24 Φεβρουαρίου 2010

Ο Υπουργός Προστασίας του Αριστερού Πολίτη χτύπησε ξανά!

Ο Υπουργός Προστασίας του Αριστερού Πολίτη χτύπησε ξανά!
Όποιος πατριώτης τολμά να αντιδρά κατά της πολυεθνικής και πολυπολιτισμικής κατοχής της πατρίδας μας συλλαμβάνεται και φυλακίζεται!

Πριν λίγη ώρα η αστυνομία προχώρησε σε δεκάδες προσαγωγές Ελλήνων στην Αχαρνών. Την ίδια στιγμή σε πλήρη σύμπλευση με τους αντιρατσιστές (δήθεν κατοίκους Πλ.Αμερικής) ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ την συγκέντρωση των Έλληνων στην πλ. Αμερικής και συνόδευσε μεσα στην ζεστή της αγκαλιά μια πορεία μερικών δεκάδων αναρχικών ως την πλατεία Κύπρου και Πατησίων.

Ανάμεσα στους συλληφθέντες ο εκδότης της εφημερίδος "Στόχος", η Χ.Σιδέρη, στέλεχος της ΝΔ και ο Η.Λέντζος, στέλεχος της "Δημοκρατικής Αναγέννησης" κι ακόμα ηλικιωμένοι και παιδιά! Στον Άγιο Παντελεήμονα έγιναν δεκάδες προληπτικές προσαγωγές Ελλήνων μόνο και μόνο για να μην πάνε στην Πλατεία Αμερικής και με μοναδική ένδειξη ότι είναι Έλληνες!!!

Παρακολουθήστε βίντεο από τις προληπτικές προσαγωγές στον Άγ.Παντελεήμονα:



22 Φεβρουαρίου 2010

Κατ’ ἀρχὴν τί εἶναι ἡ Σημαία; Διὰ τοὺς γραικύλους τῶν τηλεοπτικῶν παραθύρων καὶ διὰ τοὺς τηλεγενιτσάρους εἶναι ἕνα κομμάτι πανί. Διὰ τοὺς Ἑλληνόφρονας εἶναι τὸ ὀπτικὸν Ἐθνικόν μας σύμβολον, ὅπως ἀκουστικὸν Ἐθνικὸν σύμβολον εἶναι ὁ Ἐθνικός μας Ὕμνος. Τὰ δύο αὐτὰ σύμβολα ἐκφράζουν τὸν Ἑλληνισμόν, τὴν Ἱστορίαν, τὸν Πολιτισμὸν καὶ τὰ Ἰδεώδη του.
Κωνσταντίνος Α. Πλεύρης, « Ἡ Σημαία» , σελὶς 25.
Οι άνθρωποι ποτέ δεν λένε τόσα ψέματα, όσα μετά το κυνήγι, στη διάρκεια του πολέμου και πριν τις εκλογές.
Όττο Φον Μπίσμαρκ,1815-1898,Γερμανός Καγκελάριος

2η Γιορτή Patria/ Μ.Βορίδης/ Λαθρομετανάστευση&Οικονομία

2η Γιορτή Patria/ Γ.Κολοβός/ Λαθρομετανάστευση&Οικονομία

16 Φεβρουαρίου 2010

Η πρώτη απάντηση κατά της Οθωμανολαγνίας

γράφει ο Γεώργιος Σιδηρούντιος

Λόγος στηλιτευτικός, κατά των Ιεραρχών Δωδεκανήσου και Κρήτης, οι οποίοι πρόσφατα αποδέχθηκαν την Τουρκική υπηκοότητα, αλλά και εν μέρη κατά του ανιστόρητου αλλά εντίμου εκείνου Ελλαδίτη φιλοσόφου που σήμερα διδάσκει την Οθωμανολαγνία.
Πλήθος κηρυγμάτων, άρθρων, συγγραμμάτων, δηλώσεων και εκδηλώσεων, έχουν αναμφισβήτητα αφιερωθεί στην κατήχηση του Ελλαδικού χώρου, υπέρ της Οθωμανολαγνίας.
Το φαινόμενο είναι παλαιό και έχει ρίζες στην Χριστιανική παράταξη εκείνη τη Βυζαντινή, η οποία πήρε τα όπλα για να κάνει αιματηρούς αγώνες στο πλευρό των Τούρκων. Οι Οθωμανολάγνοι πολέμησαν ενάντια σε μία άλλη παράταξη, Χριστιανική, Βυζαντινή, η οποία έκανε το παν για να μην υποδουλωθεί στους Τούρκους μέχρι την τελευταία στιγμή. Εκείνη η αγωνιζόμενη Βυζαντινή παράταξη, η οποία πολεμούσε του Οθωμανολάγνους, ήταν οι Χριστιανοί λάτρεις του Αρχαίου Ελληνισμού, τους οποίους οι Οθωμανολάγνοι καθύβριζαν ως “Έλληνες.” Οι άνθρωποι εκείνοι, οι Έλληνες Βυζαντινοί, ήταν ότι καλύτερο είχε να παρουσιάσει η τότε Ευρώπη στο χώρο της διανόησης και της επιστήμης. Εκείνοι οι Έλληνες έχουν γίνει γνωστοί σε κύκλους Βυζαντινολογικούς, ως το δεύτερο ρεύμα Ουμανισμού στη Ευρώπη. Το πρώτο Ουμανιστικό ρεύμα ήταν πάλι Ελληνοβυζαντινό, λίγους αιώνες πριν.
Η επίκεντρος θεολογική θέσης της φιλοτουρκικής Βυζαντινής παράταξης ήταν το ότι ο Τουρκισμός βρίσκονταν περισσότερο κοντά στην πεμπτουσία της Ορθοδοξίας, και για αυτό σέβονταν περισσότερο την Ορθοδοξία από ότι οι αιρετικοί Χριστιανοί της Δύσης. Αυτός ήταν, μας λένε, και ο λόγος για τον οποίο η φιλεύσπλαχνη Οθωμανική κατοχή διατήρησε την Ορθοδοξία στην ουσία σχεδόν ανέπαφη από την Δυτική αιρετική σκέψη. Η νεο-ψευδοορθόδοξη φιλοοθωμανική τάση, γνήσιο και εκλεκτό τέκνο της παλαιάς Βυζαντινής Τουρκόφιλης παράταξης, εξοπλισμένη με βαρύγδουπους ακαδημαϊκούς τίτλους σπουδών και μελετών, προικισμένη με τα πλουσιότερα δώρα της ρητορικής και της συγγραφικής τέχνης, λεξηπλάστης και ιδεοπλάστης, φιλοσοφούμενη, κυρίαρχη της Ελλαδικής Χριστιανικής διανόησης, διορισμένη συχνά και πληρωμένη από το δημόσιο με υψηλές αμοιβές, συμμαχούσα και συχνά ταυτιζόμενη με το ρεύμα της αριστερίζουσας και όχι κατ' ουσίαν αριστερής ιντελιγκέντσιας του τόπου, έχει καταφέρει να διαμορφώσει την άποψη μεγάλου μέρους του Νεο-Ελλαδικού ελληνισμού σύμφωνα με τις δικές της διδασκαλίες. Ο Νεο-ψευδορθόδοξος Οθωμανολαγνισμός, δεν διστάζει να δίνει και διαλέξεις ακόμα και για την μεταφυσική καταβολή των εξελίξεων του ανθρωπίνου δεσοξυριβονουκλεϊκού οξέως, χρησιμοποιώντας για την επιχειρηματολογία του αυτή τα ανώτερα επίπεδα της καθομιλουμένης Ελληνικής.
Άποψής μας είναι ό,τι οι Οθωμανολάγνοι είναι στην ουσία οι πνευματικοί πατέρες της σημερινής δυσάρεστης Ελλαδικής κατάστασης. Παρά την πρωταγωνιστική υπαιτιότητά τους, συχνά επιχειρούν οι ίδιοι τελικά και τον υποβιβασμό της κύριας ονομασίας του γένους μας από 'ηρωϊκό' σε 'παρακμιακό.' Διδάσκουν, εκτός των πολλών φιλοσοφικών τους φληναφημάτων, τεράστιες ιστορικές ανακρίβειες. Διατυπώνουν αυτές τις ιστορικές ανακρίβειες μέσα στα πλαίσια μίας πολύπλοκης αυτοευλογούμενης Χριστολογίας, προκειμένου να επιβεβαιώσουν την αυθαίρετη, αλλά και πολύ παλαιά θέση, ότι η Ορθοδοξία είναι Ανατολή. Εδώ πρέπει να παρατηρήσουμε ότι οι Οθωνολάγνοι είναι στην ουσία πνευματικοί απόγονοι δύο παλαιών μεγάλων Χριστιανικών αιρέσεων, της Κακοδοξίας και της Ανορθοδοξίας, τις οποίες θα ορίσουμε σε άλλο κείμενο. Τον Ελληνισμό οι Οθωμανολάγνοι τον θεωρούν ως υποδεέστερο υποεξάρτημα της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Αντί λοιπόν ο Οθωμανολάγνος να θεωρεί την Ορθοδοξία ως προϊόν της Ελληνικής σκέψης, υποβιβάζει την Ελληνική σκέψη σε υπο-προϊόν της Ορθοδοξίας, και θέτει το ζήτημα της πίστεως υπεράνω οποιασδήποτε Ελληνικής θεώρησης, η οποία υποστηρίζει ότι στην ουσία, η Ορθοδοξία είναι Ελληνικής προέλευσης, και μία από της Ελληνικές φιλοσοφικές σχολές σκέψης. Ο Οθωμανολαγνισμός ξεκάθαρα δεν αποδέχεται αυτό το οποίο στην ουσία είναι ο Ελληνισμός, δηλαδή ούτε Δύση, ούτε Ανατολή. Ο Ελληνισμός είναι το κέντρο και η αρχή μέσα από την οποία μπορεί να ερμηνευθεί και να ορισθεί τόσο η Ανατολή όσο και Δύση. Από που και εως που λοιπόν είμαστε Ανατολή; Το κάλυμα αυτό της Ανατολικότητας γιατί πρέπει να το δεχθούμε;
Αυτό που βασικά απασχολεί τους Οθωμανολάγνους δεν είναι ούτε να φιλοσοφήσουν, ούτε να μάθουν από την ιστορία, αλλά να φτιάξουν την ιστορία όπως αυτοί νομίζουν ότι ήταν ή πρέπει να είναι. Γι΄αυτό άλλωστε δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να μελετήσουν σε βάθος το ίδιο το ιστορικό πρόσωπο του Χριστιανισμού. Η Ανατολίτικη οκνηρία τους είναι απερίγραπτη. Εδώ θα αποδείξουμε ότι δεν πρόκειται στην ουσία περι συνειδητών αγυρτών, αλλά περισσότερο περί λαλίστατων ανιστόρητων ρητοροσοφιστών, απελπισμένων, οι οποίοι αντί να προστρέξουν για απαντήσεις στην επιστήμη της λογικής και την έρευνα, αντί να προστρέξουν στις ιστορικές πηγές, προτίμησαν να φτιάξουν ένα δικό τους ανατολικοκεντρικό κοσμοθεωρητικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο κλείστηκαν και παραμένουν κλειστοί, και μέσα από το οποίο ερμηνεύουν την Ανατολή ως την αρχή του παντός. Παρά την ρητορική τους ευφράδεια που συχνά συναντούμε σε διαλέξεις και κηρύγματα, η αμάθειά τους είναι τόσο βαθιά, ώστε να αγνοούν ακόμα και τα βασικότερα για τον ίδιο τον Ιησού Χριστό. Για αυτούς πάντα πρωτεύει η μεταφυσική, και μεταφυσικά ερμηνεύουν τα γραπτά που διαβάζουν, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να δουν ό,τι μπορεί να δει ακόμα και ένας άνθρωπος χωρίς ίχνος παιδείας, ο οποίος όμως πιστεύει στην δύναμη της λογικής. Κατα καιρούς στην εποχή μας, άνθρωποι από τα λεγόμενα αριστερά, μετά από σύντομη μελέτη, με γνώμονα όμως την λογική, εκφράζουν την άποψη ότι ο πρώτος Χριστιανισμός δεν ήταν το κίνημα αγάπης που μας λένε οι Οθωμανολάγνοι, αλλά ήταν ένα απελευθερωτικό επαναστατικό κίνημα. Αυτούς τους αριστερούς τους στηλιτεύουν οι Οθωμανολάγνοι ως ανθρώπους οι οποίοι έχουν χάσει την ευλογία του Αγίου Πνεύματος, και κατα συνέπεια δεν μπορούν να δουν το πνευματικό μεγαλείο του πρώτου Χριστιανισμού. Υπάρχουν και οι άνθρωποι από τα λεγόμενα δεξιά, οι οποίοι και αυτοί, μετά από μία σύντομη μελέτη, με γνώμονα όμως την λογική, εκφράζουν την άποψη ότι δεν είναι δυνατόν οι Χριστιανοί των πρώτων αιώνων στο Βυζάντιο να ήταν άνθρωποι της αγάπης, διότι κατέσφαξαν τους πολυθεϊστές. Αυτούς τους δεξιούς οι Οθωμανολάγνοι τους θεωρούν ότι βρίσκονται υπο την επήρεια των δαιμόνων που κατοικούν μέσα στα είδωλα των αρχαίων Θεών, τα οποία έχουν γίνει πάλι της μόδας.
Ποιός ήταν λοιπόν ο Ιησούς και ποιοι οι πρώτοι Χριστιανοί, των οποίων οι Οθωμανολάγνοι υποστηρίζουν ότι είναι πνευματικοί απόγονοι, και των οποίων τις διδασκαλίες θεωρούν ότι κατέχουν καλύτερα από όποιον άλλο; Οι Οθωμανολάγνοι δεν μπορούν να ανακαλύψουν την καταγωγή τους μόνοι τους, διότι πρώτα από όλα δεν διαβάζουν του Πατέρες της Εκκλησίας, εκτός από κάποια αποσπάσματα και ελάχιστα έργα επιλεκτικά. Εκτός αυτού, πόσες φορές έχουν άραγε προσεγγίσει έστω και αυτές τις λίγες πηγές της ιστορίας που επιλέγουν, χωρίς προηγουμένως να έχουν πάρει ανατολικό πνευματικό χασίσι; Να λοιπόν πράγματα τα οποία δεν μας λένε:
Οι πρώτοι Χριστιανοί δεν αυτο-ονομάζονταν σαν Χριστιανοί, για τον απλούστατο λόγο ότι η λέξη Χριστός είναι ελληνική, δηλαδή δεν υπήρχε σαν λέξη στην μητρική γλώσσα του Χριστού και των Αποστόλων, η οποία δεν ήταν η ελληνική. Ο Άγιος Επιφάνιος στο έργο του Πανάριον μας πληροφορεί ότι οι πρώτη κοινότητα η οποία υιοθέτησε αργότερα το όνομα Χριστιανοί, ήταν στην Αντιόχεια της Συρίας, και ότι οι πρώτοι άνθρωποι που ακολούθησαν τον Ιησού στην Ιουδαία και Παλαιστίνη, όπως και ο ίδιος ο Ιησούς, λέγονταν Γαλιλαίοι και Ναζωραίοι. Οι Πράξεις των Αποστόλων και το Κατα Μάρκον Ευαγγέλιο επίσης καλούν τον Ιησού Ναζωραίο. Στο Κατά Λουκά Ευαγγέλιο ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής επίσης ονομάζετε Ναζιραίος. Ο Άγιος Επιφάνιος Ναζιραίο ονομάζει και τον αδελφό του Ιησού, τον Ιάκωβο, και επίσης ξεκάθαρα διευκρινίζει ότι όλοι οι γιοί του Ιωσήφ, δηλαδή τα αδέλφια του Ιησού, ήταν Ναζιραίοι. Ο Άγιος Επιφάνιος, αλλά και άλλες Χριστιανικές πηγές, εξηγούν ότι οι Ναζιραίοι ήταν ένα ιερό τάγμα ανδρών αφιερωμένων στον Θεό, οι οποίοι δεν έκοβαν τα μαλιά τους, δεν έτρωγαν κρέας και δεν είχαν σεξουαλικές επαφές, όπως δηλαδή και οι σημερινοί μοναχοί. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στα σχόλιά του στον Πεντηκοστό Ψαλμό επίσης ονομάζει τον Ιησού Ναζαραίο, και στα σχόλιά του επί του Ιερεμία εξηγεί ότι οι Ναζαραίοι ήταν μια ιδιαίτερη ομάδα ανθρώπων που πρώτα δημιούργησε ο Προφήτης Ηλίας. Όπως είναι γνωστό, οι προσκείμενοι στον Προφήτη Ηλία τον είχαν βοηθήσει στην εκκαθάριση πολλών αντιπάλων του, και έχει μείνει στην θρησκευτική ιστορία ως ο σφαγέας αιρετικών Ιουδαίων. Για αυτή την ιδιαίτερη ομάδα ανθρώπων δίνει στοιχεία και το βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης που ονομάζουμε Δικαστές. Στο έργο του περί της Ευαγγελικής Αποδείξεως ο Άγιος Ευσέβιος επίσης καλεί ξεκάθαρα τον Ιησού Ναζιραίο. Αυτό που έχουμε μάθει εμείς μέσα στα σχολεία και τις εκκλησίες μας είναι ότι ο Ιησούς ήταν από ένα μέρος που το έλεγαν Ναζαρέτ, και έτσι ονομάστηκε Ναζωραίος. Αυτό αναφέρετε μόνο από τον Άγιο Ευσέβιο, ενώ στα έργα του Αγίου Επιφανίου σε ένα μόνο μέρος διαβάζουμε την εξήγηση για πόλη Ναζαρέτ και σε άλλα την εξήγηση για το ιερό τάγμα. Το ότι δεν υπάρχει καμία ιστορική αναφορά πουθενά για ένα μέρος που λέγετε Ναζαρέτ, πριν να το αναφέρει για πρώτη φορά ο Ευσέβιος τον τέταρτο αιώνα, δημιουργεί υποψίες. Περιττό να αναφέρουμε ότι πλήθος Χριστιανικών κειμένων είναι ψευδεπίγραφα και έχουν υποστεί προσθήκες, αλλαγές και αφαιρέσεις ανα τους αιώνες. Στα δε ελληνικά αυτός που είναι από την Ναζαρέτ λέγετε κανονικά Ναζαρεταίος και όχι Ναζιραίος ή Ναζωραίος. Επίσης σημαντικότατο είναι ότι σε μετάφραση στα ελληνικά, όπως μας λέει πλήθος κειμένων, ο όρος Ναζωραίος γίνετε Ζηλωτής, το οποίο συνάδει πλήρως με την θεωρία περί Ιερού Τάγματος. Αυτό το Ιερό Τάγμα, τους Ναζιραίους ή Ναζωραίους, καταράστηκε τον πρώτο αιώνα και ο περιβόητος Ραββίνος Γαμαλιήλ ο δεύτερος, διότι είχαν κατασφάξει τους Ιουδαίους εκείνους οι οποίοι συντάσσονταν με τους Ρωμαίους. Οι Ρωμαίοι επίσης κυνήγησαν τους ζηλωτές, εξ ού οι περιβόητοι διωγμοί εναντίον των Χριστιανών. Όπως λέει ο ιστορικός Ιώσηπος, οι Ζηλωτές είχαν επαναστατήσει και κατέσφαξαν την άρχουσα τάξη της Ιερουσαλήμ. Οι Ρωμαίοι, τους επαναστατημένους Ζηλωτές του αποκαλούσαν με μία δική τους λέξη, Σικάριους, το οποίο σε Ελληνική μετάφραση, σημάνει χασάπηδες (σίκα λέγαν το μακρύ μαχαίρι του χασάπη τότε οι Ρωμαίοι). Το υλικό που υπάρχει για την δράση των πρώτων Χριστιανών στο πόλεμο ενάντια στους Ρωμαίους και το Ιουδαϊκό κατεστημένο είναι πάρα πολύ, και δε θα συνεχίσουμε εδώ με αυτό, αλλά θα απαντήσουμε στο επιχείρημα ότι η Καινή Διαθήκη μας λέει άλλα. Εξαρτάτε κύριοι, εξαρτάτε τι θα διαβάσουμε από την Καινή Διαθήκη, και τι δεν θα διαβάσουμε. Στο Κατα Ιωάννη Ευαγγέλιο, ο Ιησούς έφτιαξε το φραγέλλιο, το οποίο είναι βαρύς τύπος μαστιγίου, και με αυτό επιτέθηκε στην γνωστή σκηνή εναντίον των εμπόρων. Στο Κατα Λουκά υπέδειξε σε όποιον από τους ανθρώπους του δεν είχε μάχαιρα να πουλήσει το πανωφόρι του και να αγοράσει. Στο Κατα Ματθαίον Ευαγγέλιο ο Ιησούς δηλώνει ότι δεν ήρθε να φέρει ειρήνη επι της γης, αλλά μάχαιρα. Στις Πράξεις των Αποστόλων ο Ανανίας και η Σαπφίρα πέφτουν νεκροί ως εκ θαύματος μόλις αρνούνται να δώσουν χρήματα στον Απόστολο Πέτρο. Στο Κατα Μάρκον Ευαγγέλιο ο Ιησούς αποκαλεί την Ελληνίδα και την κόρη της σκυλιά. Αυτή την άποψη του Ιησού για τους Έλληνες διατήρησαν πολλοί Χριστιανοί τον δεύτερο αιώνα και αργότερα. Ο Αγίος Θεόφιλος στο έργο του Προς Αυτόλυκον έγραψε ότι ο Ηρόδοτος, ο Κλεάνθης και ο Διογένης δίδασκαν κανιβαλισμό. Ο Τατιανός, ο αρχηγός των Χριστιανών της Συρίας, στο έργο του Κατά Ελλήνων, έγραψε ότι ο Ηράκλειτος ήταν αδαής, ο Αριστοτέλης κόλακας και η Σαπφώ πόρνη. Λίγο αργότερα, στο έργο Στρώματα του Κλήμεντα Αλεξανδρίας διαβάζουμε ότι οι πολυθεϊστές ήταν γουρούνια που ζούσαν στη βρώμα και τις λάσπες. Το τι έγραφαν οι Χριστιανοί των πρώτων αιώνων για τους Έλληνες, και το τι έκαναν στους Έλληνες στους πρώτους αιώνες του Βυζαντίου, είναι ζήτημα για άλλα άρθρα. Εκεί όπου θέλουμε να καταλήξουμε είναι ότι ακόμα συχνά αντηχούν ηχηρά κηρύγματα ενάντια στους κομμουνιστές και ενάντια στους πολυθεϊστές, μόνο και μόνο επειδή τόλμησαν και τολμούν να αμφισβητήσουν την ιστορία, όπως αυτή την παραδίδουν οι Οθωμανολάγνοι. Τα ίδια κάνουν και σε όποιον αριστερό ή δεξιό τολμάει να μιλήσει ενάντια στη Οθωμανική κατοχή.
Η ερώτηση λοιπόν τώρα είναι, αν πράγματι οι Οθωμανολάγνοι είστε τα πνευματικά παιδιά των πρώτων Χριστιανών. Αν ναι, τότε που είναι η μαχητικότητά σας την οποία αυτοί είχαν εναντίον κατακτητών; Τι σχέση έχετε εσείς με αυτούς, και ποιών τελικά πραγματικά πνευματικά παιδιά είστε; Την σκέψη σας την γνωρίζετε από που κρατάει; Ερευνήσατε, ή απλά δεχτήκατε τι σας είπαν οι Τούρκοι και άλλοι για το ποιοι είστε; Εφόσον ούτε την ιστορία του Σωτήρα σας δεν γνωρίζετε, πως είναι δυνατόν να μας πείσετε για το πόσο ωραία και πνευματικά ζούσε ο ραγιάς Ρωμιοέλληνας στα χρόνια της Οθωμανικής σκλαβιάς; Οι μητέρες μας και οι γιαγιάδες μας μήπως είπαν ψέματα πως κρύβονταν από τον Τούρκο πασά του χωριού να μην τις δει ποτέ; Γάμους δεν έκανε ο Ραγιάς κρυφά γιατί το είχε έθιμο ο κάθε τοπικός Πασάς να πλαγιάζει την νύφη του Χριστιανού πρώτος αυτός; Ρωτήστε τις γιαγιάδες και του παππούδες να σας τα πούνε, παντού αυτό έκαναν οι Οθωμανοί. Σε καλύβια και χαμόσπιτα δεν είχαν τον ραγιά να ζει οι αφέντες; Δεν του απαγόρευαν τα παράθυρα και το ύψος των σπιτιών; Στις ψάθες επάνω δεν γεννιόντουσαν και δεν πέθαιναν η μιά γενιά μετά την άλλη των Χριστιανών δούλων; Ένας πασάς και ένας παπάς δεν έτρωγαν σε κάθε χωριό, και ο λαός πεινούσε; Οι Χιώτες δεν πήγαιναν δυό δυό και καβαλούσαν ο ένας τον άλλο όποτε έβλεπαν Τούρκο από μακριά, για να τον ξεγελάσουν να μην τους αγγαρέψει να τον κουβαλήσουν, κάνοντάς τον να νομίσει πως κάποιον άλλο Τούρκο κουβαλάνε στην πλάτη; Υποζύγια δεν είμασταν με αξία δούλου συχνά μικρότερη από αυτή ενός μεγάλου θηλαστικού ζώου; 35 χρονών όποιος έφτανε γέρος δεν ήτανε από την κακοπέραση; Ελεύθεροι δεν ήταν μόνο όσοι ζούσαν κρυμμένοι σαν τα αγρίμια μέσα στα βουνά και τα άγονα μέρη; Ένα στα πέντε παιδιά του Έλληνα δεν το έπαιρνε φόρο ο Τούρκος για να το κάνει γενίτσαρο ή χανουμάκι; Ο πλουσιότερος παπάς δεν μάζευε τα χρήματα από τους δούλους Χριστιανούς και τα κατάθετε στον Σουλτάνο για να αγοράσει το Πατριαρχιλίκι; Αγοραστή δεν ήταν πάντα από τον Σουλτάνο η θέση του Πατριάρχη; Αγοραστά δεν ήταν όλα τα Επισκοπιλίκια από παπάδες που πλήρωναν τους τοπικούς πασάδες; Οι φτωχοκαλόγηροι που σπάνια γίνονταν επίσκοποι στάθηκαν συχνά στο πλευρό του πεινασμένου, ενώ ο άνω κλήρος συνήθως κρατούσε το λαό χαμηλά, σκυμμένο δούλο του Οθωμανού. Υπήρξαν και οι ευνοούμενοι Έλληνες έμποροι, και κάποιες περιοχές είχαν προνόμια. Πλήρωναν πάντα καλό μπακσίσι και χαράτσι. Βέβαια υπήρξαν παιδιά πλουσίων Ελλήνων που δεν άντεχαν να βλέπουν τους κολίγους να σέρνονταν στις λάσπες μιά ζωή ολάκερη, και επαναστάτησαν και αυτά ακόμα. Απο την καλοπέραση έγινε ο ραγιάς φονιάς για να φάει τον Τούρκο; Τον ξεγέλασαν μήπως οι αιώνιοι εχθροί της Οθωμανολαγνίας, οι Δυτικοί, διότι κατάλαβαν ότι πήγαινε ο ραγιάς να αρπάξει μόνος του εκ των έσω την Οθωμανική αυτοκρατορία; Μα που είναι το ίχνος σοβαρότητας και λογικής σε τέτοιες αναλύσεις; Άφησε ποτέ ο μουσουλμάνος αλλόπιστο να του πάρει το αφεντιλίκι χωρίς πόλεμο; Που και πότε την χάρισε την ελευθερία ο Τούρκος από μεγαλοψυχία; Μόνο μετά την μεγάλη επανάσταση δεν άρχισε ο Οθωμανός να δίνει τις μεταρρυθμίσεις του Τανζιμάν;
Οθωμανολάγνοι Χριστοπλάστες, τι σχέση έχετε με τους Έλληνες Ορθόδοξους Τάσο Ισαάκ και Σολωμό Σολωμού; Τα κομματιασμένα κορμιά των αγνοούμενων της Κύπρου για σας δεν υπάρχουν; Για σας ο Τούρκος είναι αρχοντικός, όπως λέτε στις διαλέξεις σας. Μήπως τούρκικη είναι και η δική σας σκούφια, και ας έχετε όνομα δήθεν ελληνικότατο; Μήπως πολλοί από εσάς είστε παιδιά των ίδιων των Οθωμανών πασάδων που άλλαξαν ταυτότητα και παρίσταναν τους Έλληνες μόνο και μόνο για κρατήσουν τις περιουσίες τους, να μην τους τις πάρει ο Έλληνας κολίγος; Τρέχετε ακόμα να προσκυνήστε τον Σουλτάνο για να σας δώσει δικαιώματα, αντί να πρωτοστατήσετε στον αγώνα για να κερδίσετε τα δικαιώματα αυτά χωρίς προσκύνημα. Τον Πανελληνικό λαό σε όλον τον κόσμο τον φιμώσατε να μην ξεσηκωθεί με το νόμο στα χέρια για να διεκδικήσει την ελευθερία του Πατριαρχείου και την επιστροφή των περιουσιών που του πήρε ο Σουλτάνος. Ευνουχίσατε τον παγκόσμιο Ελληνισμό να μην διεκδικεί, διότι όταν διεκδικεί κερδίζει. Καλύτερο το προσκύνημα για σας, το έχετε συνηθίσει. Δεν έχετε καταλάβει ότι το Πατριαρχείο είναι συνήθως ο καλύτερος υπηρέτης του Οθωμανού για έξι αιώνες, και ποτέ ο Σουλτάνος δεν θα το αφήσει να χαθεί;
Αγαπητοί μου συμπατριώτες, γέμισε ο τόπος με ψυχοανάπηρους που πιστεύουν σε αόρατες υπερκόσμιες υπερδυνάμεις μεταφυσικών αγγέλων και δαιμόνων. Η κατάπτωση δεν ήρθε από μόνης, την επέβαλαν τα Οθωμανολαγνικά κέντρα και τα παρακλάδια τους με την πνευματικότητά τους. Σαν αποτέλεσμα, η διανόησή μας του σήμερα μεμψιμοιρεί και παράγει σε μεγάλο βαθμό αποχαυνωτικές μελωδίες και εκφράσεις. Άποψής μας είναι ότι η λύση για την αντιμετώπιση του αρρωστημένου φαινομένου της υπανάπτυξης, της παρακμής και του κυριότερου εκφραστή της, του Οθωμανολαγνισμού, βρίσκεται μέσα στην λατρεία της λογικής και της μελέτης. Ο Ελληνισμός εισέρχεται σε μία νέα ελπιδοφόρα φάση επιστροφής στον ελληνοκεντρικό ορθολογισμό. Όταν ο Ελληνισμός επανακτήσει την λογική την οποία του στέρησε τόσους αιώνες η μεταφυσική του Οθωμανολαγνισμού, θα πεθάνει και η Οθωμανολαγνική κουλτούρα του αντιπολιτισμικού ανατολικοσκυλάδικου, η οποία έχει ευνουχίσει το Ελληνικό πνεύμα της Ελευθερίας και της Δημιουργίας. Τη στιγμή που ο κόσμος αντί για τις επισκέψεις στα μεταφυσικάδικα και στα ξενυχτάδικα, αρχίσει να μελετά και να συνδιαλέγεται, θα έρθει καινούργια εποχή όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για τον κόσμο. Τα νέα μεγάλα θαύματα πάλι από εδώ θα ξεκινήσουν, όπως ξεκίνησαν από τους Έλληνες της Αρχαιότητας και τους Έλληνες Βυζαντινούς που έφεραν την αναγέννηση στον κόσμο. Η Νέα Ελλάδα τώρα αρχίζει να ξαναγεννιέται, μέσα από τις στάχτες της.

Να σώσουμε την Ελλάδα


του Σάββα Καλεντερίδη

Υπάρχουν ορισμένες στιγμές που ο πολίτης είναι αναγκασμένος από τις περιστάσεις να βάζει στην άκρη τα ατομικά, οικογενειακά, συντεχνιακά, μικροκομματικά και πολιτικά του συμφέροντα και στρατηγικές και να αγωνίζεται για κάτι που είναι υπεράνω όλων αυτών, την Πατρίδα. Δεν είναι τυχαίο, μάλιστα, που αυτό συνοψίζεται σε ένα αρχαίο ρητό, που κρατά την αξία του αναλλοίωτη μέχρι σήμερα: Υπεράνω όλων η Πατρίς.
Αυτή η αντίληψη επικρατεί και καθορίζει συνολικά τη στάση της κοινωνίας και του έθνους κυρίως σε πολεμικές περιόδους, όταν δηλαδή απειλείται η εθνική κυριαρχία και η ακεραιότητα της χώρας.
Την περίοδο που διανύουμε, παρότι η πατρίδα μας δεν απειλείται με πόλεμο, λόγω του υπέρογκου χρέους και των τεράστιων κρατικών δαπανών (που αν δεν ληφθούν άμεσα σκληρά και επώδυνα μέτρα θα συνεχίζουν να το επιβαρύνουν) τίθενται σε κίνδυνο μείζονα εθνικά μας ζητήματα (Κύπρος, Αιγαίο, Θράκη, Σκοπιανό), ενώ απειλείται και η ίδια η εθνική μας κυριαρχία. Ο λόγος είναι πλέον γνωστός σε όλους μας, ασχέτως αν μερικοί δεν νοούμε να αντιληφθούμε τη σοβαρότητα και την κρισιμότητα της κατάστασης και με τις πράξεις μας (καταλήψεις δρόμων, δημοσίων κτιρίων, απεργίες κ.λπ.) επιδεινώνουμε την ήδη τραγική κατάσταση της χώρας. Χωρίς να θέλουμε να απαξιώσουμε ή να σκιάσουμε την ανάγκη των κοινωνικών αγώνων και το δικαίωμα της απεργίας, υπενθυμίζουμε στους αναγνώστες μας την επιστολή που έστειλε ο φυλακισμένος ηγέτης του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης, όταν το έθνος ήλθε αντιμέτωπο με την επίθεση των Ιταλών στην Ήπειρο, καλώντας τους φυλακισμένους και κυνηγημένους από το καθεστώς συντρόφους του να συμπαραταχθούν με τους υπόλοιπους Έλληνες και με το κράτος που τους είχε φυλακίσει για τις ιδέες τους, και τους ζητούσε να πολεμήσουν με αυτοθυσία και πατριωτισμό. Κατά την άποψή μας, χωρίς να έχουμε καμία διάθεση να κινδυνολογήσουμε, οι στιγμές που περνάει η πατρίδα μας είναι οι κρισιμότερες μετά το 1923 και μετά την περίοδο 1940-1949 και απαιτείται εθνική πανστρατιά.
Έχουμε δεσμευτεί να μη χρησιμοποιήσουμε την εφημερίδα ως εργαλείο εξυπηρέτησης πολιτικών, κομματικών και άλλων συμφερόντων και το τηρούμε απαρέγκλιτα. Άλλωστε ο άκρατος κομματισμός, η ανευθυνότητα και η αναξιοκρατία (που όλοι γνωρίζουμε ότι δημιούργησαν στο παρελθόν μια ανάλογης σοβαρότητας κατάσταση που είχε στοιχεία ολοκληρωτισμού, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, και στον οργανωμένο ποντιακό χώρο) ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την τραγική κατάσταση της χώρας. Και επειδή τη στιγμή αυτή, των οικιών ημών εμπιπραμένων, είναι αποκρουστικό να βλέπει κανείς κομματικούς και συνδικαλιστικούς παράγοντες να προσπαθούν να ρίξουν οι μεν τις ευθύνες στους δε, δεν θα πέσουμε κι εμείς στην παγίδα να επιρρίψουμε ευθύνες. Μπορούμε απλά να πούμε ότι όλοι έχουμε τις ευθύνες που αναλογούν στον καθέναν μας, είτε επειδή κυβερνούσαμε, είτε επειδή δεν κάναμε σωστή αντιπολίτευση για να αποτρέψουμε τις καταστροφικές επιλογές της εκάστοτε κυβέρνησης, είτε επειδή ψηφίζαμε απατεώνες, ανίκανους και ανεύθυνους πολιτικούς, που οδήγησαν τη χώρα στον γκρεμό. Διαλέγουμε και παίρνουμε.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, απευθυνόμενοι στους αναγνώστες της «ΠΟΝΤΙΑΚΗΣ ΓΝΩΜΗΣ», θεωρούμε ότι αυτή την κρίσιμη στιγμή πρέπει να παραμερίσουμε τις διαφορές, τις διχόνοιες και την απόδοση ευθυνών και να μπούμε με αυτοθυσία στη μάχη, για να αποφύγουμε την καταστροφή.
Θεωρούμε επίσης ότι μπορούμε να μετατρέψουμε την κρίση σε ευκαιρία, αν παράλληλα με την αυτοθυσία που θα επιδείξουμε, όπως μας έμαθαν οι πατεράδες και οι παππούδες μας, που ήταν πάντα πρώτοι στους αγώνες και τις θυσίες, δηλώσουμε ξεκάθαρα και σε όλους τους τόνους την αποφασιστικότητά μας να μην επιτρέψουμε από τούδε και στο εξής στους απατεώνες και τους κλέφτες να παίζουν με την τύχη της πατρίδας και του λαού μας.
Σε αυτήν την κρίσιμη για τη χώρα μας περίσταση, να αναλάβει ο καθένας μας τις ευθύνες που του αναλογούν και να σώσουμε την πατρίδα. Αφού τη σώσουμε, να προσπαθήσουμε να μετατρέψουμε την κρίση σε ευκαιρία, κάνοντας τότε, όταν περάσει ο κίνδυνος, τον απολογισμό και βάζοντας τον κάθε κατεργάρη στον πάγκο του.
Προς το παρόν, ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Κύριο άρθρο της εφημερίδας ΠΟΝΤΙΑΚΗ ΓΝΩΜΗ, φύλλο 12ο (Φεβρουάριος-Κούντουρον 2010)
http://infognomonpolitics.blogspot.com

Ο εθνικισμός αποτελεί την «ενεργητική κατάφαση της ιδέας του Έθνους». Δηλαδή ο εθνικιστής δεν πιστεύει απλά στα ιδεώδη του Έθνους αλλά ενεργεί συνάμα. Ο εθνιστής ενώ πιστεύει στα ιδεώδη του Έθνους εντούτοις ηθελημένα δεν αγωνίζεται γι’αυτά. Δηλαδή ο εθνικιστής είναι ένας δρών αγωνιστής υπέρ του Έθνους...

Δημήτριοs Βεζανήs

12 Φεβρουαρίου 2010

Νυχτώνει πάνω από την Ελλάδα

γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Είναι αναγκαίο να περιμένουμε λίγα 24ωρα για να αντιληφθούμε σε βάθος τι έγινε χθες στις Βρυξέλλες αναφορικά με την Ελλάδα. Αν δηλαδή υπάρχει κάτι και τι ακριβώς είναι αυτό που συνοδεύει με τη μορφή συγκεκριμένων μέτρων την πολιτική δήλωση στήριξης της Ελλάδας εκ μέρους της ΕΕ, έναντι της οποίας ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου αποδέχθηκε να τεθεί η χώρα μας όχι απλώς υπό την κηδεμονία της Κομισιόν και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αλλά και του απεχθούς Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Ο πρωθυπουργός προσπάθησε απεγνωσμένα να πείσει τον ελληνικό λαό ότι το ΔΝΤ θα δώσει μόνο την «τεχνογνωσία» του χωρίς βεβαίως να κατορθώσει να ελαφρύνει την πίκρα κανενός. Οι πάντες γνωρίζουν ότι η παρουσία του ΔΝΤ σηματοδοτεί την έσχατη κατάπτωση της χώρας στην οποία εγκαθίσταται.

Είναι αναγκαίο να συλλέξουμε πληροφορίες από το Βερολίνο και το Παρίσι για το τι έγινε, να δούμε πώς θα παρουσιάσουν από σήμερα οι σοβαρές γερμανικές και γαλλικές εφημερίδες τα όσα διαδραματίστηκαν στο εξαιρετικά έντονο και σκοτεινό παρασκήνιο των τελευταίων δύο ημερών για να αρχίσουμε να διαμορφώνουμε τεκμηριωμένη άποψη.

Απαιτείται επίσης να μελετήσουμε τις κινήσεις των κερδοσκόπων εναντίον της Ελλάδας από σήμερα, ιδίως των Αγγλων και των Αμερικανών, για να καταλάβουμε π.χ. αν η Ουάσιγκτον φοβάται μήπως η ελληνική κυβέρνηση δεν αγοράσει τελικά αμερικανικά F-16 και προτιμήσει γερμανικά Γιουροφάιτερ ή γαλλικά Ραφάλ υπό το κράτος γαλλογερμανικών πιέσεων.

Είναι υποχρεωτικό επίσης να περιμένουμε μέχρι τη Δευτέρα και την Τρίτη για να δούμε αν οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης και της ΕΕ συνολικά θα μορφοποιήσουν κάποια μέτρα στήριξης της Ελλάδας ή όχι.

Αυτή η αναμονή δεν υπαγορεύεται από πολιτική σωφροσύνη, αλλά μάλλον από την έσχατη ελπίδα ότι ίσως τα πράγματα να μην είναι τόσο αδιαπέραστα μαύρα κι άραχνα όσο φαίνονταν χθες, με βάση τα λεχθέντα από τον πρωθυπουργό, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που έδωσε στις Βρυξέλλες.

Ολα αυτά βεβαίως αφορούν την εξωτερική πτυχή της κατάστασης, η οποία είναι και η λιγότερο σημαντική στη συνείδηση του κόσμου. Αναφορικά με την εσωτερική διάσταση της κρίσης, τα πράγματα είναι ζοφερά.

Ο πρωθυπουργός διακήρυξε χωρίς περιστροφές ότι απωλέσθηκε ένα τμήμα της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας της χώρας. Είναι πολύ βαριά κουβέντα αυτή, σε βαθμό που διστάζουμε να περιγράψουμε αναλυτικά τι σημαίνει.

Ξένη κηδεμονία σημαίνει μερική διακυβέρνηση της χώρας από τους ξένους και πρέπει να διαπιστώσουμε εμπράκτως μέχρι πού φτάνει αυτή η ξένη εξουσία που εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα και που φυσικά είναι ανάλγητη απέναντι στον λαό μας.

Επιπροσθέτως, ο Γ. Παπανδρέου ουσιαστικά προεξόφλησε και νέα μέτρα λιτότητας εναντίον του ελληνικού πληθυσμού, τα οποία προφανώς απαίτησαν οι Γερμανοί και τον υποχρέωσαν να υποκύψει.

Ο ελληνικός λαός έχει μπροστά του δύο τουλάχιστον εφιαλτικούς μήνες. Κυριολεκτικά εφιαλτικούς. Υπάρχει μια «λεπτομέρεια» των φετινών δανειακών αναγκών της χώρας μας που έχει γίνει ελάχιστα γνωστή και καθόλου κατανοητή από το ευρύ κοινό: πάνω από τα μισά χρήματα που απαιτείται να δανειστεί η χώρα μας για να πληρώσει τις υποχρεώσεις της σε τοκοχρεολύσια παλαιότερων δανείων τα χρειάζεται για τον Απρίλιο και τον Μάιο, οπότε έχει υποχρεώσεις περίπου 23 δισεκατομμυρίων ευρώ!

Το ποσό είναι κολοσσιαίο και αυτό εξηγεί αφενός τη λύσσα με την οποία επιτίθενται οι κερδοσκόποι εναντίον της Ελλάδας από τώρα για να πετύχουν ακόμη υψηλότερα, ληστρικά επιτόκια δανεισμού μας και αφετέρου την άνεση που έχουν σε πολιτικό επίπεδο οι Γερμανοί και οι άλλοι ηγεμονικοί κύκλοι της ΕΕ για να εκβιάσουν τον Γ. Παπανδρέου και να του επιβάλουν τους όρους που εκείνοι θέλουν αναφορικά με την κηδεμονία της Ελλάδας και το πέρασμά της κάτω από ξένο οικονομικό ζυγό.

«ΜΟΝΤ»
Τώρα ομολογεί πικρές αλήθειες
Χρειάστηκε η βελτίωση προχθές του πολιτικού κλίματος μετά τη συνάντηση Σαρκοζί - Παπανδρέου στο Παρίσι για να βγει η γαλλική «Μοντ» και να διακηρύξει στο κύριο άρθρο της μερικές αλήθειες. Πρώτον, ότι τα κράτη χρεώθηκαν για να σώσουν τις τράπεζες και τώρα αυτές επιτίθενται στα χρεωμένα κράτη. Δεύτερον, ότι είναι «σχεδόν μηδενική» η περίπτωση να μην μπορέσει η Ελλάδα να πληρώνει τα χρέη της. Τρίτον, ότι οι ίδιες οι τράπεζες κερδοσκοπούν με τα ομόλογα των κρατών. Τέταρτον, ότι τρεις και μόνο τράπεζες -η Τζ. Π. Μόργκαν, η Γκόλντμαν Ζαξ και η Ντόιτσε Μπανκ- ελέγχουν το 75% (!) της αγοράς ασφάλισης κατά της μη αποπληρωμής δανείων (CDS), έχοντας έτσι τη δυνατότητα να γονατίσουν όποια χώρα βάλουν στόχο.

από το ΕΘΝΟΣ

11 Φεβρουαρίου 2010

Μεγάλη μείωση των εξαγωγών κατά 17,8% το 2009

Σε πλήρη επιβεβαίωση των προβλέψεων του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων (ΠΣΕ) σχετικά με την περιορισμένη υποχώρηση των πιέσεων στην εξαγωγική δραστηριότητα τους τελευταίους μήνες του 2009, αλλά και με το τελικό ποσοστό μείωσης των ελληνικών εξαγωγών για την περίοδο Ιανουάριος-Δεκέμβριος 2009, οδηγούν τα πιο πρόσφατα στατιστικά στοιχεία, όπως αναφέρει σε σχετική ανακοίνωσή του ο σύνδεσμος ενώ η πρόεδρος του ΠΣΕ, κυρία Χριστίνα Σακελλαρίδη δηλώνει: ''τα στοιχεία επιβεβαιώνουν την ανάγκη για άμεση υλοποίηση μίας επιθετικής Εθνικής Στρατηγικής Εξωστρέφειας».

Με βάση τις εκτιμήσεις της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΣΥΕ), κατά το μήνα Δεκέμβριο του 2009 σε σχέση με το Δεκέμβριο του 2008, η αξία των εξαγωγών μειώθηκε κατά -4,6% και των εισαγωγών κατά -13,6% . Τα αντίστοιχα ποσοστά μείωσης κατά το Νοέμβριο του 2009 ήταν -15,3% για τις εξαγωγές και -14% για τις εισαγωγές.

Σύμφωνα με τα νέα δεδομένα, προκύπτουν δύο συμπεράσματα:

1. Αφενός, η σημαντική μείωση της πτωτικής τάσης των εξαγωγών κατά το Δεκέμβριο του 2009, σε σχέση με το Νοέμβριο του ίδιου έτους, δεν επηρέασε πρακτικώς τη μείωση των εξαγωγών ολόκληρο το 2009 συγκριτικά με το 2008.

2. Αφετέρου, αν στα στοιχεία του 11μήνου προστεθούν τα στοιχεία της εκτίμησης για το μήνα Δεκέμβριο που έχει ήδη ανακοινώσει η ΕΣΥΕ, το 2009 οι εξαγωγές μειώθηκαν κατά -17,8% και η αξία τους υποχώρησε σε 14.319 εκατ. έναντι 17.428 εκατ. στο 2008. Το 2008 έναντι του 2007 οι εξαγωγές είχαν αυξηθεί κατά 1,1%. Στις 12 Ιανουαρίου, η προηγούμενη εκτίμηση του ΠΣΕ σημείωνε: «εκτιμάται ότι η αξία των εξαγωγών συνολικά κατά το 2009 δεν θα ξεπεράσει κατά πολύ τα 14 δισ. ευρώ, και η μείωσή της σε σχέση με το 2008 θα κυμανθεί στα επίπεδα του -17%».

Επισημαίνεται, ότι οι εισαγωγές στο ίδιο διάστημα μειώθηκαν κατά -30% και η αξία τους υποχώρησε σε 42.6041 εκατ.Ÿ από 60.861 εκατ.Ÿ, συμβάλλοντας στη -συγκυριακή- βελτίωση του εμπορικού ισοζυγίου της χώρας.

Όπως δήλωσε η πρόεδρος του ΠΣΕ, κυρία Χριστίνα Σακελλαρίδη: «τα στοιχεία επιβεβαιώνουν την ανάγκη για άμεση υλοποίηση μίας επιθετικής Εθνικής Στρατηγικής Εξωστρέφειας, με στόχο την καθιέρωση ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου για την ελληνική οικονομία, που να βασίζεται στην εξωστρεφή επιχειρηματικότητα. Άλλος καιρός για χάσιμο δεν υπάρχει. Όπως σημείωνε ο Αμερικανός εκπαιδευτικός Ρότζερ Μπάμπσον: όποιος θέλει να έχει ένα μέλλον, δεν πρέπει να σπαταλά στιγμή από το παρόν».

από το kathimerini.gr

Η Ελληνική Εθνική Μειονότητα της Βορείου Ηπείρου, του Φάνη Μαλκίδη

http://www.scribd.com/-/d/13293107

Όλη η αλήθεια για τα Ίμια...

http://www.scribd.com/doc/8946133/IMIA-1996-

Όλη η αλήθεια για το Πολυτεχνείο...

http://www.scribd.com/doc/8797752/-

Ο Θάνος Πλεύρης για τα γεγονότα του Ηρακλείου

5 Φεβρουαρίου 2010


Μητροπολίτης Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος: Οι πατριώτες προφυλακίζονται, οι αριστεροί συλλαμβάνονται και… απολύονται!


Γράφει ο Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος

Μετά τον Μητροπολίτη Κονίτσης κ. Ανδρέα και ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος ζητά την άμεση απελευθέρωση του Δημήτρη Παπαγεωργίου τονίζοντας ότι αν στη θέση του ήταν δημοσιογράφος της αριστεράς τώρα θα είχε ηρωποιηθεί από το σύστημα.

"Η περίπτωση του δημοσιογράφου της "Ε.Ω." κ. Δημητρίου Παπαγεωργίου είναι πολύ περίεργη. Συνελήφθη μέ τα γεγονότα διαμαρτυρίας στο σταθμό του Μετρό και προφυλακίσθηκε ως ταραχοποιός! Και αν ακόμη ήταν ταραχοποιός έπρεπε να ακολουθήσει την τύχη όλων των άλλων "κουκουλοφόρων", οι οποίοι ως συνήθως συλλαμβάνονται, προσάγονται στην Εισαγγελική Αρχή και... απολύονται! Έτσι και η Αστυνομία είναι "εν τάξει" καί οι κουκουλοφόροι επίσης! Καί "η πίττα ακέραιη καί ο σκύλος χορτάτος!"Στην περίπτωση όμως του κ. Παπαγεωργίου τα πράγματα δέν έγιναν έτσι. Ο συλληφθείς ανήκει στη δεξιά παράταξη. Μια παράταξη, η οποία πρέπει να εξαφανισθή και γι αυτό πρέπει πρώτα από όλα να συντριβή καί να καταπτοηθή! Έτσι στόν κ. Παπαγεωργίου η Εισαγγελική Αρχή εξαντλεί όλη της την αυστηρότητα! Και βεβαίως στίς περιπτώσεις αυτές η Εισαγγελική Αρχή εφαρμόζει τις επιταγές της εκάστοτε Κυβερνήσεως. Δεν είναι δά καί τόσο τυφλή, όσο νομίζουμε. Το διαπιστώσαμε τόσες και τόσες φορές, οσάκις δηλ. ενέχονται πολιτικά πρόσωπα, Υπουργοί, Πρωθυπουργοί κλπ.

Το σημείωμα αυτό παίρνει την μορφή μιάς αιτήσεως. Παρακαλούμε τους αρμόδιους Υπουργούς να αποφυλακίσουν αμέσως τον ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ και να τον παραπέμψουν στην τακτική Δικαιοσύνη για τα παραπέρα. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ δα και τόσο επικίνδυνος για την διατήρηση της δημόσιας τάξης! Δεν είναι ταραχοποιός! Δέν είναι κουκουλοφόρος! Δημοσιογράφος είναι! Τίποτε περισσότερο. Πρέπει λοιπόν "εδώ και τώρα" να αποφυλακισθή."

Έλα να ετοιμάζονται τα νέα ΕΛΛΗΝΙΚΑ διαβατήρια!!!


Οι ξένοι στον τόπο μας...ή ξένοι στον τόπο μας!



Tου ΣΑΡΑΝΤΟΥ Ι. ΚΑΡΓΑΚΟΥ

Στην Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ ρατσισμός. Υπήρχε -και προ Ψαθά- σουσουδισμός.Κάποιοι «ανερχόμενοι» το «έπαιζαν» αριστοκράτες και μάλιστα ευρωπαίοι αριστοκράτες, και περιφρονούσαν όχι μόνο την ελληνικότητα, αλλά και πάσα άλλη φυλετικότητα.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι προ ετών σε κάποιους «ανεβασμένους» κύκλους «νεοπροοδευτικών» είχαν γίνει συρμός σαν ονειδιστικοί όροι τα «Κατίνα» και «κατινισμός». Ωσάν το λαϊκό όνομα Κατίνα να είχε κάτι μιασματικό!
Την έκφραση του σουσουδισμού αυτού τη βρίσκουμε από παλιά σε πολλές εκφράσεις της ζωής μας, ακόμη και στην ιστορία μας. Σήμερα θρηνούμε όλοι για τη συμφορά που έπληξε την Αϊτή και λησμονούμε ότι κάτι οφείλουμε σ' αυτήν. Και τούτο το «κάτι» το αποκάλυψα το 1971 στη «Γενική Ιστορία» μου, με την οποία μορφώθηκαν ιστορικά τρεις γενεές Ελληνοπαίδων.
Απεκάλυπτα τότε ότι ο πρώτος αρχηγός κράτους που αναγνώρισε την ελληνική επαναστατική κυβέρνηση ήταν ο μαύρος Πρόεδρος της Αϊτής Ζαν Πιέρ Μπουαγιέ, πρώην δούλος. Και σημείωνα σε υποσημείωση με πικρία: «Τον άνθρωπο αυτόν όχι μόνο δεν τον έχουμε τιμήσει, αλλά τον έχουμε παντελώς αγνοήσει. Ίσως διότι η μαυρίλα και η πρώην δουλοσύνη του ενοχλούν». Κι έναν χρόνο μετά την πτώση της δικτατορίας συμπλήρωνα: «Ευελπιστούμε ότι ο ελληνικός πνευματικός κόσμος και το ελληνικό κοινοβούλιο θα εγκαταλείψουν τον σουσουδίστικο αριστοκρατισμό τους και θα τιμήσουν τον αγνοημένο αυτόν φιλέλληνα».
Ας έλθουμε όμως τώρα σε ένα άλλο μαύρο πρόβλημα. Εδώ και χρόνια, μετά τον κατακλυσμό των λαθρομεταναστών που πλήττει τη χώρα μας και ο οποίος κατά ένα σημαντικό μέρος εντάσσεται στα ευρύτερα στρατιωτικοπολιτικά σχέδια της Τουρκίας (και όχι μόνον), προτού καν εκδηλωθεί κάποια οργανωμένη αντίδραση, πέρα από κάποια μεμονωμένα περιστατικά, εκδηλώθηκε οργανωμένος, συγκροτημένος, καλά βολεμένος -κυρίως στον Τύπο και σε θέσεις κλειδιά- ένας (υπερφυλετικός τάχα) κραυγαλέος σουσουδισμός: «Ρατσισμός, ρατσισμός! Εκπέμπουμε σήμα κινδύνου! Εν όψει φασισμός!». Κι όλα αυτά εκπορεύονταν από ανθρώπους τόσο εύπορα ρατσιστές, ώστε η οσμή του Έλληνα να τους βρωμά! Ευρωπαίοι γαρ! Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο πιο ρατσιστικός χώρος της Ελλάδος είναι το Κολωνάκι και τα πέριξ, όπου τεμπελοσκυλιάζουν όλα τα προοδευτικά «κουμάσια» μας.
Σε αυτόν τον ιερό χώρο (πλατεία Φιλικών βλέπεις!) σχεδιάστηκε και το μεγαλεπήβολο πρόγραμμα της ελληνοποιήσεως των ακαθορίστου αριθμού ξένων που οι πλείστοι διά εισβολής -έστω και χωρίς όπλα- έχουν εισέλθει στη χώρα μας. Διότι πάσα παραβίαση συνόρων θεωρείται εισβολή. Και η οποιαδήποτε ανοχή έναντι του φαινομένου αυτού συνιστά προσβολή. Τώρα, όμως, βρισκόμαστε μπροστά -για να δείξουμε κι εμείς ευρωπαϊκό πρόσωπο- σ' ένα φαινόμενο που οι Γάλλοι ονομάζουν fait accompli (= τετελεσμένο γεγονός). Αν περάσεις από την Ομόνοια κι ακούσεις ελληνική φωνή θα είναι από... Αλβανό! Μόνον η λέξη με τα τρία άλφα, που καθιστά συνονόματους τους Ελληνόπαιδες, συνιστά «ταυτότητα»!
Κατά των ξένων ποτέ δεν έγραψα. Κατά των κοιλιοφρόνων και δουλοφρόνων Ελλήνων έγραψα και γράφω αδιαλείπτως, διότι απλούστατα έχασαν το ελληνικό ήθος. Γι' αυτό άλλωστε πολεμήθηκε τόσο σκληρά από τον προοδευτικό μας σουσουδισμό το βιβλίο μου «Ελληνική Ζωονομία, ήτοι ζωοφυσική μελέτη των συγχρόνων Ελλήνων», που βγήκε το 1986. Πολλοί στις σελίδες του αναγνώρισαν τον εαυτό τους. Στο βιβλίο αυτό σε μια σελίδα έγραψα ότι κάποια στιγμή οι ξένοι θα μας σώσουν. Που δεν είχαν έλθει ακόμα. Διότι, συμπλήρωνα, αυτοί θα δουλεύουν για να καθόμαστε εμείς, αυτοί θα γεννούν και θ' ανατρέφουν παιδιά, διότι εμείς -ως ευρωκατσίβελοι- ανατρέφουμε... σκυλιά. Κι έπεσαν οι ζωόφιλοι να με φάνε...!
Συνεπώς δεν δυσπιστώ προς τους ξένους, ούτε φοβάμαι τους ξένους. Προ πολλών ετών μάλιστα, όταν αρθρογραφούσα στον «Ελεύθερο Τύπο», είχα καταπολεμήσει μια «προοδευτική» άποψη ότι θα τους χρησιμοποιήσουμε όπως οι αρχαίοι Αθηναίοι τους δούλους! Δυσπιστώ όμως -και μάλιστα σφοδρώς- προς τους κατά ταυτότητα Έλληνες. Δυσπιστώ προς την πανσοφία -που συχνά εξελίσσεται σε ουρανομήκη βλακεία- των ιθυντόρων μας. Διότι, όπως έγραφε για κάποιους ο Νίτσε, αντί να έχουν το μυαλό στο κεφάλι, το έχουν στα... πόδια.

4 Φεβρουαρίου 2010

Ιθαγένεια - υπηκοότης και γραικύλοι



γράφει ο Κωνσταντίνος Πλεύρης

Η υπηκοότης δεν μεταβάλλει την φυλετική υπόσταση των ανθρώπων. Ιθαγένεια και υπηκοότης είναι δύο λέξεις με τελείως διαφορετικόν νόημα. Άλλη η σημασία της εννοίας ιθαγένεια και άλλη η σημασία της εννοίας υπηκοότης. Ατυχώς στους νομικούς και πολιτικούς κύκλους εταυτίσθη η μία έννοια με την άλλην, ώστε με την λέξιν ιθαγένεια να εννοήται η υπηκοότης και αντιστρόφως. Βεβαίως πολλοί επιστήμονες επικρίνουν αυτήν την ταύτισιν, η οποία δεν ανταποκρίνεται στην γλωσσικήν πραγματικότητα.
Κατ' αρχήν να διευκρινίσωμεν, ότι το τι ακριβώς σημαίνει μία λέξις το ορίζη η ετυμολογία (έτυμον=«η αρχική, η πρώτη των λέξεων σημασία ως εξάγεται εκ της προελεύσεώς της» (Δ.Δημητράκου, «Λεξικόν Ελληνικής Γλώσσης» τομ. ΣΤ, σελ. 3.011 λ. «έτυμον»).Ο ορισμός της σημασίας («σημασιολογία») μιας λέξεως είναι αποκλειστική υπόθεσις της γλωσσικής επιστήμης. Κάποιος νομοθέτης μπορεί να νομοθετή οτιδήποτε θέλει, αλλά δεν μπορεί να αλλάζη την έννοιαν, την σημασίαν δηλαδή των λέξεων, που χρησιμοποιεί. Διότι αυτό αντίκειται στην επιστήμην, στην λογικήν, στην πραγματικότητα και στην αλήθειαν. Αι λέξεις έχουν την σημασίαν των, όπως αυτή διεμορφώθη από χιλιετίας βάσει γλωσσολογικών δεδομένων κι' όχι, όπως αρέσει στον κάθε άσχετο εξουσιαστή, που κακοποιεί την Ελληνικήν Γλώσσαν, είτε από αγραμματοσύνην είτε από σκοπιμότητα, κυρίως από αυτήν.
Ας έλθωμεν τώρα στην έννοιαν Ιθαγένεια, που είναι η ιδιότης του ιθαγενούς. Η λέξις ιθαγενής και ιθαιγενής (Όμηρος: «Οδύσεια» Ξ 203) προέρχεται από το ιθύς, που σημαίνει «κατ' ευθείαν» (Ε. Κοφινιώτη «Λεξικόν ομηρικόν» σελ. 157, Ν. Δασκαλάκη: «Λεξικόν ετυμολογικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης» σελ. 209, J Hofmann: «Ετυμολογικόν Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής» σελ. 140 κ.α) και από το «γένος», που σημαίνει την φυλήν. Έχομεν λοιπόν σύνθεσιν των ιθύς+γένος και ιθαγενής καλείται ο έχων κατ' ευθείαν σχέσιν με γένος. Στην Αρχαίαν Ελληνικήν Γλώσσαν ιθαγενής ονομάζεται ο γνήσιος προς συγκεκριμένον γένος. Κατά συνέπειαν το περιεχόμενον της ιθαγενείας είναι φυσικόν γεγονός (όχι επίκτητον) και ειδικώτερον φυλετικόν. Η έννοια του ιθαγενούς απαντάται στον Ηρόδοτον («Ιστορία»6,53) στον Αισχύλο («Πέρσαι» 306) στον Στράβωνα («Γεωγραφικά» 7,7,8) κ.τ.λ. Χάριν της ετυμολογίας σημειούμεν, ότι το ιθύς προέρχεται εκ του ρήματος ιθύω, που σημαίνει βαίνω κατ' ευθείαν. Το ιθύω να μη συγχέεται με το ιθύνω, που σημαίνει κυβερνώ π.χ. ιθύνουσα τάξις. Αντίθετον του ιθαγενούς είναι ο μετανάστης, ο οποίος είναι ο άνθρωπος, που έφυγε από την χώραν του και ήλθε εις μίαν άλλην. Η λέξις μετανάστης αναφέρεται ήδη από την εποχήν την Ομήρου. Μάλιστα οι Αρχαιοέλληνες, περιεφρόνουν τους μετανάστας, ως κατωτέρους λαούς και η λέξις «μετανάστης» εχρησιμοποιείτο «συνήθως ως λέξις ονειδιστική» (Δ.Δημητράκου, ενθ. ανωτ. τομ. 9, σελ. 4619). Στην «Ιλιάδα»(Ι,648) επί παραδείγματι ο Αχιλλεύς διαμαρτύρεται στον Αίαντα, δια την συμπεριφοράν του Αγαμέμνονος απέναντί του. Ο ήρως λέγει: οργίζεται η καρδιά μου, σαν θυμηθώ πόσον προσβλητικώς μου εφέρθη ο υιός του Ατρέως ωσάν να ήμουν κάποιος μετανάστης, δίχως τιμήν: «αλλα μοι οιδάνεται κραδίη χόλω οππότε κείνην μνήσομαι, ως μ' ασύφηλον εν Αργείοισιν ερεξεν Ατρεΐδης ως ει τιν' ατίμητον μετανάστην». Και αλλού, δια να παραθέσω ακόμη ένα παράδειγμα εκ του πλήθους που έχω, ο Ηρόδοτος («Ιστορία»Ζ, 161) εμφανίζει τον «Αθηναίων άγγελον» να δηλώνη στον βασιλέα των Συρακουσίων Γέλωνα, ότι οι Αθηναίοι δεν είναι μετανάσται: «ου μετανάσται». Στο πρώτον παράδειγμα ο μεταφραστής των εκδόσεων του «Παπύρου» το πεντακάθαρον «ατίμητον μετανάστην» το μεταφράζει (!) εις «ασήμαντο μέτοικο»!! μολονότι ο Αχιλλεύς σαφέστατα ομιλεί δι' «ατίμητον μετανάστην». Διατί ο μετανάστης έγινε μέτοικος; Και διατί ο ατίμητος (δίχως τιμή) έγινε ασήμαντος;Στο δεύτερον παράδειγμα πάλιν ο μεταφραστής των εκδόσεων του «Παπύρου» το πεντακάθαρον «ου μετανάσται» το μεταφράζει! εις «δεν έχομεν αλλάξει κατοικίαν»!! μολονότι ο άγγελος των Αθηναίων δηλώνει «ου μετανάσται». Διατί το «ου μετανάσται» έγινε «δεν έχομεν αλλάξει κατοικίαν»; και πώς ένα Έθνος ν' αλλάξη κατοικίαν; Ακόμη ο μεταφραστής την αναφοράν του αγγέλου, ότι οι Αθηναίοι είναι «αρχαιότατον μεν έθνος» την μεταφράζει ως «αρχαιότατον λαόν της Ελλάδος». Το Έθνος φαίνεται τον ενοχλεί και το έκανε λαόν. Μα ο άγγελος ανεφέρθη εις έθνος κι' όχι εις λαόν. Προφανώς ο μεταφραστής είναι «προοδευτικός» και μεταφράζει κατά τας πεποιθήσεις του, μη σεβόμενος το Αρχαίον κείμενον.
Η υπηκοότης είναι αποκλειστική νομική πράξις. Κάποιος, ο οποιοσδήποτε δύναται να αποκτήση την υπηκοότητα οποιουδήποτε κράτους, εφόσον πληροί τας προϋποθέσεις, που προβλέπει η νομοθεσία εκείνου του κράτους. Η υπηκοότης δεν επιδρά επί της ιθαγενείας και αντιστρόφως. Εάν ένας Έλλην μεταβή στην Κίνα και δια ποικίλους λόγους του δοθή η κινεζική υπηκοότης ασφαλώς δεν έγινε Κινέζος. Η υπηκοότης αυταποδείκτως δεν μεταβάλλει την φυλετικήν υπόστασιν των ανθρώπων.Ο Έλλην ιθαγενής, που αποκτά την κινεζικήν υπηκοότητα δεν έπαυσε αυτομάτως να είναι Έλλην ιθαγενής και οι απόγονοί του, τα παιδιά του κ.τ.λ. θα είναι Έλληνες ιθαγενείς κι' όχι κινεζάκια. Τα ίδια ασφαλώς ισχύουν και δια τον ιθαγενή Κινέζον, που θα αποκτήση την Ελληνικήν υπηκοότητα.
Να προσθέσωμεν και τα εξής. Η υπηκοότης ως νομικόν κατασκεύασμα (νομοθέτημα) αλλάζει κατά την κρίσιν των νομοθετών. Σήμερον, δια να αναγνωρισθή ένας μετανάστης υπήκοος της Ελλάδος οφείλει να έχη κάποιους όρους, προϋποθέσεις. Αύριο η νομοθεσία αλλάζει τους όρους, προϋποθέσεις και δια να λάβη ο μετανάστης την Ελληνικήν υπηκοότητα υποχρεούται να συμμορφωθή, προς τας νέας διατάξεις, δια την χορήγησιν της υπηκόοτητος.Απεναντίας στην ιθαγένειαν απουσιάζουν παντελώς νομικαί προϋποθέσεις ή όροι. Διότι εδώ τον μοναδικόν λόγον έχει η φύσις. Η ιθαγένεια ως βιολογική κατάστασις είναι αμετάβλητος και δεν υπόκειται εις ανθρωπίνους τεχνητάς, ρυθμίσεις. Ο Κάφρος, που ήλθε στην Πατρίδα μας, εκατομμύρια Ελληνικών υπηκοοτήτων να του δώσετε θα παραμείνη Κάφρος. Αι διοικητικαί πράξεις υπηκοότητος όσαι και να είναι, όποιαι και να είναι, από όπου και να προέρχωνται δεν θα μετατρέψουν τον Κάφρο εις Έλληνα. Αυτή είναι η πραγματικότητης. Τελεία και παύλα. Επίσης η υπηκοότης δι' ωρισμένους λόγους αφαιρείται με μία νομική πράξι. Ενώ η ιθαγένεια δεν αφαιρείται ποτέ. Ακολουθεί το άτομο μέχρι του θανάτου του. Ουδεμία διοικητική αρχή και ουδένα δικαστήριον μπορεί να αποφασίση να αφαιρεθή η ιθαγένεια κάποιου. Ν' αποφασίση δηλαδή, ότι από τούδε ο Κάφρος δεν είναι Κάφρος, αλλά διατάσσεται να γίνη ξανθός Σουηδός. Η ιθαγένεια ως φυσική-βιολογική κατάστασις δεν εξαρτάται από νομοθεσίας ή την βούλησιν προσώπων, κρατών κ.τ.λ. Προέρχεται μόνον από την φύσιν. Ο ιθαγενής ανήκει στην φυλή (γένος) όπου τον έταξε η μοίρα. Ουδείς εδιάλεξε να είναι Κινέζος ή Κάφρος ή Άγγλος κ.τ.λ. Οι γραικύλοι παρέσυραν τους νομικούς (όχι όλους) να ταυτίσουν την ιθαγένεια με την υπηκοότητα. Ταυτίζουν δηλαδή ένα βιολογικό γεγονός με μία διοικητική πράξι. Αν είναι δυνατόν! Κι' όμως στον νεοελληνικό κρατίδιο είδαμε και αυτό και υπάρχει βεβαιότης, ότι θα συνεχίσωμεν εις χειρότερα, εφόσον μας κυβερνούν γραικύλοι. Οι ανθέλληνες έχοντες την εξουσίαν επέβαλαν την «απόλυτον ταύτισιν» κατ' ανακοίνωσιν του υπουργείου εσωτερικών ιθαγενείας και υπηκοότητος.
Προ πολλού η νομοθεσία μεταχειρίζεται την ιθαγένεια, ωσάν να ισοδυναμή με την υπηκοότητα. Διότι οι νομοθετούντες δεν είναι ανεξάρτητοι νομικοί, αλλά το κυνοβούλιον, δηλαδή οι πολιτικάντηδες, που επιδιώκουν να εξαφανίσουν κάθε τι το Εθνικόν. Τα δικαστήρια επίσης υποχρεούνται να εφαρμόσουν τον νόμον, έστω κι αν διαπιστώνουν, ότι ο νόμος είναι παράλογος, αντεθνικός, δεν αποβλέπει στο δημόσιο συμφέρον ή στο δίκαιον κ.τ.λ. διότι τα δικαστήρια εφαρμόζουν τον νόμον, όποιος και να είναι αυτός, εκτός κιαν είναι αντισυνταγματικός. Η νομοθετική λειτουργία (εξουσία) ουσιαστικώς αποφασίζει και νομοθετεί, όπως επιθυμεί η εκτελεστική λειτουργία (εξουσία) που την εκφράζει η κυβέρνησις, η οποία έχει την πλειοψηφία στην βουλή. Συνεπώς μη μας παραμυθιάζουν με την ανεξαρτησία των εξουσιών, διότι η νομοθετική πειθαρχεί εις οτιδήποτε αποφασίζει η κυβέρνησις, δηλαδή το πλειοψηφούν κόμμα. Τώρα το πλειοψηφούν κόμμα επιθυμεί να ελληνοποιήση τον κάθε ξένο, παρά την θέλησι των Ελλήνων και δι' αυτό αρνείται την διεξαγωγή δημοψηφίσματος δι' ένα τόσον σοβαρό ζήτημα, δι' ένα ζήτημα, που σχετίζεται αμέσως με την ύπαρξι του Ελληνικού Έθνους. Έτσι οι εξουσιασταί σέβονται τον Ελληνικόν Λαόν, τον δήθεν κυρίαρχο.
Στα πλαίσια της εθνοδιαλυτικής πολιτικής των γραικύλων εντάσσεται και η χορήγησις της Ελληνικής «ιθαγενείας» (;) στους μετανάστας, που εισέβαλαν μαζικώς στην Πατρίδα μας.Η Ελληνική υπηκοότης μπορεί υπό όρους, προϋποθέσεις να δοθή εις ξένους. Ποτέ η ιθαγένεια. Τούτο φυσικώς είναι αδύνατον. Νομικώς, τεχνητώς δηλαδή είναι δυνατόν. Έτσι θα έχωμεν Έλληνας μαύρους, Έλληνας κιτρίνους, Έλληνας σημίτας, Έλληνας από το Κουρδιστάν, το Αφγανιστάν ή την Χιλή και στο τέλος οι αλλόφυλοι που κατακλύζουν την Ελλάδα θα ψηφίζουν, θα εκλέγωνται και θα κυβερνήσουν την Πατρίδα μας, διότι «ούτως έδοξε τη βουλή» και στον κάθε Παυλόπουλο, Ραγκούση κ.τ.λ.Η πολιτογράφησις ξένων επιτρέπεται μόνον εις ειδικάς περιπτώσεις κι' όχι γενικώς. Επιτρέπεται μόνον εφόσον προσφέρουν εξεχούσας υπηρεσίας στην Ελλάδα, διότι μόνον έτσι αποδεικνύεται, ότι αγαπούν την Πατρίδα μας. Αλλοιώς είναι αλήθεια, ότι οι ξένοι ήλθαν εδώ, διότι τους συνέφερε, ήλθαν δια το ιδικόν τους συμφέρον και όχι, διότι ήθελαν να ωφελήσουν την Ελλάδα.Εξ άλλου στην έννοιαν του Έλληνος κυριαρχεί το συναισθηματικόν στοιχείον. Όταν ο Έλλην βλέπει την Ελληνική Σημαία ή ακούει τον Εθνικόν μας Ύμνον αισθάνεται συγκίνησιν. Μήπως ανάλογον συγκίνησιν θα αισθανθή ο Πακιστανός, που ένα μπακαλόχαρτο στην τσέπη τον γράφει, ότι είναι Έλλην;

1 Φεβρουαρίου 2010

Την επομένη της απόφασης της Χάγης θα ξυπνήσουμε με τα ελληνικά νησιά να «επιπλέουν» στην τουρκική υφαλοκρηπίδα


του ΝΙΚΟΥ ΚΟΥΡΗ Τέως υφυπουργού Εθνικής Άμυνας και επίτιμου Αρχηγού ΓΕΕΘΑ

Πριν από πολλά χρόνια απέκτησαν οι υπηρεσίες μας ένα απόρρητο κείμενο του Τουρκικού Γενικού Επιτελείου, το οποίο περιείχε μια εμπεριστατωμένη ανάλυση της τουρκικής στρατηγικής στην περιοχή μας. Ήταν γραμμένο σε απλοϊκή γλώσσα, αλλά τα όσα ανέφερε ήταν πολύ σοβαρά και δεν άφηναν αμφιβολίες για τους στόχους της πολιτικής της Άγκυρας σε σχέση με την Ελλάδα ούτε για την αυθεντικότητά του.

Έγραφε το τουρκικό εγχειρίδιο:
«Τα ανατολικά νησιά του Βορείου Αιγαίου (Λέσβος, Χίος, Σάμος) περικλείουν τα παράλια της Ανατολίας στο Αιγαίο. Τα νησιά αυτά κατέχουν θέσεις στις προσβάσεις εισβολής στην Ανατολία και αποτελούν προφυλακή για την άμυνά της σε περίπτωση επίθεσης...». Και συνέχιζε το κείμενο του Τουρκικού Γενικού Επιτελείου: «... Οι παρακάτω πραγματικότητες αποδεικνύουν ότι σ' έναν πόλεμο η ελληνική αντίσταση θα είναι αδύνατη. Τα νησιά βρίσκονται πολύ μακριά από την Ελλάδα και η αποστολή δυνάμεων από τη μητέρα πατρίδα για την προστασία τους θα είναι πολύ δύσκολη. Ακόμη περισσότερο αφού, με βάση τη Συνθήκη της Λωζάννης, είναι ανοχύρωτα...». Και καταλήγει η ανάλυση του Γενικού Επιτελείου της Τουρκίας: «Από απόψεως ασφάλειας της Τουρκίας, εκτός των σημερινών συνόρων, υπάρχει ανάγκη δημιουργίας μιας ζώνης ασφαλείας που να συμπεριλαμβάνει και τα κοντινά νησιά».

Σαφές το κείμενο... Εξάλλου, μιλώντας από χειρογράφου, ο πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας Τ. Οζάλ, σε λόγο του στη Βουλιαγμένη στις 13 Ιουνίου 1988, ανέλυσε τα αίτια της ελληνοτουρκικής διαμάχης, όπως τα αντιλαμβάνεται η Τουρκία! «Το κύριο χαρακτηριστικό», είπε, «του εθνικού κράτους (της Τουρκίας) είναι η ευαισθησία στα εθνικά του συμφέροντα. Η περίοδος Βενιζέλου - Ατατούρκ, στην οποία οικοδομήθηκε το σημερινό στάτους κβο, δεν έχει ομοιότητα με τη σημερινή εποχή».

Επομένως, συμπληρώνουμε εμείς, πρέπει να αλλάξει...
Ανατρέχοντας στην Ιστορία, διαπιστώνουμε ότι η Τουρκία καταβάλλει αυτήν την προσπάθεια από την εποχή του τελευταίου Παγκοσμίου Πολέμου. Κατά το διάστημα της κατοχής της χώρας μας από τις δυνάμεις του Άξονα, η Άγκυρα ζήτησε από τους εμπόλεμους να στείλει στρατό στα ανατολικά νησιά μας για να τους... απαλλάξει από τη δουλεία της φύλαξής τους! Στη διάρκεια των εργασιών για τη σύναψη της Συνθήκη Ειρήνης στο Παρίσι το 1947, προσπάθησε να ματαιώσει την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα. Εκμεταλλευόμενη το φιάσκο της απόσυρσης των δυνάμεών μας από την ενοποιημένη δομή της Συμμαχίας το 1975 αρνήθηκε να αποδεχθεί την επάνοδό τους αν δεν συμφωνούσαμε στην αναδιάταξη των ορίων επιχειρησιακής ευθύνης στο Αιγαίο.

Την προσπάθεια της Άγκυρας την υποστήριζαν οι ΗΠΑ με τους εκπροσώπους τους στο ΝΑΤΟ. Η προσπάθεια της Άγκυρας δεν απέδωσε γιατί συνάντησε την αντίσταση ενός πατριώτη πολιτικού, του αείμνηστου Ευάγγελου Αβέρωφ, τον οποίο υποστήριξαν στον αγώνα του αξιωματικοί του Επιτελείου υπό τον Α’ Υπαρχηγό ΓΕΕΘΑ.

Ο Αβέρωφ συγκρούστηκε με τον Μητσοτάκη, υπουργό Εξωτερικών τότε, ο οποίος συμφωνούσε με τους ΝΑΤΟϊκούς και ήθελε την εγκατάσταση των στρατηγείων στη χώρα μας χωρίς προηγουμένως να καθοριστούν τα όρια ευθύνης των ελλήνων (ΝΑΤΟϊκών) διοικητών, κάτι που ήταν αντίθετο με την εθνική μας πολιτική.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ως πρωθυπουργός και υπουργός Άμυνας, μετά τις εκλογές του 1981 είχε καταστήσει σαφή την ελληνική θέση πάνω στο θέμα αυτό. Στις προγραμματικές δηλώσεις της 23ης Νοεμβρίου 1981 είπε: «Στο θέμα του Αιγαίου πρέπει να καταστήσουμε σαφές τόσο προς τους γείτονές μας όσο και προς την Ατλαντική Συμμαχία πως τα χερσαία, εναέρια και θαλάσσια σύνορά μας καθώς και τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας δεν είναι διαπραγματεύσιμα. Κατοχυρώνονται από διεθνείς συνθήκες και συμφωνίες και από τη διεθνή πρακτική».

Για την επίτευξη των επεκτατικών της σχεδίων η Άγκυρα «κατασκεύασε» στο παρελθόν διάστημα έναν αριθμό τεχνητών προβλημάτων για να συντηρεί την ένταση στο Αιγαίο και να προβάλλει τις απαιτήσεις της στο διεθνές περιβάλλον.

Τα προβλήματα αυτά κατά τους Τούρκους είναι:
• Η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου.

• Ο εθνικός μας εναέριος χώρος.

• Το εύρος των χωρικών μας υδάτων.

• Ο αφοπλισμός των νησιών μας στο Αιγαίο.

• Η εναέρια κυκλοφορία, η έρευνα - διάσωση.

• Οι λεγόμενες «γκρίζες ζώνες».

Η εθνική μας πολιτική αναγνωρίζει ως υπαρκτό πρόβλημα μόνο εκείνο της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, που είναι νομικό θέμα.

Παρά την πίεση που δεχθήκαμε μετά την επανένταξη, δεν καμφθήκαμε και δεν συμφωνήσαμε στον επανακαθορισμό των ορίων επιχειρησιακής ευθύνης. Όμως τον Δεκέμβριο του 1992, χωρίς να υπάρχει απόφαση του ΚΥΣΕΑ για αλλαγή της εθνικής πολιτικής που ακολούθησαν επί σειρά ετών μεγάλοι έλληνες πολιτικοί, η αντιπροσωπεία μας στη Σύνοδο της DPC στις Βρυξέλλες, στις 11 Δεκεμβρίου 1992, δέχθηκε πρόταση του ΝΑΤΟ για κατάργηση των ορίων στη Νότια Περιοχή, γεγονός που υλοποιούσε τη θέση του Μητσοτάκη που είχε το 1981 προκαλέσει την οργή του Αβέρωφ.

Θα επαναλάβουμε εδώ ότι στο θέμα αυτό υπήρχε πλήρης συμφωνία δύο πολιτικών ανδρών διαφόρου ιδεολογικής τοποθέτησης, που όμως τους ένωνε ο αγνός πατριωτισμός.

Επακολούθησε σχεδόν μια δεκαετία διαβουλεύσεων για το νέο καθεστώς του Αιγαίου, στη διάρκεια της οποίας η Ουάσινγκτον πρόσφερε βοήθεια στην Άγκυρα για την πραγματοποίηση των στόχων της.

Είναι γνωστή η ιστορία του πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα Σώφλυ το 1977 «περί ασυνήθων γεωγραφικών ρυθμίσεων του παρελθόντος στο Αιγαίο», που ανάγκασε τον Γεώργιο Ράλλη να τον χαρακτηρίσει «persona non grata», ως και οι πρόσφατες δηλώσεις του State Department περί της ανάγκης «εκ νέου ανάγνωσης των κειμένων που καθορίζουν το καθεστώς του Αιγαίου».

Επαναλαμβάνεται ότι η εθνική πολιτική που εγκαινίασε ο Ε. Αβέρωφ στο θέμα της υλοποίησης της συμφωνίας επανένταξης και γενικότερα τα θέματα του Αιγαίου, υπήρξε εθνική ομοφωνία και συνεχίστηκε η ίδια πολιτική από τον Ανδρέα Παπανδρέου, πρωθυπουργό και υπουργό Άμυνας.

Επανερχόμαστε στα τωρινά.

Αν δεχθούμε συζητήσεις εφ' όλης της ύλης, ποιο θα είναι το αντιστάθμισμα των απαιτήσεων της Τουρκίας, που σε τελευταία ανάλυση επιδιώκει την απόκτηση ελληνικών εδαφών στο Αιγαίο και στον Έβρο;

Η επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης; Είναι αυτή ικανή παραχώρηση της Τουρκίας για ό,τι αυτή ζητά από εμάς;

Οι Τούρκοι ζητούν εθνικό μας χώρο, έδαφος, χωρικά ύδατα και αρμοδιότητες αεράμυνας πάνω από ελληνικά εδάφη. Αυτό το τελευταίο είναι ιδιαίτερης σημασίας. Έχοντας οι Τούρκοι εξασφαλίσει την ευθύνη αεράμυνας στο ανατολικό Αιγαίο, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, θα ακολουθήσει αναπόφευκτα η αναδιάρθρωση των FIR Αθηνών - Κωνσταντινούπολης. Έχοντας επικρατήσει από πλευράς αρμοδιοτήτων στο ανατολικό Αιγαίο, δεν νομίζω ότι οι Τούρκοι θα επιχειρήσουν μια μεγάλης κλίμακας επίθεση κατά της Ελλάδας. Πιθανόν να επιχειρήσουν εναντίον μικρονησίδων. Τη στρατιωτική τους δύναμη οι γείτονες τη χρησιμοποιούν για την άσκηση πολιτικής κανονιοφόρων εναντίον μας και για επίδειξη δύναμης. Κατά τη γνώμη μου υπάρχουν άλλα πιθανά σενάρια για τη συνέχιση της τουρκικής επιθετικότητας.

Τις μέρες αυτές στάλθηκε επιστολή από τον πρωθυπουργό μας στον τούρκο ομόλογό του, με περιεχόμενο την προσεχή συνάντησή τους και τις σχετικές συνομιλίες. Από τη διατύπωση της επιστολής, του μέρους που δόθηκε στον Τύπο, δεν είναι σαφές αν οι συνομιλίες θα αφορούν την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας μόνο ή και άλλα «προβλήματα» του Αιγαίου, όπως τα εννοούν οι Τούρκοι.

Προσωπικά έχω επιφυλάξεις για την αντικειμενικότητα των διεθνών διαιτητικών οργάνων. Εκτιμώ ότι στο ζήτημα της υφαλοκρηπίδας θα λάβουμε πολύ λιγότερα απ' ό,τι προσδοκούμε και ότι την επομένη της απόφασης του δικαστηρίου θα ξυπνήσουμε με τα ελληνικά νησιά να «επιπλέουν» στην τουρκική υφαλοκρηπίδα! Το αίσθημα της ανησυχίας που με διακατέχει για την αντικειμενικότητα της Χάγης βασίζεται στη στάση των «φίλων» μας μετά τον Παγκόσμιο Πόλεμο απέναντι στη χώρα μας, στα χρόνια της συμμετοχής μας στο ΝΑΤΟ και, τελευταία, με τον τρόπο αντιμετώπισης της Ελλάδας στην πρόσφατη παγκόσμια οικονομική κρίση.

Δεν θα αποτελούσε έκπληξη αν, για την ολοκλήρωση των επεκτατικών της οραμάτων, η Τουρκία χρησιμοποιούσε σαν «πολιορκητικό κριό» την Ευρωπαϊκή Ένωση, αν οι γείτονές μας επιτύχουν πλήρη ένταξη. Σ' ένα τέτοιο ενδεχόμενο η Τουρκία, λόγω πληθυσμιακού μεγέθους, θα έχει ανάλογη ποσόστωση στα όργανα της Ένωσης. Αυτό θα της δίνει τη δυνατότητα σύναψης συμμαχιών στους μηχανισμούς της Ένωσης για την εξυπηρέτηση των στόχων της. Επομένως δεν θα είναι ακατόρθωτο να επιτύχει, σαν «προσφορά» της στην ασφάλεια και στην αναχαίτιση της λαθρομετανάστευσης, τη συγκρότηση μιας δύναμης Ακτοφυλακής για τον έλεγχο των κινήσεων στο στενό μεταξύ Ανατολίας και ελληνικών νησιών. Η δύναμη αυτή θα επιδιωχθεί να είναι μεικτή, από Έλληνες και Τούρκους.

Σε μια τέτοια (υποθετική) περίπτωση, εκτός από τη θάλασσα και τον αέρα του ανατολικού Αιγαίου, οι γείτονές μας θα αποκτήσουν και έδαφός μας. Την παρουσία τούρκων ενόπλων στο έδαφός μας θα ακολουθήσει έφοδος πλήθους «ευρωπαίων» Τούρκων από την απέναντι ακτή, μαζί με άφθονο χρήμα. Έτσι, η Τουρκία θα βρεθεί σε απόσταση αναπνοής από τον τελικό της στόχο.

Δεν θα κουραστούν να μας περιμένουν οι Τούρκοι δεκαετίες πολλές. Μας έχουν μάθει. Απλώς θα μας περιμένουν να διαπράξουμε το επόμενο σφάλμα...

από την εφημερίδα ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Αδιαφανής βιτρίνα διαφάνειας


του Γιάννη Α. Χαραλαμπίδη

Η άνοδος της κυβέρνησης Παπανδρέου στην εξουσία συνοδεύτηκε από πομπώδεις διακηρύξεις για νέο κυβερνητικό ήθος. Δημόσια διαβούλευση, επιλογή των αρίστων και όχι των αρεστών, ανοιχτά υπουργικά συμβούλια, τέλος στις νυκτερινές (ν)τροπολογίες και άλλες παρόμοιες πρωτοβουλίες. Δυστυχώς όμως πριν “αλέκτωρ φωνήσαι τρις”, δηλαδή πριν καν συμπληρωθούν οι περιβόητες 100 ημέρες διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, οι ευσεβείς πόθοι και του πλέον καλόπιστου πολίτη έχουν διαψευσθεί.

Από πού αλήθεια να αρχίσει και πού να τελειώσει κάποιος; Ο ίδιος ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου παρουσιάστηκε ως ο αμύντορας της διαφάνειας και του σεβασμού στους θεσμούς. Ακόμη και διαδικτυακή σελίδα άνοιξε για να δέχεται απευθείας απόψεις, σχόλια και παράπονα πολιτών. Την ίδια ώρα όμως συστηματικά απουσιάζει από την “ώρα του πρωθυπουργού” στο εθνικό κοινοβούλιο, όπου οφείλει να βρίσκεται και να δέχεται τον κοινοβουλευτικό έλεγχο.

Οι συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου άνοιξαν τυπικά για τα μέσα ενημέρωσης και κατ' επέκταση τους πολίτες, όμως τι προσφέρει αλήθεια αυτό παρά μονάχα βιτρίνα; Ποιός μπορεί να μας πείσει να μας πείσει πως μοναδικός στόχος δεν είναι το θεαθήναι; Ενόσω μάλιστα, αποδεδειγμένα η κυβέρνηση εξυφαίνει μυστική διπλωματία με αφανείς ανεπίσημες συναντήσεις τύπου Πρεσπών και συστηματική απόκρυψη σημαντικών εγγράφων (βλέπε επιστολή Ερντογάν) από την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της χώρας;

Άλλο θεατρικό δρώμενο υπήρξε η υποτιθέμενη επιλογή γενικών γραμματέων και περιφερειαρχών βάσει προσόντων και μόνο. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα αυτής της ιλαροτραγωδίας με την αποστολή βιογραφικών; Τρεις και πλέον μήνες μετά την εκλογή της κυβέρνησης δεν έχουν ακόμη πληρωθεί όλες οι θέσεις γενικών γραμματέων στα υπουργεία. Επιπλέον ζήσαμε αξεπέραστες στιγμές όπως να επιλέγονται ευνοούμενοι των υπουργών και των συζύγων τους, να αποπέμπονται γραμματείς την πρώτη ημέρα μετά την ανάληψη των καθηκόντων τους για κομματικούς λόγους και να γίνονται γραμματείς πρώην βουλευτές του ΠΑΣΟΚ!

Το κορυφαίο ίσως φιάσκο υπήρξε η περιώνυμη “δημόσια διαβούλευση”. Χρειάστηκε μόνο να περιμένουμε ως την ανάρτηση στο διαδίκτυο του προσχεδίου του νόμου για την απόδοση ιθαγένειας και πολιτικών διακιωμάτων στους μετανάστες. Προκλήθηκε καταιγίδα απορριπτικών και αρνητικών σχολίων. Προκειμένου να μην φανεί η κατακραυγή από τους πολίτες τί επέλεξε η κυβέρνηση; Να καθυστερεί για ώρες ή και να μπλοκάρει τα αρνητικά σχόλια. Ενώ ταυτοχρόνως προωθούσε αμέσως κάθε θετικό μήνυμα. Όλα αυτά να παρουσιάσει μια πλασματική εικόνα, όπου η αντίθεση των πολιτών στις κυβερνητικές επιδιώξεις είναι πολύ μικρότερη της πραγματικής.

Ακόμα και η δέσμευση για εγκατάλειψη των νυκτερινών τροπολογιών σε άσχετα νομοσχέδια ξεχάστηκε και χρειάστηκε να εκτεθεί η κυβέρνηση και να αποσύρει άρον-άρον την τροπολογία γαι τις γονικές παροχές από άσχετο νομοσχέδιο για το περιβάλλον. Πόσα ακόμα χρειάζεται να παρατεθούν για να πειστεί κάποιος πως οι εξαγγελθείσες πομφόλυγες διαφάνειας δεν ήταν παρά μια επίφαση, μια βιτρίνα; Μια βιτρίνα που τελικά δεν ήταν καθόλου διαφανής αλλά αντίθετα αρκετά θαμπή και λερωμένη...

Ο Άνθιμος καταπέλτης για το μεταναστευτικό

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠ' ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΓΙΑ ΤΑ ΙΜΙΑ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ



Ως ελάχιστος φόρος μνήμης και τιμής σ’ αυτούς που θυσίασαν την ζωή τους για την Πατρίδα τελέστηκε με λαμπρότητα χθες, 31 Ιανουαρίου 2010, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μηνά, ετήσιο αρχιερατικό μνημόσυνο για τους τρεις ηρωικούς Αξιωματικούς που χάθηκαν στα Ίμια το 1996, υπερασπιζόμενοι το Αιγαίο από τις επιβουλές «γειτόνων» και «συμμάχων».

Ευχαριστούμε θερμά τις αντιπροσωπίες αποστράτων και εφέδρων Αξιωματικών που παρευρέθησαν αλλά και το πλήθος κόσμου που πλημμύρισε τον ναό. Οι ευχές και τα συγχαρητήρια του κόσμου ήταν η καλύτερη επιβράβευση για την προσπάθεια διατήρησης της εθνικής μνήμης, την οποία δυστυχώς λησμόνησαν να τιμήσουν, όπως όφειλαν, αυτοί που υπηρετούν τις αρχές και τα ιδανικά της Φυλής μας.