1 Φεβρουαρίου 2010

Αδιαφανής βιτρίνα διαφάνειας


του Γιάννη Α. Χαραλαμπίδη

Η άνοδος της κυβέρνησης Παπανδρέου στην εξουσία συνοδεύτηκε από πομπώδεις διακηρύξεις για νέο κυβερνητικό ήθος. Δημόσια διαβούλευση, επιλογή των αρίστων και όχι των αρεστών, ανοιχτά υπουργικά συμβούλια, τέλος στις νυκτερινές (ν)τροπολογίες και άλλες παρόμοιες πρωτοβουλίες. Δυστυχώς όμως πριν “αλέκτωρ φωνήσαι τρις”, δηλαδή πριν καν συμπληρωθούν οι περιβόητες 100 ημέρες διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, οι ευσεβείς πόθοι και του πλέον καλόπιστου πολίτη έχουν διαψευσθεί.

Από πού αλήθεια να αρχίσει και πού να τελειώσει κάποιος; Ο ίδιος ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου παρουσιάστηκε ως ο αμύντορας της διαφάνειας και του σεβασμού στους θεσμούς. Ακόμη και διαδικτυακή σελίδα άνοιξε για να δέχεται απευθείας απόψεις, σχόλια και παράπονα πολιτών. Την ίδια ώρα όμως συστηματικά απουσιάζει από την “ώρα του πρωθυπουργού” στο εθνικό κοινοβούλιο, όπου οφείλει να βρίσκεται και να δέχεται τον κοινοβουλευτικό έλεγχο.

Οι συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου άνοιξαν τυπικά για τα μέσα ενημέρωσης και κατ' επέκταση τους πολίτες, όμως τι προσφέρει αλήθεια αυτό παρά μονάχα βιτρίνα; Ποιός μπορεί να μας πείσει να μας πείσει πως μοναδικός στόχος δεν είναι το θεαθήναι; Ενόσω μάλιστα, αποδεδειγμένα η κυβέρνηση εξυφαίνει μυστική διπλωματία με αφανείς ανεπίσημες συναντήσεις τύπου Πρεσπών και συστηματική απόκρυψη σημαντικών εγγράφων (βλέπε επιστολή Ερντογάν) από την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της χώρας;

Άλλο θεατρικό δρώμενο υπήρξε η υποτιθέμενη επιλογή γενικών γραμματέων και περιφερειαρχών βάσει προσόντων και μόνο. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα αυτής της ιλαροτραγωδίας με την αποστολή βιογραφικών; Τρεις και πλέον μήνες μετά την εκλογή της κυβέρνησης δεν έχουν ακόμη πληρωθεί όλες οι θέσεις γενικών γραμματέων στα υπουργεία. Επιπλέον ζήσαμε αξεπέραστες στιγμές όπως να επιλέγονται ευνοούμενοι των υπουργών και των συζύγων τους, να αποπέμπονται γραμματείς την πρώτη ημέρα μετά την ανάληψη των καθηκόντων τους για κομματικούς λόγους και να γίνονται γραμματείς πρώην βουλευτές του ΠΑΣΟΚ!

Το κορυφαίο ίσως φιάσκο υπήρξε η περιώνυμη “δημόσια διαβούλευση”. Χρειάστηκε μόνο να περιμένουμε ως την ανάρτηση στο διαδίκτυο του προσχεδίου του νόμου για την απόδοση ιθαγένειας και πολιτικών διακιωμάτων στους μετανάστες. Προκλήθηκε καταιγίδα απορριπτικών και αρνητικών σχολίων. Προκειμένου να μην φανεί η κατακραυγή από τους πολίτες τί επέλεξε η κυβέρνηση; Να καθυστερεί για ώρες ή και να μπλοκάρει τα αρνητικά σχόλια. Ενώ ταυτοχρόνως προωθούσε αμέσως κάθε θετικό μήνυμα. Όλα αυτά να παρουσιάσει μια πλασματική εικόνα, όπου η αντίθεση των πολιτών στις κυβερνητικές επιδιώξεις είναι πολύ μικρότερη της πραγματικής.

Ακόμα και η δέσμευση για εγκατάλειψη των νυκτερινών τροπολογιών σε άσχετα νομοσχέδια ξεχάστηκε και χρειάστηκε να εκτεθεί η κυβέρνηση και να αποσύρει άρον-άρον την τροπολογία γαι τις γονικές παροχές από άσχετο νομοσχέδιο για το περιβάλλον. Πόσα ακόμα χρειάζεται να παρατεθούν για να πειστεί κάποιος πως οι εξαγγελθείσες πομφόλυγες διαφάνειας δεν ήταν παρά μια επίφαση, μια βιτρίνα; Μια βιτρίνα που τελικά δεν ήταν καθόλου διαφανής αλλά αντίθετα αρκετά θαμπή και λερωμένη...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου