμμία επίπτωση στην κοινωνική ζωή. Γιατί στην πλειονότητα των περιπτώσεων τα χρήματα αυτά ξοδεύονται αλόγιστα και μάλιστα χωρίς να υπάρχει αντίκρυσμα στην πραγματική οικονομία.
Η ομιλία του πρωθυπουργού δεν προσέφερε κάτι. Την βρήκα χωρίς έμπνευση και ιδιαίτερη ουσία. Σαφέστατα δε χωρίς οικονομικό και κυρίως πολιτικό βάθος. Αντίθετα ο Α.Σαμαράς ήταν καλός στην πρώτη του εμφάνιση ουσιαστικά απέναντι στο ΠΑΣΟΚ. Στο επίπεδο της οικονομίας ο λόγος του ήταν μεστός και πλήρης. Έδωσε την εικόνα ενός ανθρώπου που γνωρίζει καλά, έστω και από θεωρητική άποψη, την οικονομία και την λειτουργία της. Συμφωνώ με πολλές από τις προτάσεις που έκανε. Απέφυγε όμως να κάνει δύο πράγματα που όφειλε, θεωρώ.
Πρώτον, απέφυγε να αναφερθεί στα σφάλματα και τις παραλείψεις της προηγούμενης κυβέρνησης της ΝΔ. Στρογγύλεψε τα λόγια του και σχεδόν παρουσίασε την σημερινή κατάσταση ως ευθύνη του ΠΑΣΟΚ, το οποίο βεβαίως δεν χωρεί αμφιβολία ότι έχει εξίσου σοβαρές ευθύνες. Προφανώς, δεν τολμά να αποκηρύξει την πολιτεία του Κ.Καραμανλή που οδήγησε την χώρα στην κατάσταση αυτή και το κόμμα του στην αντιπολίτευση. Δεύτερον, δεν τοποθετήθηκε σε όσα του ζητήθηκε από τον Γ.Καρατζαφέρη. Δηλαδή στα θέματα της εισόδου της Τουρκίας στην ΕΕ, στην ονομασία των Σκοπίων και στην πρόταση για διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την παραχώρηση πολιτικών δικαιωμάτων και ελληνικής ιθαγένειας σε μετανάστες.
Στα δύο πρώτα θέματα απέφυγε απλά ακόμα μια φορά να ξεκαθαρίσει τις θέσεις του, όπως επιμελώς πράττει από την εκλογή του. Στο τελευταίο, και άκρως σημαντικό και φλέγον, υπενόησε χωρίς να απαντήσει ευθέως ότι δεν συμφωνεί με το δημοψήφισμα. Αν αυτή η στάση παγιωθεί και ειδικευτεί θα είναι μέγα σφάλμα και θα σημαδέψει αρνητικά την αρχηγία του Α.Σαμαρά. Η επιδίωξη της κυβέρνησης για απόδοση ιθαγένειας και πολιτικών δικαιωμάτων σε μετανάστες δεν μπορεί και δεν πρέπει να περάσει στα ψηλά. Επιβάλλεται ο ελληνικός λαός να έρθει στην κάλπη και να αποφασίσει με την ψήφο του αν πρέπει να γίνει κάτι τέτοιο. Το θέμα είναι άκρως σοβαρό και διακυβεύονται πάρα πολλά για αποφασιστεί εν κρυπτώ στα πλάισια της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας του ΠΑΣΟΚ.

22 Δεκεμβρίου 2009

ΚΥΠΡΟΣ: ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΣΟΡΟΥ



Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου (αναδημοσίευση από Infoγνώμων)
Εννιά χρόνια πριν από τη μάχη του Μαραθώνα σκοτώθηκε, πολεμώντας κατά των Περσών, ο Ονήσιλος, ηγέτης των Κυπρίων εξεγερμένων στο πλευρό της Ιωνικής Επανάστασης. Οι μηδίσαντες, λέει ο Ηρόδοτος, αποκεφάλισαν τη σορό του και κρέμασαν το κρανίο του στην Πύλη της Αμαθούντας. Οι μέλισσες εκδικήθηκαν όμως τους Αμαθούσιους, κάνοντας φωλιά το κρανίο και τρομοκρατώντας τους. Με εγκληματολογία και αστυνομία νάχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά, στον πατέρα της ιστορίας προσέφυγε τις προάλλες ο Λάζαρος Μαύρος, γνωστός Κύπριος δημοσιογράφος, για να σχολιάσει συμβολικά την υπόθεση αρπαγής της σορού του Προέδρου Παπαδόπουλου.
Στο άλλο άκρο του πολιτικού φάσματος βρέθηκαν μερικοί να αφήσουν ακόμα και υπονοούμενα κατά της οικογένειας Παπαδόπουλου, τέτοιο είναι το μίσος που και νεκρός εμπνέει ο ηγέτης του ‘Όχι του 2004. Σε άρθρο του «Πολίτη» (γνωστού γιατί ποτέ δεν διαφωνεί με τη βρετανική πολιτική στο κυπριακό), εξετάζεται στα σοβαρά το ενδεχόμενο να οργάνωσε ο ίδιος ο Πρόεδρος την μετά θάνατον απαγωγή της σορού του, για να τορπιλίσει την εξεύρεση λύσης στο κυπριακό!
Εκτός από τον ίδιο τον … μακαρίτη, άλλος προνομιακός ύποπτος, αυτή τη φορά των αρχών, ήταν οι «ακροδεξιοί εθνικιστές». Τους τελευταίους μήνες ο Πρόεδρος Χριστόφιας διαπίστωσε στις δημοσκοπήσεις σταθερή άρνηση των Ελληνοκυπρίων να αποδεχθούν τις προτάσεις που κάνει στις διαπραγματεύσεις (π.χ. εκ περιτροπής προεδρία). Όπως οι περισσότεροι πολιτικοί δεν πιστεύει ότι στραβά αρμενίζει ο ίδιος, αλλά ότι είναι στραβός ο γιαλός. Αντί να ενσκήψει στους βαθύτερους λόγους απόρριψης των προτάσεων, πολλαπλασίασε τις επιθέσεις στον «εθνικισμό», αναζητώντας έναν προνομιακό εχθρό σε μια (ευτυχώς) ανύπαρκτη ΕΟΚΑ Β’ ή Γ’. Πες πες, κατέληξε φαίνεται να το πιστεύει και η αστυνομία που έσπευσε να ανακρίνει τρεις Ελλαδίτες υπαξιωματικούς της Εθνικής Φρουράς, φερόμενους ως εμφορούμενους από «ακροδεξιές, εθνικιστικές» απόψεις. Η υπόθεση κατέρρευσε σύντομα προκαλώντας έντονες διαμαρτυρίες των ανακριθέντων και διαπομπευθέντων, χάθηκε όμως στο μεταξύ πολύτιμος χρόνος, που ενδέχεται να χρησιμοποιήθηκε για την διαφυγή των δραστών από την Κύπρο.
Είναι αλήθεια ότι υπάρχει στην Κύπρο πολύ περιορισμένος αριθμός «ακροδεξιών εθνικιστών». Οι αρχές της Δημοκρατίας όμως τους παρακολουθούν ασφυκτικά εδώ και καιρό. Δύσκολα βλέπει κανείς τον λόγο για τον οποίο θα προσέβαλαν τη μνήμη του Προέδρου με τη σύληση του τάφου του. Ο ελληνικός «ακροδεξιός εθνικισμός» άλλωστε, εκ γενετής, συνδέθηκε με δυτικές μυστικές υπηρεσίες…
Αξίζει να σημειώσουμε ότι η σύληση του τάφου του Προέδρου Παπαδόπουλου ήταν πολύ οργανωμένη, σχεδόν καταδρομική επιχείρηση. Συμμετείχαν τουλάχιστο πέντε άτομα, μετακινήθηκε μια μαρμάρινη πλάκα 250 κιλών, αφαιρέθηκε η σορός από το φέρετρο και ρίχτηκαν 100 κιλά ασβέστη για να σβηστούν τα ίχνη. Διήρκεσε τουλάχιστο δυόμισυ ώρες και πάρθηκαν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να μην εντοπισθούν και διαφύγουν ανενόχλητοι οι δράστες. Δεν μοιάζει ενέργεια που πραγματοποιεί ένας τρελός ή μια παρέα που θέλει να σπάσει (μακάβρια έστω) πλάκα. Ούτε είναι εύκολο να πιστέψει κανείς ότι οι όποιοι δράστες αγνόησαν το ποιος ήταν και ποιο ρόλο έπαιξε ο Κύπριος Πρόεδρος και το συνακόλουθο ρίσκο που ανελάμβαναν.
Εξετάσθηκε και το ενδεχόμενο της απαγωγής για λύτρα, αν και, προς το παρόν, δεν έχουν ζητηθεί. Αλλά δεν είναι το πιο ασφαλές και έξυπνο έγκλημα στον κόσμο να πάρεις τη σορό ενός αρχηγού κράτους και να έχεις μετά όλες τις υπηρεσίες και τον πληθυσμό του, ενδεχομένως και κάποιους πιστούς φίλους και οπαδούς του εκλιπόντος να σε κυνηγάνε. Ακόμη κι αν ζητηθούν λύτρα, θα είναι το πρόσχημα σε μια τέτοια περίπτωση, που δεν μπορεί να αποσπασθεί από το πολιτικό της υπόβαθρο, εκτιμά ο Καθηγητής Εγκληματολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Γιάννης Πανούσης. Πόσο εύκολο άλλωστε είναι να πιστέψει κανείς στην εκδοχή του κοινού εγκλήματος, παραμονή του μνημοσύνου και στην αρχή της κρισιμότερης φάσης των διαπραγματεύσεων μετά το 2004;
Υπάρχουν πιο πολιτικές ερμηνείες, όπως η υποστηριχθείσα από τον Διευθυντή του Διπλωματικού Γραφείου του Προέδρου Παπαδόπουλου Πρέσβη Τζιωνή. Ο Κύπριος διπλωμάτης υπενθυμίζει, με άρθρο του στον Φιλελεύθερο, ότι ο Παπαδόπουλος κατέστη «σύμβολο αγώνα κατά της υποταγής και εθελοδουλείας, υπέρ ελευθερίας και ανεξαρτησίας, για τη διάσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την επιβίωση του Ελληνισμού της Κύπρου». Χαρακτηρίζει την κλοπή της σορού «τρομοκρατική επίθεση», που δεν έγινε από Ελληνοκύπριους. Εκτιμά ότι έχει ως στόχο «να ενσπείρει τρόμο, να κλονίσει την εμπιστοσύνη στο κράτος, να καταρρακώσει το κύρος του, να εκμηδενίσει το ηθικό του λαού, να τον ταπεινώσει, να προκαλέσει διχόνοια και ηττοπάθεια». Αν ο κ. Τζιωνής έχει δίκηο, τότε κάποιοι θέλουν να προσθέσουν τον φόβο στα επιχειρήματα υπέρ του Ναι σε ένα νέο σχέδιο – και ισχυρά αισθήματα φόβου και τρόμου διατρέχουν το συλλογικό ασυνείδητο των Ελληνοκυπρίων, λόγω των ιστορικών βιωμάτων τους.
Αλλοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι, αν η κλοπή της σορού συνιστά μήνυμα προς τον κυπριακό λαό, μια αρχή ψυχολογικού πολέμου ενόψει μιας νέας λύσης, συνιστά ακόμα περισσότερο ένα ευανάγνωστο στην κωδικοποίησή του μήνυμα προς την κυπριακή πολιτική ελίτ: «Μη διανοηθείτε να επαναλάβετε τα καλά του 2004, μη διανοπηθείτε ένα δεύτερο ¨Οχι. Μέχρι τον τάφο κι ακόμα πιο πέρα θα σας κυνηγήσουμε”. Η «προειδοποίηση», πιστεύουν οι ίδιοι αναλυτές, αφορά και τον κ. Χριστόφια, γιατί δεν θέλει ασφαλώς να πάει σε δημοψήφισμα, αν βλέπει ότι θα το χάσει. Για όσους όμως θέλουν ενδεχομένως να αποενοχοποιήσουν την Τουρκία για το κυπριακό, η δεύτερη καλύτερη επιλογή είναι η απόρριψη από τους Ελληνοκυπρίους ενός σχεδίου που θα φέρει μάλιστα τώρα την υπογραφή του ηγέτη τους.
Δεδομένου του τρομακτικού αριθμού διεθνών συνωμοσιών που χαρακτήρισαν την κυπριακή ιστορία οι Κύπριοι έχουν γίνει πολύ καχύποπτοι. Θυμούνται καλά, π.χ., ότι ο αρχιτέκτονας της βρετανικής πολιτικής στο κυπριακό Λόρδος Ντέιβιντ Χάνει δήλωσε, το 2004, ότι αν πουν ’Όχι οι Ελληνοκύπριοι στο σχέδιο Ανάν: «Θα τους το βάζουμε ξανά και ξανά σε δημοψήφισμα μέχρι να πούνε ναι». Φυσικά όμως δεν είναι δυνατό να τεκμηριωθεί οποιαδήποτε σχέση ξένων κρατών με «δραστικά μέσα» ή τις «προβοκάτσιες», όπως χαρακτήρισε ο Πρόεδρος Χριστόφιας την κλοπή της σορού, χωρίς να εξηγήσει τι εννοεί ακριβώς.
Ενδεχομένως, προσθέτουν οι ίδιοι αναλυτές, μια πρόσθετη πολιτική επιδίωξη όσων οργάνωσαν την «επιχείρηση» είναι η ενίσχυση της ήδη πολύ σοβαρής και εντεινόμενης διάσπασης στο εσωτερικό της κυπριακής ελίτ και η καλλιέργεια κλίματος καχυποψίας μεταξύ οπαδών και αντιπάλων της διαφαινόμενης λύσης. Να σημειώσουμε επίσης ότι ‘Ελληνες αναλυτές, με μακρά εμπειρία των τουρκικών θεμάτων και των τουρκικών επιχειρήσεων, δεν θεωρούν πολύ πιθανό ένα τέτοιο σχέδιο ψυχολογικού πολέμου, εάν όντως υπάρχει, να εκπονήθηκε από τουρκικές υπηρεσίες.
Σε μια υπόθεση τόσο αβέβαιη και μυστηριώδη, όλοι συμφωνούν ότι είναι αδύνατο να καταλήξει κανείς σε βέβαια συμπεράσματα, προτού τουλάχιστο υπάρξουν, αν υπάρξουν, απτά στοιχεία. Αν είναι μια υπόθεση παράφρονος ή κοινού ποινικού δικαίου θα το ξέρουμε γρήγορα. Αν είναι μια επιχείρηση με πολιτική στόχευση, όπως μοιάζει πιθανότερο στον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΑΚΕΛ Νίκο Κατσουρίδη, τότε οι δράστες δεν θα περιορισθούν σε αυτή, αλλά θα κλιμακώσουν τις «δράσεις» τους όσο πλησιάζουμε στην επίτευξη λύσης και ενδεχόμενο δημοψήφισμα.
Παρατηρητές στη Λευκωσία επισημαίνουν ότι η πηγή των κινδύνων δεν είναι τόσο ή μόνο τα όποια τυχόν σχέδια εξωτερικών δυνάμεων. Είναι κυρίως η στρατηγική ασάφεια της κυπριακής ελίτ για το τι ακριβώς επιδιώκει, αλλά και τι συνιστά εντέλει πυρήνα κρατικής κυριαρχίας. ‘Όπως επίσης ότι η επιλεγείσα διαδικασία επίλυσης δεν επιτρέπει στην κυπριακή κοινωνία να εκφρασθεί, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει το χάσμα μεταξύ όσων επιθυμούν οι πολίτες που θα ζήσουν στο μελλοντικό κράτος και όσων ρυθμίσεων διαπραγματεύεται η ηγεσία τους.
Κόσμος του Επενδυτή
Konstantakopoulos.blogspot.com
Οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι παρακαλούνται να μην είναι τόσο ευσυγκίνητοι και να θρηνούν με μεγαλύτερη μετριοπάθεια για τον αδόκιτο θάνατο του εργοδότη τους Χρ.Λαμπράκη γιατί έχω πια περάσει τα 30 και μπαίνω σε κρίσιμη ηλικία όπου καραδοκούν τα εμφράγματα και τα εγκεφαλικά! Και δεν αντέχω και τις μεγάλες συγκινήσεις! Ευχαριστώ...

Καλά μην κάνετε τόσο σφοδρή αντιπολίτευση, λυπηθείτε και λίγο το ΠΑΣΟΚ!!!


20 Δεκεμβρίου 2009

Τι είναι και τι δεν είναι «θεσμικές» αλλαγές



Tου Χρηστου Γιανναρα (H KAΘΗΜΕΡΙΝΗ - 20/12/2009)
Η Ευρωπαϊκή Ενωση και η Κεντρική της Τράπεζα ζητάνε από την Ελλάδα θεσμικές αλλαγές στη λειτουργία της οικονομίας προκειμένου να αντιμετωπιστεί η συντελεσμένη χρεοκοπία της χώρας. Οι επαγγελματίες της πολιτικής και η πλειονότητα των μέσων «πληροφόρησης» καμώνονται πως δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει η λέξη «θεσμικές». Εξαγγέλλουν, συνομολογούν, μηχανεύονται αλλαγές επιδερμικές, περιστασιακές, που αφορούν εισπρακτικές κυρίως μεθοδεύσεις, όχι τη λειτουργία των θεσμών.
Οσοι πολίτες διασώζουν ακόμη στοιχειώδη ορθολογισμό (αντιπαλεύουν τη μεταμόρφωσή τους σε ρινόκερους υπερασπιστές του «ασύλου», του εκτονωτικού πρωτογονισμού και πάσης «προοδευτικής» αλογίας) καταλαβαίνουν ό, τι και οι αρμόδιοι των Βρυξελλών: Πώς η οικονομία μιας χώρας είναι συνάρτηση της παραγωγικότητάς της και όχι των δανείων που συνάπτει. Ο πλούτος παράγεται, δεν χαρίζεται, είναι πάντοτε προϊόν εργασίας. Για να μετασχηματιστεί η εργασία σε πλούτο, πρέπει να λειτουργεί αγορά. Οταν μέρα παρά μέρα ή και συχνότερα η ιδεολογικοποιημένη ψυχανωμαλία νεκρώνει τη λειτουργία της πόλης και συνεπώς την αγορά, θεσμικό μέτρο για την ανάκαμψη της οικονομίας είναι να οργανωθεί η αστυνομία ακριβώς κατά το πρότυπο της Γερμανίας, της Αγγλίας, της Γαλλίας ή όποιας άλλης χώρας με συνεπή κοινωνικό (δηλαδή κοινωνούμενο) ορθολογισμό.
Η απλοϊκή, αλλά πανανθρώπινα βεβαιωμένη λογική λέει πως, όσο λιγότερο εργάζονται οι άνθρωποι τόσο λιγότερα παράγουν και τόσο φτωχότεροι γίνονται. Η πείρα από τις σχέσεις κάθε Ελληνα πολίτη με το δημόσιο οδηγεί σε διαπίστωση στατιστικά μη ελεγμένη, αλλά καθολικά βεβαιωμένη: Οτι, οποιαδήποτε μέρα σε οποιαδήποτε δημόσια υπηρεσία, το ένα τρίτο περίπου της υπαλληλίας απουσιάζει «νομίμως»: Κάνει χρήση κάποιου υπόλοιπου «κανονικής» άδειας ή έχει πάρει άδεια ειδική μιας ή δύο ημερών με συνεννόηση ενδο-συναδελφική ή απουσιάζει για λόγους ασθένειας που θα δικαιολογηθεί εκ των υστέρων ή, τέλος πάντων, «κάτι του έτυχε» και «θα καθυστερήσει».
Ασφαλώς υπάρχουν δημόσιες υπηρεσίες όπου οι υπάλληλοι εργάζονται εντατικά και άλλες όπου οι υπάλληλοι είναι προκλητικά αργόμισθοι, ίσως και δίχως αντικείμενο απασχόλησης, αναιδέστατα νωχελικοί ή αδιάφοροι. Αποκλείεται ωστόσο θεσμικά η μετακίνηση υπαλλήλων από υπηρεσίες με αργόσχολο πλεόνασμα προσωπικού σε άλλες με ελλείμματα προσωπικού. Εχουν κατορθώσει τον αποκλεισμό οι δυνάστες του κράτους και της κοινωνίας συνδικαλιστές.
Πάμπολλες οι περιπτώσεις μισθοδοτούμενης από το κράτος αργοσχολίας: Μόνιμο προσωπικό «τεχνικών» σε κάθε δημόσιο νοσοκομείο (μαραγκών, ηλεκτρολόγων, υδραυλικών, ελαιοχρωματιστών). Κάθε πρωί «χτυπάνε κάρτα» και αμέσως απέρχονται στις ιδιωτικές τους δουλειές. Προσθέστε και τους «συνοδούς ασανσέρ», προγραμματικά παρασιτικούς στα δημόσια νοσοκομεία. Τις δεκάδες «κηπουρών» ή «φυλάκων» σε μικροσκοπικά επαρχιακά μουσεία. Το ατέλειωτο πλήθος «αποσπασμένων» από περιφερειακές υπηρεσίες στους διαδρόμους των υπουργείων της Αθήνας.
Για την απλή λογική του απροκατάληπτου και μη συμβιβασμένου με την ψυχανωμαλία πολίτη, θεσμικές αλλαγές για τη σωτηρία της χρεοκοπημένης οικονομίας σημαίνει: Μηχανισμούς ελέγχου της παραγωγικότητας κάθε μισθοδοτούμενου από τον κρατικό κορβανά και άμεση απόλυση των παρασίτων. Επιτέλους, ας μετατεθούν οι αργόσχολοι στο Ταμείο Ανεργίας, προκειμένου να εξαρθρωθεί η κατεστημένη νοοτροπία ταύτισης του δημόσιου υπαλλήλου με τον δωρεάν σιτιζόμενο από το κράτος.
Ο υπερπληθωρισμός της δημοσιοϋπαλληλίας είναι ένα από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα των επαγγελματιών της πολιτικής σε βάρος του κοινωνικού σώματος: Διορίζουν στο δημόσιο εξαγοράζοντας συνειδήσεις, εγκλωβίζοντας ψηφοφόρους στο κομματικό τους ποιμνιοστάσιο. Αλλά, τουλάχιστον, διαθέτουν με ειδεχθή ιδιοτέλεια το κοινωνικό χρήμα ασκώντας ένα είδος κοινωνικής πρόνοιας. Αν αυτό το χρήμα πρέπει να περισταλεί όταν είναι συντελεσμένη η οικονομική χρεοκοπία, πόσο πιο ριζική πρέπει να είναι η περιστολή των πακτωλών που διοχετεύονται απευθείας από το κρατικό ταμείο στα κόμματα. Χορηγείται το κοινωνικό αυτό χρήμα για την εξυπηρέτηση καθαρά συντεχνιακών συμφερόντων, πρόστυχης ιδιοτέλειας, εγωλαγνικών φιλοδοξιών: Να γίνει μηχανισμός προπαγανδιστικής εξαπάτησης του λαού, μισθοί και γραφεία της κομματικής καμαρίλας, στόλος από λιμουζίνες, καταιγισμός διαφημιστικής πλύσης εγκεφάλου των αφελών. Μόνο σε ένα χρόνο (2007) η Ν. Δ. χρηματοδοτήθηκε από τον φορολογούμενο δουλοπάροικο της κομματοκρατίας με 23 εκατομμύρια ευρώ, το ΠΑΣΟΚ με 21 εκατομμύρια, το ΚΚΕ με 5 εκατομμύρια, ο ΣΥΝ με 3,5, ο ΛΑΟΣ με 2. Σήμερα αυτά τα ποσά πρέπει να έχουν αυξηθεί κατά πολύ.
Θεσμικές αλλαγές για σωτηρία της χρεοκοπημένης οικονομίας σημαίνει: Διακοπή της χρηματοδότησης των κομμάτων. Να συναγωνιστούν επί ίσοις όροις (το επιτάσσει το Σύνταγμα) με οποιαδήποτε άλλη ομάδα πολιτών που έχουν διαμορφώσει πρόταση πολιτική και διεκδικούν την ψήφο των πολιτών. Να συναγωνιστούν προτάσεις, τεκμηριωμένες απόψεις, στοχεύσεις κοινωνικές. Οχι χρυσοπληρωμένα «επικοινωνιακά» τεχνάσματα και ψεύδη σε πολυτελείς συσκευασίες.
Θεσμική αλλαγή στη λειτουργία της οικονομίας είναι και η διακοπή μισθοδοσίας των άεργων «νονών» του δημοσιοϋπαλληλικού συνδικαλισμού, που για την κοινή συνείδηση πληρώνονται με κοινωνικό χρήμα μόνο για να μηχανορραφούν γκανγκστερικούς εκβιασμούς του λαϊκού σώματος, ετοιμάζοντας βουλευτικούς θώκους για πάρτη τους. Αλλά και περικοπή των κονδυλίων που χρειάζονται κάθε χρόνο τα Πανεπιστήμια για να επισκευάσουν τις φθορές και να αντικαταστήσουν κατεστραμμένο υλικό από τις «καταλήψεις», τους βανδαλισμούς, το πλιάτσικο που είναι το σπορ της «προοδευτικής» ψυχανωμαλίας. Και ας καταφύγει η αδρανοποιημένη πλειοψηφία διδασκόντων και διδασκομένων στη Δικαιοσύνη, να διεκδικήσει το κόστος των καταστροφών από τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς των εγκληματικών πράξεων.
Μοιάζει απλοϊκή η τετράγωνη λογική, μειονεκτική μπροστά στις «σοφιστικέ» επινοήσεις της κυρίαρχης συντεχνιακής ιδιοτέλειας. Τυπικό σύνδρομο στη σχέση κυριαρχίας - υποτέλειας, αφέντη - δούλου είναι και ο εκούσιος αλλά ανεπίγνωστος αυτοευνουχισμός της νοημοσύνης του δούλου, η ηδονή που εισπράττει όσο πληρέστερα καταργεί τη σκέψη και την κρίση του για να αναπαραγάγει παθητικά τις στερεότυπες υπαγορεύσεις του αλάθητου αφέντη. Τα κανάλια και οι εφημερίδες δίνουν εμφατική προβολή στα θλιβερά αυτά αναμασήματα των αρρωστημένων παιδιών, εμφανίζουν κοινωνικά κυρίαρχη τη δουλική αλογία.
Είτε για το «άσυλο» πρόκειται είτε για τον περυσινό Δεκέμβρη, η αδυναμία συνεννόησης δίνει εικόνα τέλειου κοινωνικού αδιεξόδου, εικόνα συλλογικής παράνοιας.
Για μια κοινωνία που βυθίζεται αυτάρεσκα στην αλογία, η οικονομική καταστροφή ή η ξενική κατάκτηση δεν μπορεί να είναι «μια κάποια λύση».

Κόμματα στο χείλος της πτώχευσης

Α. ΡΑΒΑΝΟΣ ΤΟ ΒΗΜΑ - Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

ΠαΣοΚ και ΝΔ έχουν προεισπράξει την κρατική επιχορήγηση ως και το 2016 αλλά πορεύονται με οξυμμένα ελλείμματα, υπερβολικό δανεισμό και χρέη προς τρίτους

Υπερχρεωμένα στις τράπεζες και πλήρως εξαρτώμενα από την κρατική επιχορήγηση παραμένουν ΠαΣοΚ και Νέα Δημοκρατία, που αδυνατούν να εξορθολογίσουν τα οικονομικά τους, με αποτέλεσμα η λειτουργία τους να ζημιώνει πολλά εκατομμύρια ευρώ ετησίως τους έλληνες πολίτες. Σε μια περίοδο κατά την οποία οι οργανώσεις των δύο κομμάτων εξουσίας υπολειτουργούν, το ΠαΣοΚ και η ΝΔ είναι υποθηκευμένα στις τράπεζες, χρωστώντας περισσότερα από 130 εκατ. ευρώ, ενώ έχουν λάβει ως προκαταβολή την κρατική επιχορήγηση, τουλάχιστον ως το 2016! Παράλληλα, για το 2010 τα κόμματα θα λάβουν, ανάλογα με τα ποσοστά τους στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, 109.343.200 ευρώ. Παρά την απλόχερη κρατική επιχορήγηση τα δύο μεγάλα κόμματα βρίσκονται στα όρια της οικονομικής πτώχευσης, με οξυμμένα ελλείμματα, υπερβολικό δανεισμό και με χρέη προς τρίτους. «Η Δημοκρατία στοιχίζει ακριβά» έλεγε συχνά ο αείμνηστος Αθανάσιος Τσαλδάρης και επιβεβαιώνεται από τις αυξανόμενες ετήσιες κρατικές επιχορηγήσεις προς όλα τα κόμματα. Μια προσεκτική ματιά στους ισολογισμούς των κομμάτων τα τελευταία χρόνια δίνει σαφή εικόνα για την τραγική κατάσταση των οικονομικών τους, παρά τις ακριβές προεκλογικές εκστρατείες που διεξήγαγαν στις πρόσφατες εκλογές. «Τα κόμματα έχουν γίνει οι μεγάλοι ασθενείς του συστήματος» είχε πει παλαιότερα ο πρόεδρος του ΣΕΒ κ. Δ. Δασκαλόπουλος και δεν είχε άδικο, αν κρίνει κανείς από την πορεία των οικονομικών στοιχείων των κομμάτων που είναι αρκετά ζημιογόνοι οργανισμοί. Σύμφωνα με τον Νόμο 3023 του 2000 απαγορεύονται οι χορηγίες εταιρειών στα κόμματα και μοναδική πηγή χρηματοδότησής τους, εκτός από την κρατική επιχορήγηση, αποτελούν οι εισφορές των μελών. Αυτή η πηγή χρηματοδότησης δεν δίνει πολλά περιθώρια στα κόμματα, αφού οι εισφορές των μελών είναι ελάχιστες και δεν αποτελούν «σανίδα σωτηρίας». Ουσιαστικά ΠαΣοΚ και ΝΔ ενεχυριάζουν την κρατική επιχορήγηση, την κύρια πηγή χρηματοδότησής τους, για να λάβουν δάνεια από τις τράπεζες. Μάλιστα τον περασμένο Απρίλιο, το κυβερνών κόμμα μέσω σύμβασης που υπέγραψε, είχε το δικαίωμα να ενεχυριάσει την κρατική επιχορήγηση που αναλογεί σε έσοδα περίπου τεσσάρων ετών. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι είχε το δικαίωμα να ενεχυριάσει την κρατική επιχορήγηση των περίπου 88 εκατ. ευρώ. Από την άλλη πλευρά, η αξιωματική αντιπολίτευση οφείλει στις τράπεζες τις κρατικές επιχορηγήσεις που αντιστοιχούν σε έσοδα τουλάχιστον τρεισήμισι ετών. Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, η αξιωματική αντιπολίτευση έχει την πρωτοκαθεδρία στον τραπεζικό δανεισμό, ενώ το κυβερνών κόμμα έχει επιχειρήσει τουλάχιστον το τελευταίο ενάμισι έτος να εξορθολογίσει σε μεγάλο βαθμό τα έξοδάτου και να μειώσει τα δάνειά του. Συγκεκριμένα η ΝΔ οφείλει στις τράπεζες άνω του 20% των εσόδων της, ενώ το ΠαΣοΚ οφείλει στα πιστωτικά ιδρύματα ποσό άνω του 12-12,5% των εσόδων της. Το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουντα δύο κόμματα εξουσίας είναι η δυσκολία στο να αποπληρώσουν τις δόσεις των δανείων τους, σε μια χρονική περίοδο κατά την οποία οι δαπάνες τους βαίνουν αυξανόμενες. Με βάση τους ισολογισμούς των κομμάτων που έχει στη διάθεσή του «Το Βήμα» προκύπτει ότι η εξάρτηση του ΠαΣοΚ και της ΝΔ από την κρατική χρηματοδότηση την τελευταία δεκαετία προσεγγίζει περίπου το 81% και το 75% αντίστοιχα. Το ποσοστό συμμετοχής της κρατικής χρηματοδότησης για το ΚΚΕ ανέρχεται κατά μέσον όρο σε 55% και του ΣΥΡΙΖΑ σε 81%. Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο είναι η πενιχρή συνεισφορά της κομματικής βάσης στα συνολικά έσοδα των κομμάτων. Το μέσο ποσοστό την περίοδο 1999-2007 ανέρχεται σε 5,4% για το ΠαΣοΚ και σε 4,1% για το ΚΚΕ, ενώ σχεδόν μηδενική είναι η συνεισφορά των μελών της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Λόγω της χαμηλής συνεισφοράς των μελών τους τα κόμματα- ειδικά ΝΔ και ΠαΣοΚ- προσφεύγουν σε χορηγίες οι οποίες δεν καταγράφονται, επειδή υπάρχουν περιορισμοί. Βέβαια σε άλλες χώρες, όπως π.χ. στις ΗΠΑ, η οικονομική υποστήριξη προς τους πολιτικούς είναι θεσμοθετημένη. Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία (νόμος για δαπάνες κομμάτων) απαγορεύεται έκαστος χρηματοδότης να προσφέρει σε κάθε κόμμα άνω του ποσού των 15.000 ευρώ ετησίως. Τα τελευταία χρόνια πολλές ήταν οι διακηρύξεις των εκάστοτε πρωθυπουργών για την ανάγκη διαφάνειας στη χρηματοδότηση των κομμάτων. Ωστόσο δεν έχει γίνει καμία ουσιαστική κίνηση για να υπάρξει διαφάνεια, με αποτέλεσμα να επικρατεί σύγχυση γύρω από την πραγματική οικονομική κατάσταση των κομμάτων που δεν δημοσιοποιούν πλήρως τα οικονομικά τους στοιχεία, όπως π.χ. οι επιχειρήσεις που είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο. Ουσιαστικά δεν συντάσσονται και δεν δημοσιοποιούνται ετήσιες οικονομικές καταστάσεις, ενώ δεν τηρείται ούτε το διπλογραφικό σύστημα στο πλαίσιο της διπλογραφικής λογιστικής μεθόδου. Από την αρχή της Μεταπολίτευσης, τα κόμματα- ειδικά η ΝΔ και το ΠαΣοΚ- για να αντιμετωπίσουν τις πολύ μεγάλες εκλογικές δαπάνες τους, που αυξάνονται ραγδαία σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, είχαν εισροές όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά κορυφαία πολιτικά στελέχη των δύο κομμάτων. Ο βουλευτής Α΄ Αθήνας του ΠαΣοΚ κ. Κ. Σκανδαλίδης αποκάλυψε στη Βουλή το 2002 ως υπουργός Εσωτερικών, ότι τα κόμματα είχαν εισροές από ιδιωτική χρηματοδότηση με τη μορφή άδηλων πόρων που αντάλλασσαν νομότυπα με κουπόνια, μέσω των οικονομικών εξορμήσεων. Από την αρμόδια Επιτροπή Ελέγχου της Βουλής δεν έχει διαπιστωθεί ουδεμία παράβαση. Η εν λόγω Επιτροπή ελέγχει το γράμμα του νόμου, αλλά δεν μπορεί να εντοπίσει αν κάποιο κόμμα συγκεκαλυμμένα παραβιάζει τον νομό. Τα χρήματα της κρατικής χρηματοδότησης αποτελούν σταθερά έσοδα των κομμάτων, με τα οποία εξασφαλίζουν εγγυήσεις για να έχουν υπόσταση έναντι των τραπεζικών οργανισμών. Ουσιαστικά τα κόμματα, ως οιονεί νομικά πρόσωπα, αναγκάζονται να εκχωρούν τα έσοδα της κρατικής επιχορήγησης επομένων ετών. Για το 2008 τα κόμματα εισέπραξαν 62.489.723 ευρώ, ενώ ως τις 30 Σεπτεμβρίου 2009, λίγες ημέρες πριν από τις εθνικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, είχαν εκταμιευθεί 140.231.372 ευρώ. Σύμφωνα με τους προϋπολογισμούς που ψηφίζονται κάθε χρόνο, το ποσό που δίδεται στα κόμματα αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο. Ενα από τα πιο εντυπωσιακά και άκρως ενδιαφέροντα στοιχεία είναι ότι το 10% (περίπου 2-2,2 εκατ. ευρώ) της συνολικής επιχορήγησης του ΠαΣοΚ και της ΝΔ κατευθύνεται στην εκπαίδευση των μελών τους! Ενδεικτικά αναφέρεται ότι από τους ισολογισμούς για το οικονομικό έτος 2008, η επιμορφωτική χρηματοδότηση ανήλθε σε 1.858.067 εκατ. ευρώ για το ΠαΣοΚ, σε 2.087.000 εκατ. ευρώ για τη ΝΔ και σε 424.000 ευρώ για το ΚΚΕ. Ειδικά στα δύο κόμματα εξουσίας - ΝΔ και ΠαΣοΚ- καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια να μειωθούν τα χρέη τους και να εξορθολογιστούν οι δαπάνες τους. Ο πρωθυπουργός κ. Γ.Παπανδρέου έχει δώσει εντολή στον διευθυντή του κόμματος κ. Ροβέρτο Σπυρόπουλο να μειωθούν οι δαπάνες του ΠαΣοΚ, το οποίο βρίσκεται πλέον ένα βήμα πριν από την έκδοση πιστωτικής κάρτας για τα μέλη του. Εντός των επομένων ημερών, η Ιπποκράτους σε πρώτη φάση θα αποστείλει σε περίπου 150.000 ψηφοφόρους που έχουν συμπληρώσει τη σχετική αίτηση την κάρτα μέλους του Κινήματος που θα ισχύει εφ΄ όρου ζωής. Με την κίνηση αυτή εκτιμούν ότι θα βάλουν τάξη στα οικονομικά τους αφού οι ψηφοφόροι που είναι μέλη θα κληθούν να πληρώσουν τις συνδρομές τους, αποφέροντας έσοδα περίπου 8.000.000 ευρώ. Επίσης το ΠαΣοΚ έχει καταθέσει πλάνο στην Αγροτική Τράπεζα βάσει του οποίου σε μία δεκαετία θα έχουν σχεδόν μηδενιστεί οι δανειακές ανάγκες του κόμματος. Από την άλλη πλευρά, ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της ΝΔ κ. Αντ.Σαμαράς έχει στόχο να μειωθούν κατά πολύ οι δανειακές ανάγκες του κόμματος, να εξορθολογιστούν οι λειτουργικές δαπάνες παρά τη βελτίωση των τελευταίων μηνών από τον γενικό διευθυντή κ. Μενέλαο Δασκαλάκη. Π.χ., το 2008 τα έσοδα της ΝΔ έφθασαν τα 28 εκατ. ευρώ και οι εισφορές των μελών ανήλθαν μόλις σε 220.00 ευρώ. Ωστόσο στην πρόσφατη εσωκομματική εκλογική αναμέτρηση τα έσοδα από τις ανανεώσεις και τις εγγραφές νέων μελών προσέγγισαν το 1.600.000 ευρώ, ποσό που, όπως έχει επισημάνει και ο Γραμματέας του κόμματος κ. Ελ. Ζαγορίτης σε συνομιλητές του, ήταν σωτήριο διότι καλύφθηκε ένα πολύ μεγάλο τμήμα για την υλικοτεχνική υποδομή των εκλογών.

Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ και ό,τι ήθελε προκύψει...


Χρίστος Γούδης
Καθ.Παν/μίου-Συγγραφέας, Πρόεδρος Ινστ. "Ίων Δραγούμης"

Είδες να μαδούν την κότα
και ο αέρας να συνεπαίρνει τα πούπουλα;
Έτσι πάει το έθνος.
Διονύσιος Σολωμός, «Η Γυναίκα της Ζάκυνθος»

Ήμαστε ένα φρούριο πολιορκημένο
που μέσα του αλωνίζει ελεύθερος ο εχθρός
Στρατής Μυριβήλης


Η χώρα μας βρίσκεται σε κρίση. Κρίση πολυεπίπεδη και πολυμορφική. Δεν είναι κρίση πολιτική με τρέχοντες όρους. Είναι κρίση βαθύτερη. Κρίση ταυτότητας και προσανατολισμού. Είναι μία κρίση που έρχεται ως επιστέγασμα μιας μακρόχρονης πορείας επιπόλαιου εφησυχασμού των πολιτικών δυνάμεων του τόπου, στο όνομα μιας ανύπαρκτης ευρωπαϊκής ομπρέλας προστασίας. Το ευρωπαϊκό μόρφωμα των 500 εκατομμυρίων και των 27 κρατών, η -τρόπος του λέγειν- Ενωμένη Ευρώπη, μία ακέφαλη πολυπολιτισμική ευρω-αφρικανο-ασιατική επιμιξία λαών, πολιτισμών, μεταναστών, και μαφιών, μία κακόφωνη ορχήστρα κάτω από την ασυντόνιστη πολυσυλλεκτική διεύθυνση της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, διαβρωμένη από τους διεθνιστές υποβολείς της νεομυθολογίας του εθνομηδενισμού, αποκλίνει ταχύτατα από το αρχικό όραμα της Ευρώπης των Εθνών, οδηγούμενη σε πληθυσμιακές και εθνοφυλετικές ανακατατάξεις, οι οποίες, μέσα από την πιθανή βαρυτιακή της κατάρρευση, θα αποτελέσουν την βάση για την αλλαγή του πολιτικού της χάρτη.
Σε μία τέτοια περίπτωση αναδιάταξης συνόρων και κρατών, που θα βρεθεί η Ελλάδα; Ή μάλλον θα υπάρχει Ελλάδα για να βρεθεί κάπου;
Ας είμαστε ειλικρινείς. Η έννοια της ελληνικότητας, μέχρι πρότινος τουλάχιστον, ήταν βασισμένη σε δύο πυλώνες: στην γλώσσα και την ελληνοχριστιανική «κουλτούρα» της κοινωνίας της (όχι υπό τη θεολογική της έννοια, στην περίπτωση της χριστιανικής συνιστώσας της). Ήταν οι μεγάλοι αφομοιωτές κάθε ανομοιογένειας που παρεισέδυε στο εσωτερικό της. Η μόνη περίπτωση για να επιτευχθεί σήμερα η ανάταξη της Ελλάδας προϋποθέτει την αναστήλωση των δύο αυτών πυλώνων της ταυτότητάς της, και την συνακόλουθη ταχύρρυθμη ελληνοποίηση των κατοίκων της.
Ποιών κατοίκων της όμως; Εδώ αρχίζει η καταγραφή και αξιολόγηση της βαρύτητας των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο τόπος μας. Ένας τόπος που δεν γεννά αρκετούς Έλληνες, και που όσους γεννά, δεν θέλουν να δουλέψουν σε «παρακατιανά» επαγγέλματα. Εξ ου και το μεταναστευτικό «τσουνάμι» που χτυπά τη χώρα. Συνηθισμένοι σε μία τεχνητή οικονομική ευμάρεια, που εισήγαγε το επίσημο κράτος, όχι μέσα από την παραγωγική δυναμική του, αλλά μέσα από έναν ατελεύτητο και άκριτο δανεισμό, οι Νεοέλληνες επιζητούν διευθυντικές θέσεις στον λαβύρινθο της γραφειοκρατίας του Κράτους των Αθηνών, αρνούμενοι να καλλιεργήσουν τα χωράφια τους, να μαζέψουν τις ελιές τους, να χτίσουν τις οικοδομές και τις μάντρες τους, να σκουπίσουν τους δρόμους τους, και να καθαρίσουν τα σπίτια τους. Εκατομμύρια μεταναστών και λαθρομεταναστών προσεφέρθησαν να τα κάνουν αντί αυτών.
Το αποτέλεσμα το βιώνουμε σήμερα με την παρουσία μιας ισχυρής ισλαμικής συνιστώσας μέσα στην ελληνική κοινωνία, με την ροή του «Γάγγη και του Ωρόντη στον Τίβερη», η οποία, εάν δεν περισταλεί έγκαιρα, θα μας «εξισλαμίσει». Η Ελλάδα δεν μπορεί και δεν πρέπει να καταστεί «χώρα υποδοχής και περίθαλψης» αφρο-ασιατών μουσουλμάνων, που διοχετεύονται λαθραία, μαζικά, συστηματικά, και μεθοδευμένα, από την Τουρκία στη χώρα μας, με εμφανή την μελλοντική της πρόθεση να εκμεταλλευθεί τις συνακόλουθες μείζονες εσωτερικές αναταράξεις της κοινωνίας μας, για παρέμβασή της υπέρ των μουσουλμανικών «μειονοτήτων», επιδιώκοντας την ποθούμενη γι΄ αυτήν ανατροπή του status quo στο Αιγαίο και την Θράκη.
Εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι σε θέση να επιτηρήσει τα σύνορά της (και σύνορά μας) με την Τουρκία, ή να δεχθεί την άμεση προώθηση και αναλογική διασπορά των μουσουλμάνων λαθρομεταναστών στις υπόλοιπες χώρες της Ένωσης (ως θα όφειλε για ανθρωπιστικούς λόγους), τα μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν, θα πρέπει να είναι σκληρά -αλλά αναγκαία- για να αποφύγουμε το χειρότερο. Η συγκρότηση ειδικών δυνάμεων, οι οποίες με τη χρήση έννομης βίας κατά των επιχειρούντων να εισέλθουν παρανόμως και λαθραίως στη χώρα μας (καταβύθιση πλοιαρίων με λαθρομετανάστες για παράδειγμα, κατά το πρότυπο της Ιταλίας), θα δημιουργήσει μια αφιλόξενη ατμόσφαιρα που θα αναγκάσει τους επίδοξους μουσουλμάνους λαθρομετανάστες να έχουν δεύτερες σκέψεις αναφορικά με τον τόπο προορισμού τους. Παράλληλα, με στοχευμένες εφόδους αστυνομικών δυνάμεων στα μουσουλμανικά και αφρο-ασιατικά γκέτο θα πρέπει να υλοποιηθεί μία στρατηγική απελάσεων, έτσι ώστε η χώρα να ξαναποκτήσει την εθνοφυλετική της καθαρότητα και το πολιτιστικό της χρώμα.
Με τους Αλβανούς, την μεγαλύτερη μεταναστευτική συνιστώσα, με την όποια φυλετική συγγένεια την χαρακτηρίζει, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Πολλοί εξ αυτών, και ιδιαίτερα οι χριστιανοί το θρήσκευμα, εξελίσσονται σε «νοικοκυραίους», και μέσα από μία πολιτική ελληνοποίησης, όσοι εξ αυτών είναι ήδη ενταγμένοι στο κοινωνικό γίγνεσθαι, θα μπορούσαν τελικά να αφομοιωθούν, επιλύοντας εν μέρει και το δημογραφικό μας πρόβλημα.
Μόνο που μία παρόμοια πολιτική ελληνοποίησης είναι πλέον απαραίτητη και για τους γηγενείς Έλληνες. Η χαλαρότητα που επιδεικνύεται στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, η ενδεχομένως δόλια προσπάθεια αφελληνισμού των Ελληνοπαίδων μέσα από πληρωμένους από ξένες δυνάμεις (υπό μορφή ιδρυμάτων) υπαλλήλους τους, και η αποκοπή του εκπαιδευτικού μας συστήματος από τις ρίζες μας, της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και των πατέρων της Εκκλησίας, θα πρέπει να αντιμετωπισθεί με αφετηρία την αναδόμηση του εκπαιδευτικού μας συστήματος σε όλες τις βαθμίδες, κυρίως ως προς την ποιότητα και ελληνικότητα του ανθρώπινου δυναμικού που τις «υπηρετεί». Αναγκαία είναι επίσης, μέσω της σχετικής κρατικής παρέμβασης, η υποχρέωση των ραδιοτηλεοπτικών μέσων να προβάλλουν και πολιτιστικές εκπομπές ποιότητος, όπως και εκπομπές εθνικής αυτογνωσίας, επί ποινή διακοπής της λειτουργίας τους σε περίπτωση μη τηρήσεως της εν λόγω υποχρεώσεώς τους.
Η ανάταξη της ελληνικότητας και η καλλιέργεια της εθνικής αυτογνωσίας αποτελούν προυποθέσεις, εκ των ων ουκ άνευ, για την συνειδητοποίηση του μεγάλου κινδύνου απώλειας εθνικού χώρου, εν όψει των εκπονούμενων, από μεγάλες -και λιγότερο μεγάλες- δυνάμεις, σχεδίων ριζικών ανακατατάξεων στο χώρο των Βαλκανίων και της Μεσογείου (Βαλκανική Ομοσπονδία βορείως της Λάρισας με πρωτεύουσα την Θεσσαλονίκη, αυτονομία Θράκης, Κρήτης, αφελληνισμός της Κύπρου κλπ. κλπ.).
Η υπεράσπιση του εθνικού μας χώρου απαιτεί παράλληλα αναδιοργάνωση των ενόπλων δυνάμεων, σε συνδυασμό με αυξημένη στρατιωτική θητεία, επ΄αμοιβή όμως, έτσι ώστε να περισταλεί συγχρόνως και η ανεργία των νέων και να τονωθούν παράλληλα οι οικονομίες των τοπικών παραμεθόριων περιοχών, στις οποίες θα καταναλώνονται οι μισθοί των εκεί εδρευόντων ισχυρών στρατιωτικών σωμάτων. Ιδιαίτερα στο θέμα της Μακεδονίας, τα σύνορά της θα έπρεπε ήδη να ήταν καλώς φυλασσόμενα, έναντι χωρών που δεν ανήκουν στην ΕΕ και εμφανώς επιβουλεύονται την ακεραιότητα της χώρας μας. Συντάγματα συγκροτούμενα επί τούτου από Ποντίους, Κρήτες και Μανιάτες θα είχαν επιλύσει -όπως άλλωστε καταδεικνύει και η ιστορική έκβαση του Μακεδονικού Αγώνα 1904-1908- πολλά προβλήματα που τεχνηέντως δημιουργούνται από ασήμαντες σλαβόφωνες μειονότητες στα βορειοδυτικά σύνορα της χώρας μας, με σκοπό την παροχή αφορμών για συντήρηση ανύπαρκτων θεμάτων, με τελικό στόχο την υλοποίηση των διαχρονικών σλαβικών ονείρων για έξοδο στο Αιγαίο («Ντο Σολούνα τρι σομούνα»: Μέχρι τη Θεσσαλονίκη αρκεί/ δρόμος τρεις φέτες ψωμί/, και «Αρς μαρς Σολούν νας»: Εμπρός μαρς/ η Θεσσαλονίκη σε μας/, σύμφωνα με γνωστά σλάβικα συνθήματα).
Η διαστολή του στρατιωτικού βραχίονος της χώρας σε αριθμητικό επίπεδο, θα αποτελούσε επίσης λύση σε μια σειρά κοινωνικών προβλημάτων, όπως για παράδειγμα η εξυπηρέτηση δεινοπαθούντων και αδύναμων συμπατριωτών μας (από αντιρρησίες συνείδησης που δεν επιθυμούν να φέρουν όπλα) ή και περιβαλλοντικών προτεραιοτήτων (όπως για παράδειγμα η προστασία των δασών μας από εμπρηστές, με την κατασκήνωση σε αυτά, κατά την θερινή περίοδο, στρατιωτικών μονάδων επιφορτισμένων με την φύλαξή τους).
Εξίσου αναγκαία είναι η αναδιοργάνωση, εκπαίδευση, και αριθμητική διαστολή των σωμάτων των επιφορτισμένων με την ασφάλεια των πολιτών, έναντι της συνεχώς διογκούμενης εγκληματικότητας, συμπεριλαμβανομένης ενδεχομένως και της θεσμικής ίδρυσης πολιτοφυλακής, προς αποφυγήν δημιουργίας αυτόνομων πυρήνων αντίστασης των πολιτών, που αγανακτισμένοι από την αδυναμία και εγκατάλειψή τους από τις δυνάμεις της τάξεως, αναγκάζονται να παίρνουν το νόμο στα χέρια τους, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ευστάθεια μιας ευνομούμενης κοινωνίας.
Τέλος, απαραίτητη για την μακροπρόθεσμη επιβίωση της χώρας μας είναι η στήριξη της αγροτικής μας παραγωγής, ακόμα και αν χρειάζεται να αγοράζουμε τα προϊόντα μας ακριβότερα, δεδομένου ότι αποτελεί ύψιστη εθνική ανάγκη η διατήρηση της δυνατότητας της χώρας να εκθρέφει στοιχειωδώς τον πληθυσμό της, κατά τρόπο αυτόνομο και αυτοδύναμο, στην όχι απίθανη περίπτωση που τα πάνω θα έρθουν κάτω σε διεθνές επίπεδο, είτε λόγω μιας απρόβλεπτης -αλλά όχι απίθανης- κατάρρευσης του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, είτε λόγω εκτάκτων καταστάσεων που ανά πάσα στιγμή μπορεί να ανακύψουν (για παράδειγμα κατάρρευση της ΕΕ ή εκρήξεις τοπικών συρράξεων).
Ιδέες ελεύθερων σκοπευτών; Ή «προνοητών», όπως θα όφειλαν να είναι εξ ορισμού οι ταγοί μας, οι οποίοι το μόνο για το οποίο «προνοούν» είναι η νομοθετική συγκάλυψη των αναίσχυντων διεφθαρμένων «κολαούζων» τους; Ή είναι απλά φωνές βοώντων εν τη ερήμω (που όμως αποδείχτηκαν ιδιαίτερα ισχυρές στο πέρασμα της ιστορίας); Ότι και αν είναι πάντως, αν θέλουμε να φτάσουμε στην πηγή (των προβλημάτων μας), θα πρέπει να μάθουμε να κολυμπάμε αντίθετα στο ρεύμα. Γιατί το ελληνικό πρόβλημα σήμερα δεν είναι πλέον πολιτικό. Και η λύση του δεν μπορεί να χαρακτηριστεί με όρους όπως δεξιά ή αριστερά, εμπρός ή πίσω, ή πλάι, πάνω, ή κάτω. Η λύση του είναι θέμα βιολογικής επιβίωσης και εθνικής ύπαρξης. Και ο νοών νοείτω. Και ότι ήθελε προκύψει…ποια φυλετική συγγένεια την χαρακτηρίζει, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Πολλοί εξ αυτών, και ιδιαίτερα οι χριστιανοί το θρήσκευμα, εξελίσσονται σε «νοικοκυραίους», και μέσα από μία πολιτική ελληνοποίησης, όσοι εξ αυτών είναι ήδη ενταγμένοι στο κοινωνικό γίγνεσθαι, θα μπορούσαν τελικά να αφομοιωθούν, επιλύοντας εν μέρει και το δημογραφικό μας πρόβλημα.
Μόνο που μία παρόμοια πολιτική ελληνοποίησης είναι πλέον απαραίτητη και για τους γηγενείς Έλληνες. Η χαλαρότητα που επιδεικνύεται στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, η ενδεχομένως δόλια προσπάθεια αφελληνισμού των Ελληνοπαίδων μέσα από πληρωμένους από ξένες δυνάμεις (υπό μορφή ιδρυμάτων) υπαλλήλους τους, και η αποκοπή του εκπαιδευτικού μας συστήματος από τις ρίζες μας, της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και των πατέρων της Εκκλησίας, θα πρέπει να αντιμετωπισθεί με αφετηρία την αναδόμηση του εκπαιδευτικού μας συστήματος σε όλες τις βαθμίδες, κυρίως ως προς την ποιότητα και ελληνικότητα του ανθρώπινου δυναμικού που τις «υπηρετεί». Αναγκαία είναι επίσης, μέσω της σχετικής κρατικής παρέμβασης, η υποχρέωση των ραδιοτηλεοπτικών μέσων να προβάλλουν και πολιτιστικές εκπομπές ποιότητος, όπως και εκπομπές εθνικής αυτογνωσίας, επί ποινή διακοπής της λειτουργίας τους σε περίπτωση μη τηρήσεως της εν λόγω υποχρεώσεώς τους.
Η ανάταξη της ελληνικότητας και η καλλιέργεια της εθνικής αυτογνωσίας αποτελούν προυποθέσεις, εκ των ων ουκ άνευ, για την συνειδητοποίηση του μεγάλου κινδύνου απώλειας εθνικού χώρου, εν όψει των εκπονούμενων, από μεγάλες -και λιγότερο μεγάλες- δυνάμεις, σχεδίων ριζικών ανακατατάξεων στο χώρο των Βαλκανίων και της Μεσογείου (Βαλκανική Ομοσπονδία βορείως της Λάρισας με πρωτεύουσα την Θεσσαλονίκη, αυτονομία Θράκης, Κρήτης, αφελληνισμός της Κύπρου κλπ. κλπ.).
Η υπεράσπιση του εθνικού μας χώρου απαιτεί παράλληλα αναδιοργάνωση των ενόπλων δυνάμεων, σε συνδυασμό με αυξημένη στρατιωτική θητεία, επ΄αμοιβή όμως, έτσι ώστε να περισταλεί συγχρόνως και η ανεργία των νέων και να τονωθούν παράλληλα οι οικονομίες των τοπικών παραμεθόριων περιοχών, στις οποίες θα καταναλώνονται οι μισθοί των εκεί εδρευόντων ισχυρών στρατιωτικών σωμάτων. Ιδιαίτερα στο θέμα της Μακεδονίας, τα σύνορά της θα έπρεπε ήδη να ήταν καλώς φυλασσόμενα, έναντι χωρών που δεν ανήκουν στην ΕΕ και εμφανώς επιβουλεύονται την ακεραιότητα της χώρας μας. Συντάγματα συγκροτούμενα επί τούτου από Ποντίους, Κρήτες και Μανιάτες θα είχαν επιλύσει -όπως άλλωστε καταδεικνύει και η ιστορική έκβαση του Μακεδονικού Αγώνα 1904-1908- πολλά προβλήματα που τεχνηέντως δημιουργούνται από ασήμαντες σλαβόφωνες μειονότητες στα βορειοδυτικά σύνορα της χώρας μας, με σκοπό την παροχή αφορμών για συντήρηση ανύπαρκτων θεμάτων, με τελικό στόχο την υλοποίηση των διαχρονικών σλαβικών ονείρων για έξοδο στο Αιγαίο («Ντο Σολούνα τρι σομούνα»: Μέχρι τη Θεσσαλονίκη αρκεί/ δρόμος τρεις φέτες ψωμί/, και «Αρς μαρς Σολούν νας»: Εμπρός μαρς/ η Θεσσαλονίκη σε μας/, σύμφωνα με γνωστά σλάβικα συνθήματα).
Η διαστολή του στρατιωτικού βραχίονος της χώρας σε αριθμητικό επίπεδο, θα αποτελούσε επίσης λύση σε μια σειρά κοινωνικών προβλημάτων, όπως για παράδειγμα η εξυπηρέτηση δεινοπαθούντων και αδύναμων συμπατριωτών μας (από αντιρρησίες συνείδησης που δεν επιθυμούν να φέρουν όπλα) ή και περιβαλλοντικών προτεραιοτήτων (όπως για παράδειγμα η προστασία των δασών μας από εμπρηστές, με την κατασκήνωση σε αυτά, κατά την θερινή περίοδο, στρατιωτικών μονάδων επιφορτισμένων με την φύλαξή τους).
Εξίσου αναγκαία είναι η αναδιοργάνωση, εκπαίδευση, και αριθμητική διαστολή των σωμάτων των επιφορτισμένων με την ασφάλεια των πολιτών, έναντι της συνεχώς διογκούμενης εγκληματικότητας, συμπεριλαμβανομένης ενδεχομένως και της θεσμικής ίδρυσης πολιτοφυλακής, προς αποφυγήν δημιουργίας αυτόνομων πυρήνων αντίστασης των πολιτών, που αγανακτισμένοι από την αδυναμία και εγκατάλειψή τους από τις δυνάμεις της τάξεως, αναγκάζονται να παίρνουν το νόμο στα χέρια τους, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ευστάθεια μιας ευνομούμενης κοινωνίας.
Τέλος, απαραίτητη για την μακροπρόθεσμη επιβίωση της χώρας μας είναι η στήριξη της αγροτικής μας παραγωγής, ακόμα και αν χρειάζεται να αγοράζουμε τα προϊόντα μας ακριβότερα, δεδομένου ότι αποτελεί ύψιστη εθνική ανάγκη η διατήρηση της δυνατότητας της χώρας να εκθρέφει στοιχειωδώς τον πληθυσμό της, κατά τρόπο αυτόνομο και αυτοδύναμο, στην όχι απίθανη περίπτωση που τα πάνω θα έρθουν κάτω σε διεθνές επίπεδο, είτε λόγω μιας απρόβλεπτης -αλλά όχι απίθανης- κατάρρευσης του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, είτε λόγω εκτάκτων καταστάσεων που ανά πάσα στιγμή μπορεί να ανακύψουν (για παράδειγμα κατάρρευση της ΕΕ ή εκρήξεις τοπικών συρράξεων).
Ιδέες ελεύθερων σκοπευτών; Ή «προνοητών», όπως θα όφειλαν να είναι εξ ορισμού οι ταγοί μας, οι οποίοι το μόνο για το οποίο «προνοούν» είναι η νομοθετική συγκάλυψη των αναίσχυντων διεφθαρμένων «κολαούζων» τους; Ή είναι απλά φωνές βοώντων εν τη ερήμω (που όμως αποδείχτηκαν ιδιαίτερα ισχυρές στο πέρασμα της ιστορίας); Ότι και αν είναι πάντως, αν θέλουμε να φτάσουμε στην πηγή (των προβλημάτων μας), θα πρέπει να μάθουμε να κολυμπάμε αντίθετα στο ρεύμα. Γιατί το ελληνικό πρόβλημα σήμερα δεν είναι πλέον πολιτικό. Και η λύση του δεν μπορεί να χαρακτηριστεί με όρους όπως δεξιά ή αριστερά, εμπρός ή πίσω, ή πλάι, πάνω, ή κάτω. Η λύση του είναι θέμα βιολογικής επιβίωσης και εθνικής ύπαρξης. Και ο νοών νοείτω. Και ότι ήθελε προκύψει…

3 Δεκεμβρίου 2009

Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ


του Γιάννη Α. Χαραλαμπίδη

Αξίζουν συγχαρητήρια στον Αντώνη Σαμαρά για την νίκη του. Κέρδισε μια μεγάλη νίκη ενάντια σε προγνωστικά και εσωκομματικούς μηχανισμούς. Η διαδικασία όμως αυτή έχει για μένα μια ευρύτερη ανάγνωση που δεν ακούγεται. Ο λαός της εθνικής και λαϊκής παράταξης που εδώ και δεκαετίες είναι ασφυκτικά δέσμιος των ολίγων οικογενειών που αποτελούν το "Διευθυντήριο" σήκωσε κεφάλι! Μόλις του δόθηκε η ευκαιρία και η δυνατότητα να συνδιαμορφώσει το μέλλον της παράταξης και της πατρίδας συνέρρευσε μαζικά στην εκλογή. Το αποτέλεσμα το είδαμε, σχεδόν 800.000 πολίτες δραστηριοποιήθηκαν και μάλιστα εγγράφησαν μέλη της ΝΔ. Αυτός ο λαός όμως δεν προίκα ούτε του Αντώνη Σαμαρά ούτε κανενός άλλου πολιτικού. Είναι κόσμος της βάσης της παράταξής μας που ως τώρα ήταν υποχρεωμένος σε ακούσια σιγή και παθητική παρακολούθηση των εξελίξεων και αποφάσεων που λαμβάνουν τόσα χρόνια οι άλλοι για αυτόν χωρίς αυτόν. Η ψήφος της Κυριακής είναι ψήφος πρώτα κατά της χειραγώγησης της παράταξης και μετά υπέρ του Α. Σαμαρά ως πρόσωπο. Η ψήφος αυτή είναι ράπισμα απέναντι στον ίδιο τον μηχανισμό της Νέας Δημοκρατίας, που ως κόμμα εδώ και 35 χρόνια έχει μαντρωμένες τις ψήφους των εθνικά, πατριωτικά και λαϊκά σκεπτομένων Ελλήνων, αυτό το κόμμα που από την ίδρυσή του από τον "Εθνάρχη" συνέδεσε το όνομά του με την ποινικοποίηση της λέξης "Δεξιός" και "Δεξιά", την υποστήριξη της διείσδυσης και επικράτησης της Αριστεράς σε όλο το ακαδημαϊκό, πνευματικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο.
Κέρδισε λοιπόν ο Αντώνης Σαμαράς και μάλιστα δυναμικά και του ανατέθηκε η αποστολή να φτιάξει μια δυνατή και συνεπή ιδεολογικά παράταξη. Τώρα όμως μαζί με την νίκη του ήρθε και η ώρα να δείξει ξεκάθαρα πώς εννοεί όλα αυτά που είπε κατά την προεκλογική περίοδο. Ήρθε η ώρα να κάνει συγκεκριμένη την πολιτική του πρόταση και να μας πει για παράδειγμα:
-Δέχεται ή δεν δέχεται την σύνθετη ονομασία για τα Σκόπια; Γιατί τον τελευταίο ενάμιση μήνα πολύ αναφέρθηκε στην στάση του το 1993 όμως όσο ήταν βουλευτής και υπουργός του Κ.Καραμανλή δεν διαφώνησε στην "Εθνική Κόκκινη Γραμμή" της κας Μπακογιάννη.
-Είναι υπέρ ή κατά της ένταξης της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Γιατί ο Ν.Σαρκοζί και η Α.Μέρκελ που έχει φέρει ως πρότυπα Ευρωπαίων συντηρητικών ηγετών την απορρίπτουν ασυζητητί.
-Ποια είναι η άποψή του για το Κυπριακό και το προετοιμαζόμενο "νέο Σχέδιο Ανάν";
-Ποια είναι η άποψή του για τα θέματα του Αιγαίου, όπως οι τουρκικές παραβιάσεις, η συμφωνία της Μαδρίτης, οι γκρίζες ζώνες και τα 12 μίλια;
-Ποια είναι η άποψή του για την μεταναστευτική πολιτική που πρέπει να επιλέξει η χώρα μας; Για την ποσόστωση ή την ακατάπαυστη είσοδο λαθρομεταναστών;
-Ποια είναι η άποψή του για την απόδοση ελληνικής ιθαγένειας σε μετανάστες και για την απόδοση πολιτικών δικαιωμάτων σε μετανάστες;
Εύχομαι ειλικρινά σε όλα αυτά οι απαντήσεις του Α. Σαμαρά να έρθουν γρήγορα και να είναι ξεκάθαρες, εύχομαι δε διπλά οι απαντήσεις του να είναι αυτές που πραγματικά είναι προς όφελος της πατρίδας και του έθνους. Μέχρι όμως να ακούσουμε τον νέο πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας να μιλάει ξεκάθαρα για αυτά τα θέματα που έχουν σχέση με την επιβίωση του έθνους και της πατρίδας μας και να εκφράζει θέσεις ουσιαστικά εθνικές εγώ θα κρατώ πολύ μικρό καλάθι απέναντί του! Και ώσπου να συμβεί αυτό θα αντιμετωπίζω πολύ μα πάρα πολύ επιφυλακτικά κάθε πατριώτη που θα λέει ότι στηρίζει την Νέα Δημοκρατία γιατί αλλάζει σελίδα και γίνεται πατριωτικό κόμμα. Γιατί απλά θα είναι όλα μια ρητορεία για να συγκινήσει τους δεξιούς να πάνε ψηφίσουν τον Α. Σαμαρά, όπως κι έγινε.

Αποσύρετε τον Αττίλα

Ύστερα από αρκετό καιρό έρχονται και κάποια καλά νέα από την Ευρώπη. Έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου περιέχει θετικές αναφορές για την Κύπρο και αρνητικές για την Τουρκία, την οποία μάλιστα καλεί να αποσύρει τα στρατεύματά της από την Κύπρο.
Την έκθεση ετοίμασε η Ολλανδή ευρωβουλευτής Ρία Όουμεν και σ΄αυτήν καλεί την τουρκική κυβέρνηση:
1. Να στηρίξει ενεργά τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις και να συμβάλει με συγκεκριμένες ενέργειες σε μια συνολική λύση του Κυπριακού, βασισμένη σε μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία, σύμφωνα με τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και τις αρχές στις οποίες εδράζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση.
2. Να αποσύρει τις στρατιωτικές της δυνάμεις από την Κύπρο, ώστε να διευκολύνει τη δημιουργία του κατάλληλου κλίματος.
3. Να σταματήσει να παρακωλύει πλοία που ερευνούν για πετρέλαιο εκ μέρους της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ανατολική Μεσόγειο.
4. Να διασφαλίσει πως όλα τα δικαιώματα των εκτοπισθέντων ατόμων στην Κύπρο είναι σεβαστά, συμπεριλαμβανομένων εκείνων των θρησκευτικών μειονοτήτων και να τους επιτρέπεται ν' ασκούν ελεύθερα τα θρησκευτικά τους δικαιώματα.
5. Στην περίπτωση της μαρωνιτικής κοινότητας, οι ελευθερίες πρέπει να δοθούν και στα τέσσερα μαρωνιτικά χωριά.
6. Αποδοκιμάζει το γεγονός ότι, για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, το Πρόσθετο Πρωτόκολλο της Συμφωνίας Σύνδεσης Τουρκίας - Ε.Ε. δεν έχει εφαρμοστεί πλήρως χωρίς καθυστερήσεις, χωρίς διακρίσεις και τονίζει ότι αποτυχία της Τουρκίας να το εφαρμόσει, ίσως επηρεάσει τη διαδικασία των ενταξιακών της διαπραγματεύσεων.
Να λειτουργήσει η Χάλκη
Στο κεφάλαιο "Ανθρώπινα Δικαιώματα και σεβασμός και προστασία των μειονοτήτων, η κ. Όουμεν επαναλαμβάνει την ανησυχία του Ευρωκοινοβουλίου για τα εμπόδια που αντιμετωπίζει το Οικουμενικό Πατριαρχείο σχετικά με το νομικό του καθεστώς, την εκπαίδευση των κληρικών και την εκλογή του Οικουμενικού Πατριάρχη.
Επίσης επαναλαμβάνει την έκκλησή του για την άμεση επαναλειτουργία της Σχολής της Χάλκης και για την άρση των μέτρων που περιορίζουν την κοινή χρήση του εκκλησιαστικού τίτλου του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Εφημερίδα ΣΗΜΕΡΙΝΗ, 1-12-2009

29 Νοεμβρίου 2009

...τι Ντόρα, τι Αντώνης...

του Γιάννη Α. Χαραλαμπίδη

Θα κάνω δήλωση πολιτικών φρονημάτων από την αρχή για να είμαι ξεκάθαρος. Είμαι δεξιός. Από τότε που απέκτησα συνείδηση του εαυτού μου και πολύ περισσότερο συνείδηση πολιτική και κοινωνική συγκροτημένη, τοποθετούμαι στην πολιτική γεωγραφία στον χώρο της Δεξιάς. Ο κώδικας ιδεών και αξιών μου είναι εθνικός, πατριωτικός και λαϊκός.
Η πρώτη μου πολιτική ένταξη και ενεργητική στάση υπήρξε η εγγραφή μου στην νεολαία της Πολιτικής Άνοιξης, τους Νέους Ορίζοντες. Το 1993, στα 14 μου, συντάχθηκα με τον Αντώνη Σαμαρά σε μια προσπάθεια να υπάρξει ένα ρήγμα στην παλαιοκομματική πολιτική της μεταπολίτευσης. Μετά από λίγο καιρό αποστασιοποιήθηκα όταν έκρινα ότι η προσπάθεια αυτή δεν είχε την δυναμική και την καθαρότητα ιδεών που εγώ ήθελα. Παρέμεινα για πολλά χρόνια ανένταχτος και αδέσμευτος...
Μέλος της Νέας Δημοκρατίας δεν υπήρξα ποτέ. Ούτε καν ψηφοφόρος της. Για μια σειρά από λόγους δεν βρέθηκα ποτέ μέσα στο "μαντρί". Για λόγους και ιστορικούς και πολιτικούς. Πέρα από αυτό η προοπτική να γίνει η Νέα Δημοκρατία ένα κόμμα πραγματικά εθνικό, πατριωτικό και λαϊκό είναι για μένα κάτι το ευκτέο. Μακάρι μια τέτοια Νέα Δημοκρατία να γινόταν η μεγάλη ενιαία παράταξη που θα περιλάβει στις τάξεις της όλους όσους προτάσσουν την εθνική αξιοπρέπεια και την κοινωνική δικαιοσύνη. Στην σημερινή συγκυρία από τους δύο διεκδικητές της ηγεσίας όλοι καταλαβαίνουν ότι μόνο ο Αντώνης Σαμαράς φέρνει έναν αέρα που παραπέμπει σε κάτι που πλησιάζει όσα περιέγραψα. Εκείνος μιλάει κατά της οικογενειοκρατίας, κατά της ασυδοσίας του κεφαλαίου και υπέρ της δυναμικής προάσπισης των εθνικών δικαίων αλλά και του πατριωτικού χαρακτήρα της κοινωνίας. Όλα αυτά τα υπαινίσσεται ο Αντώνης Σαμαράς, είναι αλήθεια. Στην πράξη όμως;
Στην πράξη δεν έχω ακούσει κάτι από τον Αντώνη που να ξεκαθαρίζει τα πράγματα. Δεν έχω ακούσει μια θέση για το πολύ σημαντικό θέμα της εισόδου της Τουρκίας στην ΕΕ. Αντίθετα άκουσα ότι συμφωνεί με την σύνθετη ονομασία των Σκοπίων, δηλαδή αποδέχεται την παραχώρηση του όρου "Μακεδονία". Μα αυτή ήταν η σημαία του τα χρόνια της Πολιτικής Άνοιξης και γιαυτό συνταχθήκαμε τότε γύρω του. Ακόμα τον είδα να αποδέχεται την παραχώρηση ελληνικής εθνικότητας και πολιτικών διακαιωμάτων σε όλους τους μετανάστες 2ης γενιάς. Όλα αυτά είναι καίρια για μένα. Σε τι διαφέρουν από την Ντόρα Μητσοτάκη οι απόψεις του σε όλα αυτά; Σε τίποτα.
Αυτά και άλλα πολλά με κάνουν να σκέφτομαι ότι το πρόσωπο που τελικά θα εκλεγεί στην προεδρία της ΝΔ δεν θα κάνει καμμία διαφορά. Η Νέα Δημοκρατία θα παραμείνει το υποκριτικό, φοβικό, δήθεν, διαπλεκόμενο και γεμάτο παράσιτα κόμμα που ξέρουμε ως σήμερα. Ένα κόμμα που φοβάται να ψυθιρίσει καν την λέξη "δεξιά". Ένα κόμμα που όποτε κυβερνά το κάνει με πνεύμα διαχειριστικό, όπως τα τελευταία 5,5 χρόνια. Πού φοβάται να επιβάλλει την δημόσια τάξη και να ασκήσει σοβαρή εξωτερική πολιτική. Ένα κόμμα που δεν υπήρξε ποτέ εθνικό, πατριωτικό και λαϊκό κι ας πουλάει τις ιδέες δίκην προϊόντων στους ψηφοφόρους της για να τους έχει στο χέρι γιατί "πού θα πάνε οι δεξιοί, εμάς θα ψηφίσουνε"!
Εγώ λοιπόν φίλοι μου δεν περιμένω τίποτα από την ΝΔ είτε βγει η Ντόρα είτε ο Αντώνης. Μια από ίδια... Βέβαια το να τρέφει κάποιος ελπίδες είναι δικαίωμά του. Προσωπικά όμως προσπαθώ να μην ζω με ψευδαισθήσεις.


28 Νοεμβρίου 2009

Σε φθίνουσα πορεία ο αθηναϊκός τουρισμός.Σε 1 δισ. εκτιμάται η ζημία της ξενοδοχειακής βιομηχανίας φέτος - Αρνητικές οι προοπτικές για 2010.



του Σταθη Κουσούνη

Σε «ελεύθερη πτώση» βρίσκεται η ξενοδοχειακή βιομηχανία της Αθήνας από τον Δεκέμβριο του 2008 έως σήμερα, ενώ οι προοπτικές για το 2010 είναι από αρνητικές έως μέτριες.Αυτό ανέφερε ο πρόεδρος της Ενωσης Ξενοδόχων Αθηνών-Αττικής κ. Γιάννης Ρέτσος κατά τη διάρκεια της Ετήσιας Τακτικής Γενικής Συνέλευσης των μελών της, η οποία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της 41ης τουριστικής έκθεσης Xenia που άνοιξε χθες τις πύλες της στο εκθεσιακό κέντρο Metropolitan Expo.Το ποσοστό πτώσης των εσόδων στα ξενοδοχεία της Αττικής υπερβαίνει τα ποσοστά μείωσης που εμφανίζουν τα τουριστικά μεγέθη της χώρας. Η ζημιά στο σύνολο της ξενοδοχειακής βιομηχανίας τη φετινή σεζόν σύμφωνα με τους εκπροσώπους των ξενοδόχων έχει εκτιμηθεί σε 1 δισ. ευρώ. Σε επίπεδο χώρας, σημειώνει ο κ. Ρέτσος, θα πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπ’ όψιν ότι στη φετινή περίληψη της εταιρείας συμβούλων Futurebrand η Ελλάδα είναι εκτός δεκάδας των καθιερωμένων και αναγνωρίσιμων τουριστικών προορισμών (country brands) όταν το 2006 καταλάμβανε την 5η θέση στην παγκόσμια κατάταξη.Σύμφωνα με στοιχεία της Ενωσης στο 10μηνο, φέτος, τα έσοδα των ξενοδοχείων 5 αστέρων της Αθήνας μειώθηκαν κατά 21,6%, των ξενοδοχείων 4 αστέρων κατά 18,9% και των 3 αστέρων κατά 12,1% σε σχέση με το ίδιο διάστημα του 2008. Οπως εκτιμά ο κ. Ρέτσος «το επόμενο διάστημα και μέχρι το τέλος του έτους, δεν περιμένουμε να αλλάξει σημαντικά τα δεδομένα και εκείνο που έχει πλέον ίσως τη μοναδική αξία είναι να δούμε εάν η μείωση των εσόδων θα ξεπεράσει ή όχι το ψυχολογικό όριο του 20%».Αρνητικά επηρεάσθηκε η Αθήνα λόγω της κρίσης και στους τομείς των συνεδρίων, οργανωμένων εκδηλώσεων, incentives και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και θα συνεχίσουν να επηρεάζονται τουλάχιστον και το 2010. Επιπροσθέτως, η διολίσθηση του δολαρίου έναντι του ευρώ έχει επηρεάσει την αγορά της Βορείου Αμερικής, η οποία παραδοσιακά είναι η πιο δυνατή αγορά για την Αθήνα. Επιπλέον, τα τραγικά γεγονότα του περασμένου Δεκεμβρίου, επιδείνωσαν το αίσθημα ανασφάλειας των επισκεπτών και δημιούργησαν άσχημη εικόνα για τον αθηναϊκό προορισμό, με συνέπεια ένα καταστροφικό πρώτο τετράμηνο του 2009.Ο κ. Ρέτσος χαρακτηρίζει φθίνουσα την πορεία του αθηναϊκού τουρισμού από το 1980 έως σήμερα. Ειδικότερα, το 1980, τα ξενοδοχεία της Αθήνας είχαν ετησίως 8,9 εκατ. διανυκτερεύσεις, οι οποίες αντιστοιχούσαν στο 22,1% των συνολικών διανυκτερεύσεων της Ελλάδας. Μετά από 20 χρόνια, το 2000, ο αριθμός των διανυκτερεύσεων μειώθηκε στα 4,4 εκατ. αντιστοιχώντας στο 7% του συνόλου των διανυκτερεύσεων της χώρας.Σε σύγκριση των αποτελεσμάτων των ξενοδοχείων της Αττικής με τα αντίστοιχα άλλων δέκα μεγάλων ευρωπαϊκών πόλεων, προκύπτει ότι μέχρι το 2006, δύο χρόνια μετά την πραγματοποίηση των Ολυμπιακών Αγώνων, οι μονάδες της πρωτεύουσας ήταν οι τελευταίες στην κατάταξη σε σχέση με την πληρότητα, τη μέση τιμή των δωματίων και των εσόδων ανά διαθέσιμο δωμάτιο. Το 2007 και το 2008 παρουσιάστηκε βελτίωση στην πληρότητα και στις τιμές, κάτι το οποίο έφερε αυξημένα έσοδα που οδήγησαν την Αθήνα στην έβδομη θέση ανάμεσα στον ανταγωνισμό.Αναλυτικά, το 2008, που ήταν μία από τις καλύτερες χρονιές από πλευράς εσόδων στην ιστορία του τουρισμού της Αττικής, με μέσο όρο πληρότητας των ξενοδοχείων λίγο πάνω από το 70%, με μέση τιμή δωματίων γύρω στα 120 ευρώ και μέσο έσοδο ανά διαθέσιμο δωμάτιο τα 85 ευρώ. Παρ’ όλα αυτά, οι διανυκτερεύσεις μόλις που ξεπέρασαν τα 4 εκατ.Από τον Δεκέμβριο του 2008 μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου παρατηρήθηκε μείωση κατά 15% της πληρότητας των ξενοδοχείων και κατά 8% της μέσης τιμής ανά δωμάτιο, σύμφωνα με στοιχεία έρευνας της εταιρείας GBR Consulting.Ο πρόεδρος της ΕΞΑ-Α τονίζει ότι η «αύρα» της ολυμπιακής πόλης έχει, πλέον, οριστικά χαθεί και εκείνο που έχει μείνει είναι ένα ολοκληρωμένο τουριστικό προϊόν, το οποίο αναζητεί τη θέση του στον διεθνή χάρτη. Η νέα κυβέρνηση, υπογραμμίζει, καλείται να λάβει δύσκολες αποφάσεις χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, επιλύοντας κατά προτεραιότητα το θέμα της λειτουργίας συνεδριακού κέντρου στην Αττική και προχωρώντας στην κατάργηση του καμποτάζ για την κρουαζιέρα. Επίσης, ζητεί τη σύνδεση του Μουσείου της Ακρόπολης με το τουριστικό προϊόν της Αττικής και την τουριστική προώθηση της Αθήνας σε παγκόσμιο επίπεδο, με αφορμή τη συμπλήρωση, το 2010, 2.500 χρόνων από τη Μάχη του Μαραθώνα.Παλαιότερη έρευνα της GBR κατέληγε στην πρόβλεψη ότι ο αθηναϊκός προορισμός έχει όλες τις προϋποθέσεις έως το 2015 να προσθέσει 4% στο ΑΕΠ της Αττικής και 1,5% στο ΑΕΠ της χώρας, δημιουργώντας, επιπλέον, 60.000 θέσεις εργασίας.ΣυνέδριαΗ μόνη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που δεν διαθέτει συνεδριακό κέντρο είναι η Αθήνα. Τόσο ο πρόεδρος της Ενωσης Ξενοδόχων Αθηνών-Αττικής κ. Γιάννης Ρέτσος όσο και ο επίτιμος πρόεδρος της Ενωσης κ. Γιώργος Τσακίρης επισημαίνουν ότι οι ξενοδόχοι της Αθήνας περιμένουν από τη σημερινή ηγεσία του τουρισμού την υλοποίηση του έργου, έστω και με καθυστέρηση πέντε ετών οπότε ανακοινώθηκε ότι η εγκατάσταση του Τάε Κβο Ντο στο Φάληρο θα μετατραπεί σε συνεδριακό κέντρο δυναμικότητας 4.000 συνέδρων. Επίσης, προσθέτουν ότι η Αθήνα είναι απούσα από τον χάρτη των μεγάλων συνεδρίων, ενώ την ίδια στιγμή η Κωνσταντινούπολη έχει δύο συνεδριακά κέντρα δυναμικότητας άνω των 10.000 συνέδρων.Εξάλλου, αναμένουν τις ανακοινώσεις σχετικά με τη νομοθετική ρύθμιση που θα καταργεί το νόμο του καμποτάζ, ο οποίος, όπως σημειώνουν, κατέστρεψε την αγορά της κρουαζιέρας της Αττικής. Το καμποτάζ που απαγορεύει σε εταιρείες με σημαία εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης να εκτελούν κυκλικές κρουαζιέρας με αφετηρία και τελικό προορισμό ελληνικά λιμάνια, έδιωξε τις μεγάλες εταιρείες κρουαζιερόπλοιων (όπως η Carnival και The Royal Caribbean) από το λιμάνι του Πειραιά. Οι εν λόγω εταιρείες εγκαταστάθηκαν στη Βαρκελώνη, στη Γένοβα και στην Κωνσταντινούπολη - λιμάνια τα οποία είναι πλέον οι «μεγάλοι παίκτες» στην αγορά της κρουαζιέρας. Η Βαρκελώνη με τους 274.000 επιβάτες κρουαζιέρας το 1995 έφθασε το 2003 το 1 εκατ.

Ναυτεμπορική