Στης Πόλης τα δρομάκια επερπάτησα
Και στην Αγιά Σοφιά άναψα λαμπάδα
...Στον δρόμο προς τη Σμύρνη εσταμάτησα
Και φώναξα ΕΔΩ ΜΥΡΙΖΕΙ ΕΛΛΑΔΑ
Απ’ την ανατολή στη δύση γύρισα
Και βρέθηκα στην Πίνδο, τη Χιμάρα
Το χώμα έσκυψα ευθύς και φίλησα
Και φώναξα ΚΙ ΕΔΩ ΜΥΡΙΖΕΙ ΕΛΛΑΔΑ
ΡΕΦΡΕΝ
Όπου χύθηκε του Έλληνα το αίμα
Ελλάδα θα μυρίζει στον αέρα
Κι όπου θάφτηκε του Έλληνα το σώμα
Ελλάδα θα μυρίζει και το χώμα
Στις όχθες της Κερύνειας μας κατέβηκα
Να πάρω το καράβι της βαρκάδα
Και στο κατάρτι του με μιας ανέβηκα
Και φώναξα ΚΙ ΕΔΩ ΜΥΡΙΖΕΙ ΕΛΛΑΔΑ
Κοιτάζω την Αμμόχωστο από ψηλά
Την πόλη που ’χε πάντοτε λιακάδα
Το φως να κρύβει και να κλαίει σιωπηλά
Και φώναξα ΚΙ ΕΔΩ ΜΥΡΙΖΕΙ ΕΛΛΑΔΑ
ΡΕΦΡΕΝ
Όπου χύθηκε του Έλληνα το αίμα
Ελλάδα θα μυρίζει στον αέρα
Κι όπου θάφτηκε του Έλληνα το σώμα
Ελλάδα θα μυρίζει και το χώμα
Αργύρης Αργυρού (1994)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου