Κατ' αρχάς η παρέλαση είναι συνήθεια και πράξη που κατάγεται ήδη από την Αρχαία Ελλάδα. Γνωρίζουμε ότι στις μεγάλες γιορτές γίνονταν παρελάσεις και πομπές σε όλες σχεδόν της αρχαίες ελληνικές πόλεις. Το να την εντοπίζουμε λοιπόν στα ολοκληρωτικά καθεστώτα του 20ου αιώνα είναι μάλλον ατυχές και ιστορικά και κοινωνικά.
Το 95% του χαρακτήρα ενός παιδιού έχει διαμορφωθεί ως τα 3 του χρόνια. Το να κάνουν λοιπόν παρέλαση τα παιδιά τα γεμίζει μίσος; Γιατί; Από πού κι ως πού; Υπερηφάνια μόνο πρέπει να τα γεμίζει. Δεν τα στέλνουμε να καταλάβουν κανένα ύψωμα! Αν όλοι θέλουν να χάσουν μάθημα και κανείς δεν νοιάζεται για την ουσία σε αυτό φταίμε όλοι εμείς! Εμείς που κάθε βράδυ πάμε για ύπνο αγκαλιασμένοι με τον σύγχρονο ρεαλισμό μας! Ο Γεώργιος Παπανδρέου έγραψε ορθά ότι ο σκοπός της παιδείας είναι να (δια)μορφώνει ανθρώπους και πολίτες με πλήρη συνείδηση εθνική και κοινωνική. Την ευθύνη να εμπνεύσουν στα παιδιά όλα όσα πρέπει, την έχουν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί. Αυτοί είναι οι υπεύθυνοι για την διαπαιδαγώγηση και την (δια)μόρφωσή τους.
Εδώ και μερικές δεκαετίες όμως έχουμε κάνει ό,τι ήταν δυνατόν για να αποξενώσουμε τους νέους από το πλέγμα των ιδεών, ιδανικών και αξιών που οδήγησαν και καθοδήγησαν το Έθνος μας από το βάθος των αιώνων ως σήμερα. Και ως λίγες δεκαετίες πριν, πριν γίνουμε όλοι "ρεαλιστές" και "κοσμοπολίτες", πριν πουλήσουμε την ψυχή μας στο αμερικάνικο όνειρο, ήταν η κυρίαρχη πυξίδα για την ζωή του κάθε Έλληνα.
Η Νεολαία είναι και οφείλει πάντοτε να είναι το δυναμικότερο κομμάτι της κοινωνίας. Το πλέον υγιές κύτταρό της. Ο πνεύμονας με τον οποίο αναπνέει και ζει το Έθνος, η Πατρίδα και η Κοινωνία. Η Νεολαία λοιπόν, η Νεολαία που μαθητεύει, που σπουδάζει, που εργάζεται, που στρατεύεται, όλοι οι Νέοι και όλες οι Νέες, είναι που πρέπει να δίνουν το πρώτο και πιο δυνατό και πιο ηχηρό ΠΑΡΩΝ! σε όλες τις εκδηλώσεις τιμής και μνήμης των Μεγάλων Εθνικών Στιγμών. Οι Εθνικές Επέτειοι είναι Μνημόσυνα Ηρώων! Είναι γιορτές χαράς, τιμής και μνήμης. Χαράς γιατί το Έθνος όταν χρειάστηκε στάθηκε όρθιο, αταλάντευτο και δυνατό απέναντι στις προκλήσεις. Τιμής για όσους αγωνίστηκαν ξεπερνώντας την ανθρώπινη αδυναμία. Μνήμης για όσους θυσιάστηκαν στον βωμό της υπεράσπισης των εθνικών επιταγών.
Και βεβαίως ΝΑΙ! Πρέπει η μαθητιώσα νεολαία πρώτη να δίνει το παρόν και να τιμά και με τις παρελάσεις τις εθνικές επετείους. Αυτοί οι νέοι που σήμερα κάθονται στα θρανία είναι εκείνοι που όποτε χρειαστεί θα κληθούν να απαντήσουν σε μια νέα πρόκληση. Και αλοίμονο αν δεν ξέρουν τι πρέπει να απαντήσουν! Η Νεολαία πρέπει να είναι εθνικά ζωντανή, δυναμική, ενσυνείδητη και γρηγορούσα. Γιατί αυτή είναι ο θεματοφύλακας της Ιστορίας. Αυτή καλείται να συνεχίσει την Ιστορία που της παραδίδεται. Και η παρέλαση είναι μια εκδήλωση δυναμική που πρέπει να γίνεται, αρκεί να γίνεται με συνείδηση, με γνώση και με φρόνημα, που οφείλουν οι οικογένειες και τα σχολεία να εμφυσούν στα παιδιά.
Εγώ λοιπόν ο "δήθεν" πατριώτης θέλω να βλέπω τα παιδιά της Ελλάδος να κατεβαίνουν στους δρόμους και με τάξη και ομοιομορφία λιτή και καθαρή να τιμούν τους προγόνους επιδεικνύοντας την ετοιμότητα, την ευσταλία και τον δυναμισμό τους. Αυτή την νεολαία θέλω εγώ προσωπικά... την νεολαία που κάποτε φώναξε ΑΕΡΑ στις πλαγιές της Πίνδου, χαλυβδωμένη από την εθνική υπερηφάνεια και την αλύγιστη θέληση που μόνο ένας πραγματικός ηγέτης μπορεί να χτίσει και να χαλκεύσει. Την νεολαία που κάποτε έκανε διαδηλώσεις για την ελευθερία της Κύπρου και της Βορείου Ηπείρου... Όχι την νεολαία που βυθίζεται στην άγνοια και το περιθώριο... άνευρη, παραπλανημένη και κατευθυνόμενη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου