29 Ιουλίου 2010

Η Μακεδονία είναι Ελληνική

Όπως τότε...


Όπως τότε… η μέρα ήταν ζεστή και τα τζιτζίκια γαντζωμένα στα δέντρα τραγούδαγαν το ξέφρενο μονότονο τραγούδι τους… όπως τότε.
Με λίγη φαντασία, αυτή που έχουν όσοι πιστεύουν σε ιδέες και οράματα όπως κι εσύ, μπορώ να φανταστώ τη σκηνή…
Ιουλιάτικο απομεσήμερο… στον ήσυχο πλατύ δρόμο λιγοστοί οι διαβάτες. Η παράξενη συνοδεία τραβάει την προσοχή. Μια ομάδα στρατιώτες… τι στρατιώτες, αμούστακα σχεδόν παιδιά... κατεβαίνουν έχοντας στο μέσο τους έναν ευσταλή σαραντάρη. Έναν ωραίο άνδρα με λευκό λινό κοστούμι και βλέμμα ατάραχο, σταθερό.
Ξαφνικά ένας νεαρός βαθμοφόρος φτάνει τρεχάτος και κάποια νέα διαταγή μεταφέρει στ’αυτί του ομαδάρχη. Εκείνος σταματά τους άνδρες του και τους παρατάσσει κάνοντάς τους απόσπασμα θανάτου. Σηκώνουν τις κάννες τους απέναντι στον σιωπηλό υπερήφανο άνδρα που αντικρύζει γι’άλλη μια φορά τον θάνατο άφοβος, μ’ένα αχνό χαμόγελο να γεννιέται στα χείλη. Σίγουρα θα προτιμούσες να ‘ταν η ώρα αυτή σε κάποιο λαγκάδι της Μακεδονίας στημένη. Θα προτιμούσες να ‘ταν κάννη βουλγάρικη που θα σε κοιτούσε απειλητικά. Όμως ας είναι… κι έτσι πολλά θα ‘χει να πει ο θάνατός σου…
Πέρασαν ενενήντα χρόνια… κι ήμασταν εκεί. Όσοι μπορούσαν, όσοι ήθελαν… όσοι δεν φοβήθηκαν… ΟΣΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ… όπως τότε.
ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ… ΠΑΡΩΝ!!!

26 Ιουλίου 2010

Μαύρος Καβαλάρης ( Black Rider ) - Σταμάτης Σπανουδάκης

Αφιέρωμα στον Ν. Πλαστήρα 4/2/09

Hellas-Ο Μαύρος Καβαλάρης Νικόλαος Πλαστήρας



Στρατηγός Νικόλαος Πλαστήρας (4 Νοεμβρίου 1883 - 26 Ιουλίου 1953).
Έζησε 12 χρόνια εξόριστος. Καταδικάστηκε σε θάνατο. Έγινε μια φορά Αρχηγός Κράτους και τρεις φορές Πρωθυπουργός. Πέθανε στις 26 Ιουλίου 1953, σε ηλικία 72 ετών. Το σμόκιν της κηδείας του ήταν προσφορά του φίλου του Διονύση Καρρέρ. Άφησε κληρονομιά 216 δραχμές, δέκα δο...λάρια, μια λακωνική προφορική διαθήκη «όλα για την Ελλάδα» και την υποθήκη, που έμπρακτα τήρησε στη ζωή του «δεί τον αγαθόν άνδρα παυόμενον της αρχής, μη πλουσιώτερον, αλλ’ ενδοξότερον γεγονέναι».


«Όποιος βλέπει την πατρίδα του να καταστρέφεται και κάθεται αδρανής, είναι το ίδιο σαν να την καταστρέφει ο ίδιος.»
Νικόλαος Πλαστήρας – Μαύρος καβαλάρης (1883-1953)

Προμηθευτικός Οργανισμός Ναυτικού (ΠΟΝ) ~ ΚΡΥΠΤΕΙΑ

Ίων Δραγούμης: ο πατέρας του Ελληνικού εθνικισμού



του Γιώργου Πισσαλίδη

Στις 30 Ιουλίου του 1920 γίνεται στο Παρίσι δολοφονική απόπειρα εναντίον του Ελευθερίου Βενιζέλου. Οι φήμες ότι ο Βενιζέλος είναι νεκρός κυκλοφορούν στην Αθήνα. Το απόγευμα της επομένης, ο βουλευτής και μακεδονολάτρης Ίων Δραγούμης, που πήγαινε από το σπίτι της Μαρίκας Κοτοπούλη στην Κηφισιά στα γραφεία του περιοδικού του «Πολιτική Επιθεώρηση», συλλαμβάνεται από τα βενιζελικά τάγματα χωροφυλακής του Γρυπάρη και εκτελείται. Η πολιτική δολοφονία του σοκάρει τον πολιτικό κόσμο και στερεί την Ελλάδα ένα λαμπρό υποψήφιο αρχηγό του Έθνους. Όμως ποιος υπήρξε ο Ίων Δραγούμης και γιατί είναι σημαντικός σήμερα για τους Έλληνες Εθνικιστές;

Ο Ιωάννης ή Ίων Δραγούμης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 2 Σεπτεμβρίου 1878. Ο πατέρας του ήταν δικαστικός και μετέπειτα Πρωθυπουργός της Επανάστασης στο Γουδί, Στέφανος Δραγούμης. Ο νεαρός Ίων μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον που πίστευε στα εθνικά ιδεώδη και εμπνεόταν από ένθερμο πατριωτισμό. Οι ρίζες της εθνικιστικής ιδεολογίας του θα πρέπει να αναζητηθούν στο οικογενειακό του περιβάλλον και την ελληνοκεντρική του ανατροφή. Ήταν η εποχή που η Ελλάδα εδονείτο από την Μεγάλη Ιδέα, την απελευθέρωση των αλύτρωτων πατρίδων και των υποδούλων Ελλήνων, ενώ υψωνόταν η απειλή της Μεγάλης Βουλγαρίας και του Πανσλαβισμού. Την ίδια εποχή επηρεάζεται από την σκέψη του Νίτσε και του Μπαρρές. Θα σπουδάσει νομικά και θα καταταγεί εθελοντής στον ατυχή Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897.

Με τον πόλεμο του '97 η Ελληνική κυβέρνηση θα θεωρήσει την Μεγάλη Ιδέα ένα μεγάλο ψέμα και θα απεμπολήσει το ιδανικό της απελευθέρωσης των υπολοίπων τμημάτων του Ελληνισμού. Γράφει στον Ελληνικό Πολιτισμό «Οι Ελλαδίτες πολιτικοί κατάντησαν να συναντήσουν με το νου τους κράτος και έθνος ή καλλίτερα μη μπορώντας να φτάσουν στην γενικότητα του «έθνους» έκαμαν την ανικανότητά τους θεωρία. Το κράτος δεν ήταν πιο πρόσκαιρο, δεν είχε δημιουργηθεί για να περιμαζέψει το έθνος γύρω του δεν ήταν σταθμός παρά τέλος. Συνέβηκε τούτο το παράδοξο, τούτοι, οι εξωμερίτες, περίμεναν την Ελλάδα να τους γλιτώσει και η Ελλάδα περίμενε μήπως τύχη και σηκωθούν μοναχοί τους να γλιτώσουν τον εαυτό τους». Αυτό το γραικυλικό κράτος των υποχωρήσεων και των συμβιβασμών, που πολλά κοινά έχει με το σημερινό κράτος των Αθηνών, στηλιτεύτηκε τόσο από τον Ίωνα Δραγούμη όσο και από τον συνοδοιπόρο και φίλο του Περικλή Γιαννόπουλο, που αυτοκτόνησε το 1910.

Αφότου η κυβέρνηση δεν ήθελε να σώσει το Έθνος τότε ο Δραγούμης αναλαμβάνει να σώσει τον Ελληνισμό στην Μακεδονία με μυστική δράση. Το 1902 ως πρόξενος στο Μοναστήρι και με την συνεργασία του πατέρα του και του γαμβρού του Παύλου Μελά δημιουργεί την Οργάνωση Αγώνα στην Μακεδονία, για να σώσει την Μακεδονία από τις ορδές των Βουλγάρων κομιτατζήδων που λυμαίνονταν την περιοχή. Ο ίδιος γράφει «Ο καθένας πρέπει να φαντάζεται πως αυτός πρέπει να σώσει το έθνος του. Πρέπει να φαντάζομαι πως από μένα μόνον εξαρτάται η σωτηρία του έθνους. Να μην κοιτάζω τι κάνουν οι άλλοι και να φαντάζομαι πως εγώ έχω το μεγάλο χρέος της σωτηρίας». Και προσθέτει «Δουλεύω για τον Ελληνισμό. Δουλεύοντας για τον Ελληνισμό δουλεύω για τον εαυτό μου. Γιατί μήπως είμαι εγώ διαφορετικός από τον ελληνισμό μου;» Και εκφράζοντας την απέχθεια για την γραικυλική κυβέρνηση «Δεν δουλεύω την κυβέρνηση, δουλεύω για τον Ελληνισμό. Σιχαίνομαι την κυβέρνηση, δεν σιχαίνομαι τον Ελληνισμό. 'Αμα συλλογίζομαι την κυβέρνηση πέφτω, σηκώνομαι όταν νοιώθω τον Ελληνισμό. Οι ενεργητικοί άνθρωποι δεν μπορεί παρά να είναι εθνικισταί». Έδινε έτσι τον ορισμό του τόσο περιφρονημένου ελληνικού εθνικισμού.

Το 1904 σκοτώνεται ο γαμπρός και ίνδαλμα του Παύλος Μελάς. Γράφει στο «Μαρτύρων και Ηρώων Αίμα» απευθυνόμενος στην Ελληνική νεολαία που καλούσε να ασχοληθεί με τα εθνικά θέματα «Φτάνουν πια οι Μάρτυρες. Χρειάζονται τώρα ήρωες. Γενείτε ήρωες. Να ξέρετε πως αν τρέξουμε να σώσουμε την Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει». Όμως η τακτική του Δραγούμη δεν άρεσε στην κυβέρνηση των Αθηνών και μετατίθεται κατά σειρά στα προξενεία Πύργου Βουλγαρίας, Φιλιππούπολης, Αλεξάνδρειας και Αλεξανδρούπολης, τότε Δεδέαγατς.

Στα 1907-1908 δουλεύει στο Ελληνικό Προξενείο της Κωνσταντινουπόλεως και συναντά τον άλλο μεγάλο συνοδοιπόρο του, τον αξιωματικό Αθανάσιο Σουλιώτη-Νικολαΐδη. Την περίοδο αυτή καταγράφει στο «Όσοι Ζωντανοί». Μαζί δημιουργούν την Οργάνωση Κωνσταντινούπολης για υπεράσπιση των δικαιωμάτων των Ελλήνων και αυτονομία στον Πόντο, στην Καππαδοκία, τα παράλια της Μικράς Ασίας. Μαζί οραματίζονται το Ανατολικό ιδανικό όπου θα ενώνονταν όλοι οι λαοί της Ανατολής, και οι Έλληνες ως γνήσιοι κληρονόμοι του Βυζαντίου θα γινόταν σιγά-σιγά κυβερνήτες ή συγκυβερνήτες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εις βάρος των Τούρκων. Αυτό προϋπόθετε εναντίωση στην επιρροή των Μεγάλων Δυνάμεων που ήθελαν διάλυση της Αυτοκρατορίας. Όμως η εξέλιξη του Νεοτουρκικού κινήματος θα διαλύσει τα οράματα των δύο φίλων όπου ο Μέγας Αλέξανδρος συναντούσε το όραμα του Ρήγα Φεραίου.

Το 1909 ξεσπά η Επανάσταση στο Γουδί με προσωρινό πρωθυπουργό τον Στέφανο Δραγούμη, αλλά πραγματικό κυβερνήτη αργότερα τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Ο Βενιζέλος υπήρξε φιλελεύθερος, ενώ ο Δραγούμης εθνικιστής. Έτσι η σύγκρουση των δύο πολιτικών, όπως θα δούμε, θα είναι αναπόφευκτη. Προς το παρόν ο Δραγούμης μεθάει από το κρασί των Βαλκανικών αγώνων και συντάσσει το πρωτόκολλο παράδοσης της Θεσσαλονίκης. Το 1914 με την απαρχή του Πρώτου παγκόσμιου Πολέμου ο Δραγούμης αρχικά αμφιταλαντεύεται αλλά καταλήγει ανταντόφιλος γιατί φοβόταν κυριαρχία των Ρώσων στην Κωνσταντινούπολη και τα Στενά.

Στο μεταξύ κυκλοφορεί το βιβλίο του «Ελληνικός Πολιτισμός» όπου καθορίζει τους στόχους του ελληνικού έθνους. Κατ' αρχήν θα έπρεπε να υπάρξει πολιτική ένωση όλης της φυλής. Δεύτερος ο σκοπός του έθνους είναι η δημιουργία πολιτισμού. Πολιτισμού όμως που βασίζεται σε τρισχιλιετή παράδοση και όχι μίμηση ξένων προτύπων. Αντίθετα οι ηγέτες της αριστοκρατίας του έθνους «θα πρέπει να λουστούν στα φεγγερά και διάφανα νερά της λαϊκής ψυχής» για να συνταράξουν τον λαό και να τους ακολουθήσει. Γι αυτό πιστεύει στο κτύπημα της σχολαστικής παράδοσης, στην μελέτη της δημοτικής παράδοσης και την επιβολή της δημοτικής ως γνήσιας γλώσσας του λαού. Ο δημοτικισμός όμως του Δραγούμη δεν συνδεόταν με τα εθνοδιαλυτικά ιδεώδη της πόλης των τάξεων και του σοσιαλισμού. Ακόμα και αυτόν τον σοσιαλισμό τον ήθελε χωρίς πάλη των τάξεων και όσο του το επέτρεπε ο βυζαντινός κοινοτισμός του και χωρίς κρατικό παρεμβατισμό. Η σύγκρουση με τον Σκληρό έχει μείνει κλασσική.

Και εδώ ερχόμαστε σε μια άλλη σημαντική πλευρά της σκέψης του Δραγούμη: την πίστη στην αναβίωση του ελληνικού κοινοτισμού, της διοίκησης των αυτονόμων κοινοτήτων του Βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας, βασισμένη στο κοινοβιακό ιδεώδες της Ορθοδοξίας. Γράφει: «Όταν έγινε κράτος η Ελλάς, δεν ήταν ανάγκη, δεν έπρεπε να καταστρέψουν τις κοινότητες και να κάμουν δήμους. Οι κοινότητες ήταν αποτέλεσμα ζωής ελληνικής πολλών ετών, ήταν τύπος ελληνικής υπάρξεως. Χαλνώντας τις κοινότητες χαλάσαμε κάτι στερεό, κάτι που ζούσε, κάτι που ήταν φυσικό». Ο Δραγούμης πίστευε στην οικονομική και διοικητική αυτονομία με το Κράτος να ασχολείται με τα γενικότερα εθνικά θέματα.

Ο Κοινοτισμός όμως δεν μπορούσε να υπάρξει δίχως Ορθοδοξία. Γι' αυτό γράφει: «Υποστηρίζω την θρησκεία μας, επειδή είναι αχώριστη από την ιστορία μας, είναι η Ιστορία μας, είναι η συνέχεια της Ιστορίας του γένους». Μέσα λοιπόν από τον Κοινοτισμό και την Ορθοδοξία προσπαθούσε να ελληνοποιήσει τον σοσιαλισμό ή καλύτερα την σοσιαλδημοκρατία. Και αυτή την σοσιαλδημοκρατία την έβλεπε πάντα σε συνδυασμό με εθνικισμό, αντιδυτικισμό και το ανατολικό ιδεώδες της δυαδικής ελληνο-οθωμανικής αυτοκρατορίας. Πιστεύει ότι οι Έλληνες δεν πρέπει να επιτεθούν στο κοινό τους σπίτι, την Ανατολή. Αυτός είναι ο λόγος που επιτίθεται στην φιλελεύθερη πολιτική του Βενιζέλου, αλλά και την Μικρασιατική εκστρατεία. Τελικά και η Μεγάλη Ιδέα και το Ανατολικό Ιδεώδες θα πνιγούν στο λιμάνι της Σμύρνης.

Ο Δραγούμης εξορίζεται το 1920 στην Κορσική και εκεί απεχθάνεται τον Δημήτρη Γούναρη και τον κρατικό σοσιαλισμό του, ενώ κάνει παρέα με τον μαθητή του Ιωάννη Μεταξά. Από το 1915 που πολιτευόταν ο Δραγούμης ήταν ο υποσχόμενος επόμενος αρχηγός της Ελλάδος. Η πολιτική δολοφονία στέρησε τον μοναδικό άνθρωπο που θα απέτρεπε την Μικρασιατική Καταστροφή. Ο θεωρητικός του λαϊκού εθνικισμού έπεφτε νεκρός από τις σφαίρες του μεγαλοαστικού οικονομικού κατεστημένου του Βενιζέλου και του Μπενάκη. Ο κόσμος του ατομικισμού και των ταξικών συμφερόντων δολοφονούσε ένα από τους τελευταίους οραματιστές του Ελληνικού Κοινοβίου. Τα διδάγματα του πέρασαν στον εθνικισμό του Μεταξά, και τον κοινοτισμό του Κώστα Καραβίδα, του Κωνσταντίνου Χατζηπατέρα και του Δημήτρη Τσάκωνα, καθώς και σε θεωρητικό μόνο επίπεδο στον αυτοδιαχειριστικό σοσιαλισμό του Ανδρέα Παπανδρέου. Το πιο σημαντικό όμως ήτανε ότι το ανεθνικό Βυζαντινό Ιδεώδες του Κωνσταντίνου Σοκόλη και του βιβλίου του Αυτοκρατορία, καθώς και η θεωρία της ενδιάμεσης περιοχής του Δημήτρη Κιτσίκη, χρωστάνε πολλά στο δραγουμικό Ανατολικό Ιδανικό.

Όσο για μας τους Εθνικιστές πιστεύουμε ότι τα διδάγματα του Δραγούμη είναι αναγκαία σε μια περίοδο που η Βόρειος Ήπειρος, η Ίμβρος και η Τένεδος είναι ξεχασμένες, η κυβέρνηση μειοδοτεί στα εθνικά θέματα, οι διανοούμενοι είναι Ευρωλιγούρηδες και η νεολαία αποχαυνώνεται με το ΜΤV, αντί να μας δίνει Μελάδες και Σολωμού.

Hellas-Ιων Δραγουμης και ο Ελληνικος Εθνικισμος

Συνεχίζονται οι συλλήψεις για το Σχέδιο "Βαριοπούλα"




Η Γενική Εισαγγελία Κωνσταντινούπολης αποδέχθηκε το κατηγορητήριο του Σχεδίου Balyoz και προώθησε την όλη δικογραφία στο 10ο Ποινικό Δικαστήριο, το οποίο εξέδωσε εντάλματα σύλληψης για 102 από τους 196 συνολικά εμπλεκομένους στην υπόθεση του επιχειρησιακού σχεδίου των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων για τη δημιουργία κλίματος χάους και την επιβολή του στρατιωτικού νόμου.
Το άτομο το οποίο αντιμετωπίζει τις περισσότερες κατηγορίες είναι ο πρώην Διοικητής της 1ης Στρατιάς, Στρατηγός ε.α. Çetin Doğan (φωτό), ακολουθεί ο πρώην Διοικητής των Ναυτικών Δυνάμεων Ναύαρχος Özden Örnek, στη συνέχεια ακολουθεί ο πρώην Διοικητής των Αεροπορικών Δυνάμεων Πτέραρχος Halil İbrahim Fırtına, ως τέταρτος κατά σειρά κατηγοριών ο πρώην Διοικητής της 1ης Στρατιάς, Στρατηγός ε.α. Ergin Saygun και ακολουθούν οι Διοικητές της Νότιας και Βόρειας Θαλάσσιας Περιοχής, οι Αντιναύαρχοι Kadir Sağdıç και Mehmet Otuzbiroğlu.

Αλλαγή φράσης για τα Ίμια στα σχολικά εγχειρίδια



Σε αλλαγή επίμαχης φράσης στο βιβλίο Ιστορίας της Γ’ Γυμνασίου που αναφέρεται στα Ίμια, προχωρεί άμεσα το υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων μετά τις σφοδρές αντιδράσεις, χωρίς όμως και πάλι να γίνεται οποιαδήποτε αναφορά στους ηρωικώς πεσόντες αξιωματικούς του ΠΝ τη νύχτα της κρίσης.
Ειδικότερα, στο συγκεκριμένο βιβλίο, του οποίου η πρώτη έκδοση έγινε το 2007, οι συγγραφείς Ευαγγελία Λούβη και Δημήτρης Ξιφαράς, αναφερόμενοι στην κρίση των Ιμίων τον Ιανουάριο του 1996, γράφουν στη σελίδα 163 ότι με αφορμή τη διεκδίκηση της βραχονησίδας Ίμια, ξέσπασε κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, που αποκλιμακώθηκε με αμοιβαίες υποχωρήσεις.

Όπως ανακοινώθηκε, η υπουργός Άννα Διαμαντοπούλου με απόφασή της στις 19/10/2009, κατόπιν εισήγησης του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, ενέκρινε την ανατύπωση με βελτιώσεις του βιβλίου, στη νέα έκδοση του οποίου, τον Ιανουάριο του 2011 θα υπάρξει διόρθωση στη σελ. 163 στιχ. 19-20: «με αφορμή τη διεκδίκηση της βραχονησίδας Ίμια» αλλάζει στο ορθό «με αφορμή τη διεκδίκηση από την Τουρκία της βραχονησίδας Ίμια» χωρίς να γίνεται μνεία στη πτώση του ελικοπτέρου και τη τραγική απώλεια των Αντιπλοίαρχου Χριστόδουλου Καραθανάση, Αντιπλοίαρχου Παναγιώτη Βλαχάκου και Σημαιοφόρου Έκτορα Γιαλοψού.

Το υπουργείο θα αποστείλει συμπληρωματική εγκύκλιο για την ενημέρωση των καθηγητών, ώστε αυτές να περιλαμβάνονται στην προφορική διδασκαλία των μαθητών, μέχρι την έκδοση του νέου βιβλίου.

από το strategyreport.gr

Στρατιωτικό εμπάργκο στην Ελλάδα προτείνει γερμανικό ινστιτούτο



Tο ύψος των εξοπλιστικών δαπανών της Ελλάδας γίνεται κατά καιρούς αντικείμενο κριτικής από διάφορα κέντρα μελετών όπως το SIPRI, τα οποία αγνοούν σε σημαντικό βαθμό τη τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο, με υπαιτιότητα και των ελληνικών κυβερνήσεων που φροντίζουν είτε να υποβαθμίζουν είτε να κρατούν μακρυά από τα φώτα της δημοσιότητας τις εχθρικές ενέργειες της Άγκυρας.

Στο ίδιο μήκος κύματος, το Διεθνές Κέντρο για την Ειρήνη και την Ανάπτυξη (BICC) που εδρεύει στη Βόννη δημοσίευσε μελέτη, η οποία συμπεριλαμβάνει και εξωφρενικές προτάσεις προς τους εταίρους μας στην Ευρωπαική Ενωση και τα συμμαχικά κράτη για να διευκολυνθεί η “ποθητή και απαραίτητη μείωση” των στρατιωτικών της δαπανών.
Στη μελέτη (σε αρχείο pdf εδώ) των Jerry Sommer και Jan Grebe προτρέπονται η Ευρωπαική Ένωση και το ΝΑΤΟ αφενός να εφαρμόσουν ένα άτυπο στρατιωτικό εμπάργκο κατά της Ελλάδας αφετέρου να αποστρατικοποιηθεί η περιοχή του Αιγαίου για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, υιοθετώντας μία πάγια τουρκική πρόταση. Πιο αναλυτικά, καταστρατηγώντας κάθε έννοια κοινοτικής αλληλεγγύης, οι Γερμανοί αναλυτές προτείνουν στα κράτη-μέλη της EE «να εξαρτήσουν την όποια οικονομική τους στήριξη προς την ελληνική κυβέρνηση από το πού θα πάνε οι πιστώσεις δηλαδή να μην δεχθούν να αγοράσει η Ελλάδα με τα χρήματα αυτά καινούργια εξοπλιστικά συστήματα ή να χρηματοδοτήσει διευρυμένα προγράμματα στρατιωτικού εκσυγχρονισμού».

Όσον αφορά την Βορειοατλαντική Συμμαχία, η μελέτη ζητά από τους ιθύνοντες να προσπαθήσουν να πετύχουν τη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων «υιοθετώντας νέα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης στο στρατιωτικό επίπεδο, όπως π.χ η απαγόρευση πτήσεων μαχητικών αεροσκαφών πάνω από το Αιγαίο, έστω και για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Αυτό το μέτρο θα οδηγούσε στην εκτόνωση της έντασης στο Αιγαίο με τις συνεχείς παραβιάσεις του εναερίου χώρου και τις αναχαιτήσεις τουρκικών και ελληνικών μαχητικών αεροσκαφών.»

Τέλος υπάρχει πρόταση προς τη γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση να ακυρωθεί η συμφωνία για την ναυπήγηση των 2 πρόσθετων υποβρυχίων Τύπου 214 ή να μην επιτρέψει τη πώληση μαχητικών αεροσκαφών. Σε συνέντευξή του στη Deutsche Welle, o συντάκτης της έκθεσης Jerry Sommer επισημαίνει ότι και η γερμανική κυβέρνηση μπορεί να στηρίξει την Ελλάδα στη μείωση των στρατιωτικών της δαπανών «εάν χρησιμοποιήσει την επιρροή της προς τις γερμανικές εταιρείες έτσι ώστε η Ελλάδα να παγώσει την αγορά από την Thyssen-Kroup των δύο επιπλέον υποβρυχίων που σχεδιάζει. Να μην επιβαρυνθεί έτσι με το κόστος ύψους 1,3 δισεκατομμυρίων ευρώ σε μια εποχή που πρέπει να κάνει τόσο δραστικές περικοπές και που εξαρτάται ακόμη από την οικονομική στήριξη και τις πιστώσεις της ΕΕ.»

Σημειώνεται ότι ανάμεσα στους χρηματοδότες του ΒΙCC βρίσκονται και ξένες κυβερνήσεις εκτός της γερμανικής.

από το strategyreport.gr

23 Ιουλίου 2010

ΟΣΟΙ ΠΙΣΤΟΙ

του Χρίστου Γούδη
Ξεχαστήκαμε σε δώματα θαλασσινά
νύμφες της θάλασσας στεφανωμένες
με φύκια κόκκινα και καστανά
να κοιτούμε,
μέχρι να μας ξυπνήσουνε ανθρώπινες φωνές,
και να πνιγούμε.
T.S. Eliot (μετάφραση: Χρ. Γούδης)


Η γραφική απεικόνιση του Ελληνικού Δημοσίου Χρέους, από την περίοδο της στρατιωτικής διακυβέρνησης της χώρας (1970) μέχρι σήμερα (2010), αποκαλύπτει εναργώς τα πρόσωπα που ευθύνονται για την διάχυση ενός ολέθριου λαϊκισμού, και τον εκμαυλισμό του ελληνικού λαού, στον οποίο ενεφύσησαν την πεποίθηση ότι ο άκρατος και άκριτος δανεισμός σε εθνικό και προσωπικό επίπεδο αποτελεί τρόπο ζωής (modus vivendi), που θα μπορούσε να συνεχίζεται, ενάντια στους ενεργειακούς νόμους της φύσεως, εσαεί.
Οι όποιες φωνές σύνεσης για την αναγκαιότητα μιας τριετούς πολιτικής αυστηρής λιτότητας, όταν ήταν ακόμη καιρός (για παράδειγμα, πρόταση Γιώργου Καρατζαφέρη το 1994!!!), «δεν προκαλούν αίσθηση» (όπως έχει την καλοσύνη να μας θυμίσει ο συγγραφέας τού μόλις κυκλοφορήσαντος βιβλίου «Το κρυφό χέρι του Καρατζαφέρη», και μέλος της ομάδας «Ιός» της «Ελευθεροτυπίας», Δημήτρης Ψαρράς). Δυστυχώς, ήταν μια εποχή που επιβεβαίωνε για μία ακόμη φορά την ρήση του Νίτσε: «για να σε ακούσει κανείς θα πρέπει πρώτα να του σπάσεις τα αυτιά».
Το γράφημα του Δημοσίου Χρέους καταδεικνύει επίσης την προσπάθεια της διακυβέρνησης του νεώτερου Καραμανλή για την περιστολή του, όπως επίσης και την δραματική κατάρρευση αυτής της προσπάθειας, μετά το 2008, λόγω απώλειας του ηθικού πλεονεκτήματος - που έχαιρε μέχρι τότε - με συνέπεια την πλήρη αδυναμία επιβολής των απαιτούμενων σκληρών μέτρων λιτότητας, τα οποία καθιστούσε αναγκαία η εκραγείσα εν τω μεταξύ διεθνής οικονομική κρίση. Με τί «μούτρα» θα μπορούσε άλλωστε να τα προτείνει, μέσα σε μια ατμόσφαιρα προϊούσης διαφθοράς και έκνομου πλουτισμού στελεχών και διαπλεκόμενων συγγενών και φίλων τους, η οποία τελικά τον ανάγκασε σε άτακτη φυγή προς διάσωση της δικής του τουλάχιστον προσωπικής εντιμότητας;
Συμπερασματικά, το Δημόσιο Χρέος της Ελλάδος είναι έκφανση του Δημοσίου Ελλείμματος Αρχών και Αξιών μιας σειράς ανεύθυνων και εφήμερων πολιτικών ανδρών, που αντιμετώπισαν την πατρίδα μας ως εφαλτήριο προσωπικής τους κοινωνικής και οικονομικής ανέλιξης. Αυτοί, διαπλεκόμενοι με κρατικοδίαιτους οικονομικούς παράγοντες και τις μιντιακές τους αποφύσεις, δημιούργησαν μία διαστελλόμενη «φούσκα» εικονικής πραγματικότητας, εφησυχασμού, και ευμάρειας, μέσα στην οποία φωνές που καλούσαν για εθνική αφύπνιση, ασκητισμό, και ανάταξη δυνάμεων του ελληνισμού, αντιμετωπίζονταν ως γραφικές και λαϊκίστικες.
Σήμερα ξυπνήσαμε όλοι απότομα. Και αντιληφθήκαμε ότι αυτό που ζούσαμε ήταν πλαστό όνειρο και ότι η πραγματικότητα γύρω μας τείνει να γίνει ζωντανός εφιάλτης. Σε εμάς όλους εναπόκειται να τον αποτρέψουμε. Τώρα χρειάζεται ψυχική δύναμη και πνευματική απόδραση. «Ούκ επ άρτω ζήσεται μόνον άνθρωπος». Στροφή στο «ένδον σκάπτε» και καταφυγή στην παραμυθία των παραδόσεων, της ιστορίας, της ευλάβειας, της κοινωνικής συνεκτικότητας και της αναγεννητικής ισχύος του ελληνικού έθνους.
Οι σειρήνες της οχλοκρατίας δεν αποτελούν διέξοδο από την κρίση, αλλά αντίθετα συμβάλλουν στην επιτάχυνση της πορείας μας προς τον γκρεμό. Σε έναν γκρεμό που βρίσκεται απειλητικός μπροστά μας, και που για να μην πέσουμε θα πρέπει να πετάξουμε, να απογειωθούμε. Προϋπόθεση για κάτι τέτοιο είναι να πάρουμε φόρα πατώντας σε σταθερό έδαφος, σε σταθερές αξίες, «εν τάξει και ομονοία», έτσι ώστε ο ιδρώτας των προσπαθειών μας - που θα είναι σκληρές αλλά επίμονες - να αξίζει τον κόπο.
Όσοι πιστοί, συντεταγμένοι προσέλθετε με ομοψυχία στον κοινό αγώνα, για την αναγέννηση ενός έθνους που πρέπει να ζήσει, θέλει να ζήσει, και θα ζήσει.

Αθ.Κόσμος 03/18 Xαρά_Νικοπούλου&Τούρκοι 8Jun'10

Αθ.Κόσμος 02/18 Xαρά_Νικοπούλου&Τούρκοι 8Jun'10

8 Ιουλίου 2010

Αναξιοποίητος ένας θησαυρός κάτω από την Κρήτη!

Αποδεδειγμένη πλέον η ύπαρξη τεράστιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου

Της Κατερίνας Μυλωνά

Σε Ελ Ντοράντο της Ελλάδας θα μπορούσε να αποδειχθεί ο ενεργειακός θησαυρός που κρύβεται κάτω από την Κρήτη!

Το παραπάνω υποστηρίζει, μιλώντας στην «Π», ο καθηγητής Γεωχημείας Μηχανικών Ορυκτών Πόρων στο Πολυτεχνείο Κρήτης και ομότιμος ερευνητής της Γεωλογικής Υπηρεσίας της καναδικής κυβέρνησης, Αντώνης Φώσκολος.

Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει από μια νορβηγοαμερικάνικη εταιρεία αλλά και από ανακοινώσεις Άγγλων και Αιγυπτίων σε επιστημονικά συνέδρια, στη λεκάνη του Ηροδότου, που περνάει και από την Κρήτη, υπάρχουν μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αέριου που θα μπορούσαν, όχι απλώς να καλύψουν τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας αλλά να δώσουν μια τονωτική ένεση στα οικονομικά της.

Ήδη, το υπουργείο Περιβάλλοντος έχει ανακοινώσει την ίδρυση Δημόσιου Φορέα Ερευνας Υδρογονανθράκων με στόχο την έρευνα για τον εντοπισμό πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Αιγαίο, το Ιόνιο και τη θαλάσσια περιοχή της Κρήτης.

Η υπουργός, Τίνα Μπιρμπίλη, και ο υφυπουργός, Γιάννης Μανιάτης, έχουν ανακοινώσει ότι από την εξόρυξη πετρελαίου θα πηγαίνουν κάθε μέρα 1.300.000 ευρώ στα ασφαλιστικά ταμεία. Παράλληλα, θα δημιουργηθούν πολλές θέσεις εργασίας, Κάτι που τη συγκεκριμένη περίοδο η χώρα μας έχει πολύ ανάγκη.

«Ο Έλληνας έχει χάσει το όραμά του και, όμως, υπάρχει λύση, να εκμεταλλευτούμε τον ορυκτό μας πλούτο και πιστεύω ότι πρέπει να ξεκινήσουμε από την Κρήτη», τονίζει ο καθηγητής. Ο κ. Φώσκολος θεωρεί πως οι εργασίες πρέπει να ξεκινήσουν από το σημείο, όπου βρήκαν φυσικό αέριο οι Ισραηλινοί και οι Κύπριοι, δηλαδή στη Μεσόγειο, τη λεκάνη του Ηροδότου, που περνάει από την Κρήτη και βρίσκεται στην Ελληνική Οικονομική Ζώνη Εκμετάλλευσης. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, τα αποθέματα αέριου είναι τουλάχιστον 300 δις κυβικά μέτρα που καλύπτουν τις ελληνικές ανάγκες για πάνω από 70 χρόνια. Με πρόχειρους υπολογισμούς, αναμένεται μόνο από τα κοιτάσματα της Κρήτης να εισρεύσουν στα ταμεία 30 δις Ευρώ!



Στροφή στους

υδρογονάνθρακες



Ο καθηγητής τονίζει πως «η ανάγκη για την ανίχνευση, εντοπισμό και την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στον Ελλαδικό χώρο είναι επιτακτική διότι η ανθρωπότητα, σε λιγότερο, από 150 μήνες θα αντιμετωπίσει μεγάλη έλλειψη αργού πετρελαίου, ιδιαίτερα, οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή η έλλειψη θα έχει καταστροφικές συνέπειες στις οικονομίες του κόσμου, πολύ χειρότερη από αυτήν που ήδη βιώνουμε». Βάσει των στοιχείων της Energy Information Administration, US Department of Energy (EIA), η μέση ημερήσια πετρελαιοπαραγωγή την τελευταία τριετία, 2005-2007 (ουσιαστικά μέχρι το 2010), έχει καθηλωθεί στα 85 εκατομ. βαρέλια, ενώ η ημερήσια πετρελαιοεξαγωγή, που γίνεται από περίπου 20 χώρες του πλανήτη μας, μειώνεται, βάσει των στοιχείων της BP Statistical Review of World Energy 2008, σταδιακά από τα 46,3 εκατομ. βαρέλια το 2005, στα 45,8 εκατομ. βαρέλια το 2006 και στα 44,8 εκατομ. βαρέλια το 2007. Από αυτήν την ποσότητα, τέσσερις χώρες, οι ΗΠΑ, Ιαπωνία, Κίνα και Γερμανία, αποσπούν, για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους, 25 εκατομ. βαρέλια ημερησίως αφήνοντας, περίπου, 20 εκατομμύρια βαρέλια της ημερήσιας παραγωγής για τα υπόλοιπα 170 κράτη.

Εκτιμάται, από τους γαιοεπιστήμονες, ότι η πετρελαιοπαραγωγή το 2020 θα μειωθεί από τα 85 εκατομ. βαρέλια ημερησίως που είναι σήμερα στα 63 εκατομ. βαρέλια, δεδομένου ότι από το 1981 έχουμε ένα άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ κατανάλωσης και ανακάλυψης νέων κοιτασμάτων. Αυτό το άνοιγμα, από το 2000 και μετά, έχει φθάσει στην αναλογία 5:1. Δηλαδή, ενώ ετησίως καταναλώνονται 31 δισεκατομ. βαρέλια αργού πετρελαίου οι ανακαλυφθείσες ποσότητες δεν υπερβαίνουν τα 4 δισεκατομ. βαρέλια. Επιπροσθέτως, επειδή η πετρελαιοεξαγωγή από τις πετρελαιοεξαγωγικές χώρες μειώνεται και θα μειώνεται κατά περίπου 2,2% ετησίως διότι τόσο ο πληθυσμός όσο και το βιοτικό τους επίπεδο αυξάνονται, η διαθέσιμη ποσότητα αργού πετρελαίου στο εμπόριο θα μειωθεί, το 2020, στα 20 εκατομ. βαρέλια ημερησίως. Αυτή η ποσότητα είναι τελείως ανεπαρκής όχι μόνο για να καλύψει τις τότε ανάγκες των ΗΠΑ, Ιαπωνίας, Κίνας και Ινδίας, που θα υποκαταστήσει την Γερμανία ως την τέταρτη χώρα στην ζήτηση αργού πετρελαίου, όχι μόνο θα είναι ανεπαρκής για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των χωρών της Ευρωπαϊκής ʽΈνωσης που σήμερα ανέρχονται σε 15,5 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως, αλλά και του υπόλοιπου κόσμου εκτός, εννοείται, των 20 πετρελαιοπαραγωγικών και πετρελαιοεξαγωγικών κρατών. Η κατάσταση αυτή θα προκαλέσει παγκόσμια οικονομική κρίση, πολύ μεγαλύτερη από αυτήν που ήδη βιώνουμε σε πάρα πολύ σύντομο διάστημα. Ουσιαστικά η πετρελαιοεξαγωγή θα σταματήσει τελείως το 2030 ενώ η Ευρώπη θα αισθανθεί αυτή την έλλειψη το 2020 ήτοι σε 140 μήνες.

«Όλα αυτά καθιστούν επιτακτική την ανάγκη να προχωρήσουν οι Ελληνικές κυβερνήσεις άμεσα στην εξέταση των πετρελαιοπιθανών περιοχών της Ελλάδας όπως αυτές έχουν ήδη προσδιοριστεί από τους Έλληνες γεωεπιστήμονες της ΔΕΠ-ΕΚΥ και των ελληνικών πανεπιστημίων, ιδιαίτερα από το γεωλογικό τμήμα του Πανεπιστημίου των Πατρών και του τμήματος Μηχανικών Ορυκτών Πόρων. Η επιβεβαίωση και η επακόλουθη ταυτόχρονη εκμετάλλευση μπορεί να αποδώσει μια ημερήσια παραγωγή της τάξης των 250 χιλιάδων βαρελιών ημερησίως που θα καλύψουν τα 2/3 των ελληνικών αναγκών για 30-35 χρόνια», τονίζει.

Επίσης, θα πρέπει να ερευνηθούν και να εντοπιστούν τα κοιτάσματα φυσικού αερίου που υπάρχουν όχι μόνο στους ταμιευτήρες αλλά και σε ψαμμίτες με μικρό πορώδες (tight sands), και σε βιτουμενιούχους αργιλικούς σχιστόλιθους (shale gas) δεδομένου ότι υπάρχει τεχνολογία απόληψης των που οδήγησε σε μία παγκόσμια υπερπαραγωγή φυσικού αερίου με αποτέλεσμα να πέσουν αισθητά οι τιμές του φυσικού αερίου. Θα πρέπει να ερευνηθεί και η ύπαρξη τεράστιων αποθεμάτων υδριτών (στερεοποιημένου μεθανίου) που απαντάται στο σημείο επαφής των γεωλογικών πλακών όπως αυτή που υπάρχει μεταξύ της βυθιζόμενης, κάτω από τον Ελλαδικό χώρο, Αφρικανικής Πλάκας. Στα σημεία επαφής δημιουργούνται οι υδρίτες. Το ΙΓΜΕ σε συνεργασία με το τμήμα Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείο Κρήτης ανακάλυψαν την ύπαρξη υδριτών νοτίως της Ρόδου. Αυτά τα κοιτάσματα (Gas Hydrate Mounts) μπορεί να επεκτείνονται μέχρι και την Λευκάδα. Η προέλευση τους μπορεί να βρίσκεται στην λεκάνη του Ηροδότου. Το γεγονός ότι η λεκάνη του Ηροδότου, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας βρίσκεται εντός των ορίων της Ελληνικής Οικονομικής Ζώνης (ΕΟΖΕ), έχει δώσει, προς ανατολάς των περιθωρίων της και εντός της Ισραηλινής Οικονομικής Ζώνης, τα μεγάλα αποθέματα φυσικού αερίου Tamar και Dalit, τα οποία έσωσαν την Ισραηλινή οικονομία, στα νότια περιθώρια της λεκάνης του Ηροδότου, τα κολοσσιαία αποθέματα φυσικού αερίου της Αιγύπτου και βορειότερα τα αποθέματα πάλι φυσικού αερίου της Κύπρου δεν αφήνει αμφιβολία ότι η λεκάνη του Ηροδότου που βρίσκεται νοτιοανατολικά της Κρήτης και εντός της ΕΟΖΕ προμηνύει τεράστιες εκπλήξεις για την Ελληνική οικονομία. «Πρόβλεψη για πιθανή ύπαρξη κοιτασμάτων φυσικού αερίου δυτικά της Κρήτης και μέσα στην ΕΟΖΕ, έκανε και ο διακεκριμένος καθηγητής της γεωφυσικής του πανεπιστημίου του Αμβούργου Ιωάννης Μακρής μιλώντας στο πρόσφατο 12ο συνέδριο της Ελληνικής Γεωλογικής Εταιρείας», αναφέρει ο καθηγητής.

«Η έρευνα για την ανακάλυψη και εκμετάλλευση των πολύ πιθανών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων μπορεί να δημιουργήσει 3500 θέσεις εργασίας, και να αντλήσουμε 200000 βαρέλια ημερησίως αργού πετρελαίου καλύπτοντας το 55% των ημερησίων αναγκών μας. για 30 χρόνια εξοικονομώντας $6,2 δισεκ ετησίως. Αντίστοιχο κέρδος θα έχουμε από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου, ιδιαίτερα αυτών που βρίσκονται στην λεκάνη του Ηροδότου, νοτιανατολικά της Κρήτης. Οι επιπτώσεις στην οικονομία θα είναι τεράστιες. Ανάσα στον προϋπολογισμό από την εξοικονόμηση συναλλάγματος, δημιουργία χιλιάδων θέσεων εργασίας και τεράστια βοήθεια στην χημική βιομηχανία (παραγωγή λιπασμάτων, γεωργικών φαρμάκων, κοκ)…..

Για την έρευνα και την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων αργού πετρελαίου και φυσικού αερίου η Ελληνική κυβέρνηση δεν πρόκειται να διαθέσει ούτε ένα ευρώ. Τα πάντα θα τα επωμισθούν οι ιδιωτικές εταιρείες», αναφέρει.

"Ανεξάρτητο Τουρκικό Κράτος της Θράκης" σχολικά μπλουζάκια σε όλα τα παιδιά!



Σε εκδήλωση για το κλείσιμο των σχολείων οι μουσουλμάνοι οραματιστές της Τουρκοποίησεις της Θράκης μοίρασαν στα παιδάκια καλοκαιρινά φανελάκια τυπωμένα με το σύνθημα:
“Ανεξάρτητο Tουρκικό κράτος της Θράκης”
Δια της σιωπής συναινεί το υπουργείο δια βίου γενιτσαροποίησης.
Όλα τα παιδάκια φόρεσαν τα φανελάκια της προπαγάνδας που είχαν τυπώσει οι οραματιστές του ανεξάρτητου Τουρκικού κράτους της Θράκης....
Για όσους δεν κατάλαβαν γιατί τονίζουμε οτι το θέμα με την Χαρά Νικοπούλου είναι σοβαρό και ο πόλεμος που έχει υποστεί δεν είναι καθόλου τυχαίος , αντιθέτως φανερώνει τα πολλά ύποπτα σημεία της σημερινής κυβέρνησης.
Το πρόβλημα της Θράκης , έχει της ρίζες του στη βαθιά αδιαφορία που έχει επιδείξει εδώ και χρόνια το ανεύθυνο Αθηνοκεντρικό κράτος που δυστυχώς αντιμετωπίζει τη Θράκη μόνο ψηφοθηρικά αδιαφορώντας για τα πραγματικά προβλήματα εκεί σαν να επρόκειτο για μακρινή αποικία σε κάποιο νησί του Ατλαντικού.
Απ'την άλλη πλευρά το βρώμικο σύστημα μέσα απο τα ΜΜΕ φρόντισε να αρρωστήσει την Ελληνική κοινωνία με το "μικρόβιο" του Μιθριδατισμού για να αποδομήσει τα πάντα χωρίς να υπάρχουν κοινωνικές αντιδράσεις.
Έτσι η Ελληνική κοινωνία πάσχει σήμερα απο αυτή την "ασθένεια" και... πνέει πλέον τα λοίσθια ,αφού το δηλητήριο έχει χτυπήσει όλα τα ζωτικά όργανα...
«Μιθριδατισμός», για όσους το έχουν ξεχάσει, λέγεται η πρακτική της απόκτησης ανοσίας απέναντι σε κάποιο δηλητήριο, μέσω της βαθμιαίας χορήγησής του σε μικρές και μη θανατηφόρες δόσεις.
Ο όρος προέρχεται από τον βασιλιά του Πόντου Μιθριδάτη, ο οποίος και εφάρμοσε τη μέθοδο, φοβούμενος μη τυχόν τον δηλητηριάσουν άλλοι.
Σιωπή λοιπόν.... η πατρίδα κοιμάται...

από tiresias-press.blogspot.com

5 Ιουλίου 2010