15 Οκτωβρίου 2009

Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου.

του Γιάννη Α. Χαραλαμπίδη
Η ναυπηγική βιομηχανία υπήρξε κάποτε ένας ανθηρός κλάδος της ελληνικής βαρειάς βιομηχανίας, η οποία άλλωστε ουδέποτε κατώρθωσε να φτάσει σε επίπεδα αντίστοιχα άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Κάποτε οι ναυπηγικές μονάδες της Ελλάδος αποτελούσαν πνεύμονα αναπτύξεως, καθώς έφερναν πολύτιμο συνάλλαγμα και απασχολούσαν χιλιάδες εργαζομένους. Κάποτε...
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια και όλες οι κυβερνήσεις της Μεταπολιτεύσεως εδώ και 35 χρόνια έκαναν φιλότιμες προσπάθειες για να διαλυθεί αυτός ο κλάδος, ακολουθώντας την μοίρα του συνόλου της ελληνικής βιομηχανίας και δευτερογενούς παραγωγής. Σήμερα οι Έλληνες εργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης του Περάματος, όπου άλλοτε άκμαζαν δεκάδες μεγάλα μηχανουργεία και συνεργεία, προσήλθαν ως επαίτες στην εξώθυρα του Υπουργείου Απασχόλησης (κι όχι πια Εργασίας) για να ζητήσουν ένα κομμάτι ψωμί που θα θρέψει τις οικογένειές τους. Ελληνικές οικογένειες λαϊκών ανθρώπων, που έχουν μάθει να σέβονται και να εκτιμούν την τίμια εργασία και την προσφορά στην κοινωνία.
Τι αντιμετώπισαν; Τους ραπισμούς και την σκαιότητα των αστυνομικών μέτρων, τα οποία αλλού θα έπρεπε να στρέφονται και να εξαντλούνται. Σε λίγο θα δούμε στην ίδια θέση και τους εργάτες των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, τα οποία σήμερα οι Γερμανοί επενδυτές εδήλωσαν ότι εγκαταλείπουν. Άρα και αυτά θα ακολουθήσουν νομοτελειακά την αυτή οδό της πλήρους απαξιώσεως και της διαλύσεως.
Όλα αυτά σε μια χώρα που οι άνθρωποί της ελέγχουν άνω του 25% της διεθνούς ναυτιλίας. Οι Έλληνες κι Ελληνοκύπριοι εφοπλιστές είναι η μεγαλύτερη δύναμη της παγκόσμιας ναυτικής οικονομίας. Κάθε χρόνο ναυπηγούν δεκάδες νεότευκτα ποντοπόρα πλοία, συχνά από τα μεγαλύτερα του παγκοσμίου στόλου. Κάθε χρόνο επίσης επισκευάζουν, όπως είναι εύλογο, πολλά από τα χιλιάδες πλοία τους. Και εγώ ο μέσος Έλληνας πολίτης κάνω ένα ερώτημα: Σε ποια ναυπηγεία γίνονται όλα αυτά κύριοι της Κυβερνήσεως; Κι όχι μόνο της νεοφώτιστης παρούσας αλλά και της πρώην φυσικά όπως και της προηγουμένης "σοσιαλιστικής"; Σε ποια ναυπηγεία αφήνουν τα τεράστια κεφάλαιά τους οι Έλληνες εφοπλιστές; Γιατί από αυτά επωφελούνται οι Κορεάτες, Ουκρανοί, Γερμανοί, Ολλανδοί, Ιταλοί, Κινέζοι, κλπ, κλπ, εργαζόμενοι και όχι και οι Έλληνες; Πόσες και ποιές προσπάθειες έχουν γίνει για να έρθει μέρος του ναυπηγοεπισκευαστικού αυτού έργου σε ελληνικά χέρια;
Λέγουν πολλοί ότι η Κυβέρνηση είναι πολύ νέα και παρέλαβε μια δύσκολη κατάσταση. Ασφαλώς και είναι νέα κι ασφαλώς η κατάσταση είναι χείριστη. Όμως ο λαός γιαυτό την εξέλεξε, γιατί τα προβλήματα είναι ζέοντα και απαιτούν λύσεις χθές όχι σήμερα. Κι επιτέλους η παρούσα Κυβέρνηση δεν ήρθε από παρθενογένεση. Από κοινού με το απέναντι μαγαζί μας κυβερνούν 35 χρόνια τώρα. Αν η κατάσταση είναι δύσκολη εξαιτίας τους είναι. Κι εξαιτίας όλων ημών των πολιτών που τους επιλέγουμε.
Δυστυχώς καλούμεθα για άλλη μια φορά να βρεθούμε θεατές στο ίδιο έργο. Η παρακμή της χώρας μας ανάγλυφη διαγράφεται στον χώρο της ναυπηγικής βιομηχανίας, κι η κατάσταση μόνο επί τα χείρω φαίνεται ότι μπορεί να πάει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου